Budyšin (SN/bn). We wobłuku rjadu „Kulturna zahroda“ Serbskeho ludoweho ansambla je młody serbski wuměłc Syman Hejduška minjenu sobotu cyle nowe zynki – w dwojim zmysle – w měšćanskej zahrodźe pod Budyskej Röhrscheidtowej baštu prezentował. Něhdźe sto hosći je koncert wopytało, někotryžkuli připosłuchar je tu abo tamnu znatu melodiju zamysleny sobu zynčał a/abo spěwał resp. k njej (sedźo) sobu rejował. Sylny přiklesk publikuma swědči wo dosć poradźenym wječoru.

Budyšin (SN/CoR). Něhdźe 20 zajimcow je wčera na knižnu prezentaciju biografije „We fokusu: Korla Awgust Kocor (1822–1904)“ do Budyskeho Serbskeho muzeja přišło. Składnostnje 200. po­smjertnych narodnin załožerja serbskeje wuměłskeje hudźby Korle Awgusta Kocora je Chrysta Meškankowa w nadawku Serbskeho ludoweho ansambla dotal jeničku biografiju wo komponisće do němčiny přełožiła. Spis je z pjera pólskeho hudźbneho wědomostnika Zbigniewa Kościówa a wuńdźe před 50 lětami w Ludowym nakładnistwje Domowina. Intendant SLA Tomas Kreibich-Nawka skedźbni w swojich witanskich słowach na to, zo nastorči Měrko Šołta projekt, kotryž su z podpěru nakładnistwa Donatus a wudawaćelki Romy Petrickec-Donath zwoprawdźili: „Bohužel bě LND wotpokazał knihu wudać, ćim bóle so wjeselimy, zo přistupi nakładnistwo Donatus z němskorěčnej biografiju nětko tójšto wjetšemu kruhej zajimcow dohlad do žiwjenja a skutkowanja wuznamneho serbskeho hudźbnika.“ Jurij Łušćanski předstaji dźensa 93lětneho, so wulce za serbsku hudźbu a kulturu zasadźowaceho awtora Zbigniewa Kościówa.

27. mjezynarodne knižne wiki w Praze su nimo. Za Ludowe nakładnistwo Domowiny bě kónc tydźenja w čěskej stolicy wuspěšny. Mnozy přećeljo Serbow a zajimowani na serbskej literaturje su stejnišćo LND wopytali, mjez druhim Kryštof Peršín z Hradec Kralove (2. wotprawa), kiž wuknje serbsce a budźe wot oktobra lěto na Instituće za sorabistiku w Lipsku ze stipendijom Załožby za serbski lud studować. Mjez druhim rozmołwješe so wón ze sobudźěłaćerku LND Janku Pěčkojc de Levano (nalěwo) a kupi sej jako přihot na studij hornjoserbsku gramatiku a prozowu zběrku Benedikta Dyrlicha „Na motawych mjezach“. Foto: LND/Syman Pětr Cyž

Druhi dźeń swjatkow před 125 lětami, 7. smažnika 1897, zemrě w Ketlicach farar na wuměnku, spisowaćel a čestny čłon Maćicy Serbskeje Michał Domaška. Tam je tež pochowany. Wón bě w Ketlicach swojeho syna Franca Morica, kotryž bě tam z duchownym, wopytał. Delegacija z wjele čłonami Maćicy Serbskeje jeho na poslednim puću 11. junija přewodźeše. Njeswačanski farar Jurij Jakub porěča w mjenje Maćicy při rowje a wupraji dźak za wulku prócu „sobuzałožerjej a čestnemu sobustawej, jeje swěrnemu přećelej, pilnemu spisowaćelej, wusywarjej a žnjeń­carjej tež na polu wědomosćow.“ Dr. Arnošt Muka wuzběhny w nekrologu, zo bě Domaška „sylny zbudźowar narodneho hibanja, nadobny nošer idealneho zmyslenja, kruty a wutrajny dźěłaćer rozkćěwaceho serbskeho pismowstwa, horliwy spěwar narodneho nalěća, žohnowany kěrlušer a lubozny prědar Božeje miłosće.“