Budyšin (SN/bn). Mjezynarodny kurs za serbsku rěč a kulturu Serbskeho instituta so nachila. Nimo wšědneho wuwučowanja rěče wopřijima poskitk sep ekskursijow kaž tež přednoški a diskusije. Wčera poda šefredaktor Serbskich Nowin Janek Wowčer kursistam dohlad do swěta serbskorěčnych ćišćanych medijow.

Za wšitkich přećelow knihow a kupcow nakładnistwa – Smolerjec kniharnja je wot wčerawšeho zaso wšědnje w zwučenych časach wotewrjena. Styskać pak ­so wam za našimi knihami njetrjeba – online­shop Ludoweho nakładnistwa Domowina zastaruje čitarjow přez cyły čas z wulkej paletu produktow. Tučasnje poskićamy kopicu nowych knihow, wšojedne hač za našich najmłódšich abo za lubowarjow powědkow a hrónčkow.

„Sonić – to tola z hrěchom njej‘“ – tak rěka najnowša publikacija nakładnistwa, spisana wot Měrćina Weclicha. W knize rysuje serbski spěwar zajimawje a lóštnje swój žiwjenski puć jako hudźbnik, štož ­podkładuje z mnohimi tež historiskimi fotografijemi Maćija Bulanka. Na wjacorych stronach wuhladaja čitarjo a čitarki prajidma a lóštne rymowančka z pjera awtora a móže so z pomocu wotčišćanych qr-codow zdobom do swěta hu­dźenja a wažnych žiwjenskich stacijow Weclicha zanurić.

Ze serbskim swjedźenjom barjery na wjacorych runinach wotstronić

Dźakne słowa su do wulkeho zarjadowanja a/abo po nim z wašnjom. Zrědka pak wopřijima wotpowědna lisćina telko mjenow kaž wona, z kotrejž so Lucian Kaulfürst minjeny pjatk składnostnje „1. serbskeho lětnjeho swjedźenja“ w Přiwćicach pomocnikam, podpěra­ćelam a sponsoram dźakowaše. Tak mjenowaše wón na přikład zastupjerjow lokalneje politiki runje tak kaž wjacorych Domowinskich ko­legow, dowožowaceju pjekarja a rěznika – samozrozumliwje wobaj z wokoliny –, Radworski młodźinski klub, gmejnu, wohnjowu woboru kaž tež wosadu Malešecy a serbske medije. Dohromady naliči Kaulfürst 19 jednotliwcow resp. cyłkow, kotrež – telko smě so na tym městnje hižo rjec – wuspěšnej premjerje na najwšelakoriše wašnje přinošowachu.

Kamjenc (BG/SN). Njehladajo njesměrneje horcoty bě wčerawša wernisaža wosebiteje wustajeńcy „Plakaty a grafiki Helmuta Bradeho a keramiki Martina Möhwalda“ w Kamjenskim sakralnym muzeju swj. Hany dosć derje wopytana.

Helmut Brade je z Lessingowym městom wusko zwjazany. Najznaćiše w tym zwisku drje su jeho přinoški ke „Kamjenskej narěči“, za kotruž wón wot lěta 2014 markantne a njepřepóznajomne wabjenske materialije wudźěłuje. Jewišćowy wuhotowar, designer a grafikar bě hižo za čas Němskeje demokratiskeje republiki (NDR) prominentna wosobina. Mjeztym dlěje hač poł lětstotka zhotowja wón předewšěm plakaty za dźiwadła, opery, muzeje a filmy. Wjace hač 700 tajkich twórbow je dotal nastało, z kotrychž buchu wubrane na ekspozicijach mjez druhim we Waršawje, w Algieru, Mexiku-měsće a japanskim Toyama wustajane.