W meji je so pola powołanskeho wowčerja Gerata Šmita zaso tójšto jehnjatkow narodźiło. Cyłkownje ma wón něhdźe 480 wowcow. Wězo njejsu
wšitke w jednym stadle, ale do wjacorych rozrjadowane. Potom wón na to dźiwa, zo so zwěrjata derje hromadźe hodźa. Borany na přikład njeměli pola maćernych zwěrjatow
być. Za Gerata Šmita pak woznamjenja to wjele dźěła, wšako dyrbi wón wšitke zwěrjata wšědnje zastarać a je wobkedźbować, tak zo móže spóznać, hač so skoćatam derje dźe. Dale dyrbi wón škitne płoty natwarić. Cyłkownje ma wón jich 105. Hakle do jutrow je wowčer zhromadnje z pilnymi pomocnikami swojim wowcam wołmu třihał, tak zo njeje jim w nalěću a lěću přećopło. Hač do nazymy je wołma potom zaso dosć dołha. Měchi połne wowčeje wołmy Gerat Šmit předa, hdźež wikowarjo je za předźěłanje poskića. Jehnjatko wšak słuša tradicionalnje k jutram a je symbol za Jězusa,
kotryž bu njewinowaty woprowany. Swětła wołma je znamjo
W Radworskim katolskim dźěćacym domje su dźeń dźěsća swjećili. Po zhromadnej snědani čakaše wosebita prěnja překwapjenka. Kubłarjo su lóštne dopołdnjo
přihotowali a samo dźiwadłowu hru „Čerwjenawka“ předstajili. Wězo knježeše mjez přihladowarjemi a dźěćimi dobra nalada a tak wjeselachu so wšitcy nad dalšimi atrakcijemi kaž šminkowanjom abo paslenjom. A naposledk sydaše samo hišće słódny lód. Tekst a foto: Silvia Winarjowa
Znajeće tola wšitcy Łužiske
hory. Jedna z nich je Mnišonc. Naša wulka swójba je na rjanym nalětnim dnju na tutu horu pućowała. W Hornej Hórce běše start. Pućujo přez lěs nam napadny, zo je lěs chory. Skórnik je wulku škodu načinił, tak zo dyrbjachu wobsedźerjo wjele štomow pušćeć. Na wróćopuću smy do wjeski Zahor přišli, hdźež steji pomnik Korle Awgusta Kocora. Tam smy zhromadnje spěw „Što radosć rjeńšu dawa“
zaspěwali. Wjesele dundajo smy so zaso k awtu wróćili. To běše rjany swójbny wulět. Tekst a foto: Mirjam Wenclec
W zašłym wudaću rozprawješe
Annamaria Hadankec
wo dowolu z přećelkomaj na kupje Madeira. Tule sćěhuje druhi a zdobom posledni dźěl.
Nic jenož mužojo, ale wosebje tež młodostni –wšojedne hač holcy abo hólcy – běchu minjeny tydźeń štwórtk na Božim spěću po puću, zo bychu mócnje swjećili, spěwali abo tež sportowali. W Konjecach na přikład bě cyły dźeń wulki hołk a tołk. Tam wotmě so mjez druhim tak mjenowany „Beerpong‟-turněr, na kotrymž so někotre mustwa wobdźělichu. Nimo toho hrajachu tam tež bičwolejbul a hač do nocy k elektroniskej hudźbje rejowachu. Někotři wolejbulisća Wiktorije Worklecy hrajachu w Róžeńce w pěsku bičwolejbul. Tež hdyž njebě wjedro mócneho wětřika dla runje najpřijomniše, Worklečenjo swoju tradiciju na Božim spěću –
w Róžeńće bičwolejbul hrać – dale hajichu. A wězo běchu tež zaso serbske hudźbne talenty ze swojimi instrumentami po puću. Brankatschki na přikład zapiskachu a zaspěwachu w Nowoslicach a podachu so pozdźišo tež hišće do Pěskec. Na serbskich wjeskach na tutym dnju potajkim nihdźe měrnje njebě.Jurij Bjeńš
Fiodor Nowak, Dawid Leppers,
Jan Delan, Stani Wencel, Stanko Fryča
Čěšćinarjo wosmeho lětnika Serbskeho gymnazija su njedawno dwu-
dnjowsku ekskursiju do Prahi přewjedli. Póndźelu rano zetkachmy so při dwórnišću w Budyšinje a dojědźechmy do Biskopic, zo bychmy móhli z ćahom do Liberec dale jěć. W Liberecach wobhladachmy sej twarjeni kupanišća Babylon a interaktiwneho muzeja IQ-Landia. Po tym jědźechmy z luksusowym busom předewzaća Regiojet, w kotrymž běše tablet w sedłach zatwarjeny a hdźež sy móhł
darmotnje napoje pić, dale do stolicy. W Praze změnichmy pjenjezy a mějachmy na Václavskim naměsće přestawku za wobjed. Po tym započa so naša tura po měsće: Wobhladachmy sej mjez druhim Narodny muzej a postawu swjateho Wjacława, dźěchmy k Pulwrowej wěži, při kotrejž so kralowski puć započina a wjedźe dale k staroměšćanskemu naměstu z časnikom Orlojom, pomnikom Jana Husa a Týnskej cyrkwju. Dale nóžkowachmy na Karlowy móst – tu maš rjany wuhlad na hród, rěku Wołtawu, horu Petřín
Bjez toho, zo kónc tydźenja sami do bula kopachu, su hrajerjo prěnjeho mustwa ST Radwor
z wokrjesneje do wokrjesneje wyšeje ligi postupili. Hra přećiwo Minakałej dyrbješe wupadnyć, přetož njemějachu hosćo dosć hrajerjow. Dokelž pak konkurent z Wulkeje Dubrawy w Malešecach podleža, móžachu najebać wupadnjeneje hry swječić. A to tež činjachu, kaž je na wobraz widźeć. Klětu potajkim změjemy zaso serbski derby mjez Radworjom a Sokołami z Ralbic.
A dyrbjeli klóšterscy bulkoparjo přichodny kónc tydźenja klasu dźeržeć, so hišće dalši serbski
derby přidruži. Hrajerjo z Pančic-Kukowa wočakuja doma team z Wachauwa. Woni dyrbja na kóždy pad dobyć a so runočasnje nadźijeć, zo
pak Kinspork/Łužnica abo Łaz/Běły Chołmc
njedobudźe. Napjaty to posledni hrajny dźeń
we wokrjesnej wyšej lize! Jurij Bjeńš
Wokoło mejki wjesele, wjerćimy so we rejce. To su spěwali serbske předšulske dźěći Budyskeje pěstowarnje „Jan Radyserb-Wjela.“ Holcy a hólcy běchu so rjenje zwoblěkali
a předstajichu wulkotny program. Woni su spěwali, rejowali
a basnje přednjesli. Wšitcy starši su sej program wobhladali.
Potom pak rěkaše: „Meja padnje!“ A hólcy smalachu, zo bychu hałužku z wjerška meje dosahnyli. Chceće wědźeć, štó je był najspěšniši? To běše Ben Luca a je tak był mejski kral. Přewšo zbožowny je sej wón Lilli za swoju mejsku kralownu wuzwolił. Na kóncu programa su wšitcy zhromadnje rejowali, mejski
kralowski por srjedźa a wšitcy druzy dokoławokoło. Potom pak chwatachu wšitcy tam, hdźež za kofejom a praženymi kołbaskami wonješe. Maćerje a nanojo běchu słódne tykancy napjekli.
A dźěći mějachu wulkotnu zabawu při mjetanju blachowych
... je matematika.
Matematiku mam kóždy
dźeń. Mam ju rady, dokelž
wjele ličimy, wosebje pjenjezy.
Moja najlubša wučerka je
knjeni Šěnowa. Helena Lebzec, 3. lětnik
... stej wuměłske kubłanje a ručne dźěło, dokelž mam tam jenož jedynki abo dwójki. Lubi so mi tež, zo směm so přeco
„po łopjenu wuchodźować“. Mam pak
tež druhe najlubše předmjety, na přikład jendźelšćinu, hudźbu a sport.
Ale: mam tež předmjety, kotrež tak jara
rady nimam. To su na přikład wěcna
wučba, matematika, němčina a serbšćina. A kotry předmjet je waš najlubši?
Dana Šołćic, 4. lětnik
... je serbšćina. Tež ručne dźěło
rady mam a hudźbu a sport.
Ja rady pisam, rysuju, spěwam
a krosnuju. Najradšo pak čitam! Josefina Špitankec, 2. lětnik
... su hudźba,
jendźelšćina a ručne dźěło.
Moja najlubša wučerka je knjeni
Brězanowa. Mam ju rady, dokelž je
wona młoda a dokelž ma wona dobre ideje za hodźinu a wuknjenje. Ručne dźěło
a wuměłstwo mam rady, dokelž rady moluju
a paslu. Matematiku, serbšćinu a němčinu
tak rady nimam, dokelž tam tak wjele čitamy,
pisamy a ličimy, štož je druhdy woprawdźe
wostudłe. Wěcna wučba so mi tež lubi.