Dopomnjenki Benedikta Dyrlicha jako dokumenty

Pod titlom „Doma we wućekach“ předstaja Benedikt Dyrlich w nowej knize swoje młode lěta. Dokładnje prajene: Rekonstruuje swoju biografiju wot zakónčenja zakładneje šule we Worklecach hač do wobdźělenja na Serbskej narodnej zhromadźiznje, potajkim wot 1964 do 1989. W mnohich zapiskach, listach, pojednanjach a interviewach so dožiwjenja „lyrikarja“ w třoch kapitlach wotbłyšćuja, kotrež su po lětach a žiwjenskich wotrězkach rjadowane, a kóždy z nich awtor aktualnje zahaja. Tutón diferencowany wobraz na dobrych 300 stronach je jenož móžny, dokelž je Dyrlich – wot něhdźe 1970 – wšitke swoje noticy w dźeniku, priwatne a zjawne dopisy kaž tež publicistiske wuprajenja kedźbliwje kopěrował a hač do dźensnišeho wobchował. Tež, štóž njeje Dyrlichowy lětnik 1950 – kaž připadnje recensent –, namaka zawěsće paralele k swojemu žiwjenju w „něhdyšej“ NDR.

W tutym dźensa najskerje najčasćišo spěwanej pěsni „Wjesele dźensa …“ so tež hnydom praji: „… starosće tak so wšitke zabudu …“ Jako Njebjelčanska trójka spěw po wójnje zanošowaše, mějachu ludźo zawěsće hišće wjac starosćow hač dźensa!

Ale tež tu so hižo druha wažna přičina spěwanja jewi: Zhromadnosć so twori. Spěwanje je zawěsće tež druhim ludam wažne, ale za nas Serbow je wone bytostna tworićelska móc. Znajemy mnohe přiležnosće, hdyž so spěwaše a spěwa: při dźěle wězo, w cyrkwi, na přazy, na rejach, na kwasu, w korčmje, na kermuši, při mejemjetanju, při zběhance za nowy dom, skrótka: Serbja rady spěwaja! A njeznaja jenož prěnju štučku z hłowy, tak so praji, ale wšitke.

Marja Krawcec

słać budu

ći zornjatka na puć

ke mni

dypotać budu

je sykorki

a rapaki tež

baseń z antologije

„Zornjatka na puću“

Antologija čłonow Róžeńčanskeho kružka pisacych

Literarne zornjatka su zezběrane w nowej antologiji Róžeńčan kružka pisacych. Wudał a zestajał je zběrku Beno Budar. Lětsa zhladuje kružk na 55 lět wobstaća.

Z titulnej basnju njeboh Marje Krawcec „słać budu / ći / zornjatka na puć / ke mni / dypotać budu / je sykorki / a rapaki tež“ zawjeduje wudawaćel antologiju a spomina tak na dołholětnu čłonku a „potajny stołp“ Róžeńčan kružka. Pó­dla znatych basnjow kaž „Ralbičanska njedźela“ a „hotowarniča“ stej dotal njewozjewjenej basni „Mario O. II“ a „jednu wowku ći přeju“ zapřijatej. Hnujaca je baseń „wobkedźbowanje nawječor“ na kěrchowje. W tutej zběrce wusahowaca basnica by lětsa w nazymniku sydomdźe­saćiny swjećiła.