Dźewjaty zwjazk Zhromadźenych spisow Mata Kosyka wušoł
Dwě lěće po tym zo bě před 65 lětami prěnja powójnska knižka dźěłow Mata Kosyka wušła, pisaštaj Józef Frencl a Marja Rječkojc w zawodnych słowach druheje knižki, zo podawataj nam „prěnje pokazki z dźěła do našich dnjow najwjetšeho basnika Delnjeje Łužicy“. Wudawarjej dodaštaj: „Njemóžemy pak so spokojić z tutej 70 stron wopřijacej zběrku.“ Ani ze 111 stronami druheje Kosykoweje knižki.
Lětsa nětkole dźewjaty zwjazk „spisow“ Mata Kosyka wšej serbskej zjawnosći předleži.
Jako serbski wyši šuler dóstach lěta 1955 w nakładnistwje Volk und Wissen wudaty spis „Serbska swajźba w Błotach“ a „Pśerada markgroby Gera“ do ruki, dźensa je to za mnje knižna drohoćinka. Lětsa móžu k wudatym spisam Kosyka 272 stronski 9. zwjazk jeho zhromadźenych spisow přistajić. Same přirunowanje wobeju edicijow wjele wo tym wupraja, na kajke spomóžne wuwiće wudawanja serbskich knihow zhladujemy – dźakowano před 55 lětami załoženemu serbskemu Ludowemu nakładnistwu Domowina.
Nic naposledk zašłe wólby do Němskeho zwjazkoweho sejma su pokazali, kelko ludźi chce měr měć před susodom, před cuzoródnymi a ćěkancami, na kóncu před mjeńšinami. AfD sta so w Sakskej z najsylnišej stronu. Scyła so ći zda, jako by so swět chětro ćěmnił. Prawicarske mocy a rasizm přiběraja a demokratiju wohrožeja. Naprašowanje a wuslědki Sakskeho monitora z 28. nowembra 2017 pokazuja trend, kotryž mnohich demokratow znjeměrnja. Na přikład sej 62 procentow Saksow žada, zo dyrbja so „němske zajimy energisce a radikalnje přesadźić“. To je porno lětu 2016 dźesać procentow wjac a kryje so z wuwićom w USA, hdźež prezident Donald Trump do swěta trubi: „America First!“
Wot Ingrid Juršikoweje w Ludowym nakładnistwje Domowina wudata nowa antologija serbskeje prozy „Mlóče“ wobsahuje 24 powědančkow cyłkownje 20 awtorow. Hrubje hodźeli so přinoški do štyrjoch podnadpismow rozrjadować: historija, wobkedźbowanje, fantasmagorija a klasiska proza.
Ptači kwas spodobne pućowanje po zemskej kuli było
Dołhož Serbski ludowy ansambl stajnje spočatk lěta swój pisany ptačokwasny program wuhotuje – lětsa bě to 61. raz –, wjedu so wo tym tež přeco diskusije. Na spočatku, jako bě SLA wustupował z tradicionalnymi spěwami, rejemi w narodnej drasće ze wšěch łužiskich regionow, běchu hišće wšitcy spokojom. Po lěće 1990 pak, jako chcychu (abo dyrbjachu) wšitko hinak činić, modernizować, přiběrachu kritiske hłosy, samo wot tych, kotřiž su na kóncu wšitko zapłaćili. Na to je ansambl reagował, je spytał měšeć tradicionalne z modernym, haj, samo z politiskimi wobsahami. Tak prawje pak so to poradźiło njeje. Wosebje starša generacija bě njespokojom a wosta doma.
Před lětami bě wón mi hižo pozitiwnje napadnył, jako přednošowaše we wobłuku Swjedźenjow serbskeje poezije swójske basnje w delnjo-, hornjoserbskej, němskej kaž tež w pólskej rěči w Budyšinje, Choćebuzu, w Opolu a dalšich pólskich městach. Polyglot wón je, tak sej myslach, hdyž zamóže swoje literarne wupłody samo do wjacorych rěčow přenjesć, přebasnić.
Tehdy bě Jan Měškank, pochadźacy z Choćebuza, hišće student sorabistiki, žurnalistiki a polonistiki. A hižo tehdy je na polu lyriki do zjawnosće stupił. Wobdźěleše so tež na literarnym wubědźowanju „Młode pjero“, kotrež kóžde druhe lěto Ludowe nakładnistwo Domowina a Załožba za serbski lud wuhotujetej. Tam wudoby sej w lěće 2007 za baseń „Francosce“ 1. myto a 2009 za prozowy „Prolog“ 3. myto. Při basni „Francosce“ připosłucharjo wuši nastajachu. Młody basnik je so na zajimawe wašnje pospytał, wo seksu wotewrjenje lyrisce přemyslować a wěsty tabu přełamać. Tak spožči serbskej lyrice nowy kolorit.
Bywši wudyrnicy wuměłstwa přińdu do změrowanych lět. Nic kóždy, nic kóžda pak swoje opoziciske zhladowanje na towaršnosć a na wuměłstwo kaž přewuski płašć na čapornik estetiki ćisnje. Angela Hampel, rodźena 1956 we Worklecach, je sej swěrna wostała. Wona bě wusko zwjazana z nowoekspresiwnym wuměłstwowym hibanjom molerjow wosomdźesatych lět w NDR, twjerdźi wuměłstwowa wědomostnica Karin Weber. To njeje hołe twjerdźenje, kaž so to rady hewak mnohim za tehdyši čas připisuje.
Angela Hampel je direktnje do rozestajenja NDRskeho časa zapřimnyła, a wona to tež dźensa z derje schowanej zasakłosću čini. Najnowša wustajeńca někotrych jeje dźěłow w Budyskim krajnoradnym zarjedźe tole podšmórnje. Swěrny zběraćel literatury serbskich awtorkow a awtorow ma w pomjatku jeje ilustracije w knize Róže Domašcyneje „Der Hase im Ärmel“. Angela Hampel ma jara eksponowany, wuzrawjeny poměr ke kniham – wot ilustracijow hač k unikatnej knize grafiki – a haji wosebitu lubosć k zwěrjatam. Tajku wustajeńcu wo zwěrjatachrybach pokazuja tuchwilu w Mišnje.
Lěto 2018 je so tež za LND mjeztym z połnej paru započało. Kak nakładnistwo swoju lońšu dźěławosć hódnoći a kotre wudaća ma lětsa planowane, wo tym je so Alfons Wićaz z jednaćelku Marku Maćijowej rozmołwjał.
Što bě za Was loni w LND z najwažnišim nadawkom?
M. Maćijowa: Smy wjele zarjadowanjow měli a wažne knihi wudali. Chcu jenož na jednu wěc pokazać. Přewjedźechmy loni w juniju wuradźowanje z našimi hornjoserbskimi awtorami. Trěbne při tym bě problemy nakładnistwa předstajić, z awtorami do rěče přińć a jich wid na naše dźěło słyšeć.
Kotre nowostki 2017 maja za Was wosebitu hódnotu a čehodla?
Wuměłcy bywaju na wšelakore wašnje wjelezajimowani, tuž tež wjele pućuja a su jako wuslědk toho wosebje zajimawi ludźo. Tak tež Reinhard Roy, syn serbskeho komponista Hinca Roja. Lětsa swjeći w Klětnom rodźeny, na Wysokej šuli za wuměłstwo a zhotowjenje Burg Giebichenstein wukubłany a wot lěta 1983 jako fachowy poradźowar za wuměłstwo, design a architekturu skutkowacy sydomdźesaćiny. Reinhard je z mnohimi knihami skicow ze swojich pućowanjow, w kotrychž zamó wuměłstwowe skicy ze słownymi zapiskami zjednoćić, dawno daloko a šěroko znaty. Loni je z wustajeńcu „We wokrjesu myslić“ hinak hač dotal na so skedźbnił. Jako zhotowjer formy, praktisce a filozofisce. Je sej wotkrył potajnosće a móžnosće prosteho dypka jako jadro wuměłstwa. „Z jednoreje formy nastawa kompleksna struktura“, wón rjekny.
Lubina Hajduk-Veljkovićowa je znate mjeno w serbskej literaturje, wšako je hižo wjacore knihi wudała. Nětko je so awtorka na přełožk serbiskeje knihi Jasminki Petrović „Leto kada sam naučila da letim“ zwažiła. Ludowe nakładnistwo Domowina je njedawno knižku „Lěćo za započatkarjow“ wudało, a to za čitarjow wot jědnaće lět.
Serbiska młoduška Sofija ma wulke prózdniny. Swójbni ju přerěča, sej z wowku na chorwatsku kupu Hvar dojěć.
Ja-powědarka Sofija rysuje w dohromady 23 kapitlach na žiwe wašnje, kak so jej w Chorwatskej zeńdźe. Přez wustojny słowoskład, derje wupytane přirunowanja a stajny poćah k medijam kaž Facebook, Viper atd. maja młodźi čitarjo spěšnje zwisk k hłownej wosobje a so přewšo derje do protagonistki zamysleja.