Před něšto wjace hač třomi lětami je 53lětny Rico Ziegenbalg z Lichtenberga pjekarnju w Čornochołmčanskim Krabatowym młynje přewzał. Dwě lěće pozdźišo započa tam tež 42lětny Sebastian Weidelt ze Złeho Komorowa dźěłać. Milenka Rječcyna je so z nimaj rozmołwjała.

Što je Waju k tomu pohnuło w pjekarni w Krabatowym młynje dźěłać?

R. Ziegenbalg: Za to njebě wjele přerěčenja trjeba. Běch runje swójsku pjekarnju zawrěł, to dóńdźe naprašowanje z Čorneho Chołmca. Rady praju, zo běše rozsud, w Krabatowym młynje dźěłać, prawy. Móžu tu rjemjesło pjekarja połnje wukonjeć. Mamy bursku pěc, pječemy na tradicionalne wašnje po starych recepturach a bjez hotowych měšanych mukow.

S. Weidelt: Tobias Čižik, jednaćel Kulturneho centruma Krabatowy młyn Čorny Chołmc ptzwr, je zazwonił a so mje prašał, hač chcył na beneficnym zarjadowanju za Ukrainu pomhać. Připrajach, a po tym mi Rico rjekny, zo by so wjeselił, móhł-li wostać. Mjeztym sym kruće přistajeny sobudźěłaćer a móžu rjec, zo sym so tež ja prawje rozsudźił.

Zwotkel su muki, zornjatka a dalše přidawki za chlěb, tykanc a małe pječwa?

Hižo z časa dźěćatstwa je 51lětny Ra­dworčan Michał Glücklich kopar z ćěłom a dušu. W tamnišim sportowym zjednoćenstwje běše dołho w kopańcy aktiwny. Nětko angažuje so tu na druhe wašnje – čestnohamtsce.

Zetkam Michała Glücklicha na terasy „Zeleneje hałužki“, hosćenca bjezposrědnje pódla sportnišća Sportoweho towarstwa 1922 Radwor. Zo je towarstwo jemu móhłrjec druha domizna, to pytnu mjez druhim na tym, zo mnje hnydom na turu přez towarstwowe rumnosće wozmje a mi z wulkej zahoritosću a jara nazornje rozprawja. Wón so tu wuznaje.

Statne dźiwadło Choćebuz inscenuje ze swojim lětnim spektaklom pod hołym njebjom serbsku powěsć

„Wot toho časa, zo za tele dźiwadło dźěłamy, pytamy stajnje za regionalnymi temami. W tym zwisku je powěsć wo Krabaće wězo wšo druhe hač njebliska“, powěda Franciska Benack, mjeztym hižo tři lěta skutkowaca jako jednaćelska dramaturgowka a ko-direktorka dźiwadźelenja w Choćebuskim statnym dźiwadle. Tuž bě za nju a jeje team ideja, předstajeć „Krabata“ we wobłuku lětnjeho dźiwadła, takrjec ze smjetanu do butrobasa. „So wě smy so najprjedy raz chětro nad tym dźiwali, zo njeje Choćebuske jewišćo w minjenych dźesać lětach tutu temu wobkedźbowało. Jako smój wuslědźiłoj, zo tomu tak było, smy so hnydom za to rozsudźili, tónle maćiznu inscenować!“

Wuběrny a znaty serbski organist Tomaš Žur woswjeći 19. junija w Berlinje swoje 70. narodniny. W Kulowje bě so narodźił a w Baćonju w serbskej swójbje wotrostł. Alfons Wićaz je so z nim rozmołwjał.

Hladajo na jubilej mysliće zawěsće tež na čas swojeho dźěćatstwa a młodosće, na spočatk swojeho hudźbneho wukubłanja. Kak je scyła k tomu dóšło?