Jury za wubědźowanje wo najrjeńše serbske jutrowne jejko je dźensa wo dobyćerjach rozsudźiła. 37 debjerjow bě ­ 66 kolekcijow zapodało, štož bě wjace hač loni. Dobyćerjow mytuja kónc tydźenja na 29. jutrownych wikach w Budyskim Serbskim domje. Ines Kellerowa, Ilona Bierlingowa a Ingrid Lehnikowa (wotlěwa) su jejka posudźowali. Foto: SN/Hanka Šěnec

Budyšin (SN/JaW). Syman Pětr Cyž budźe nowy jednaćel Ludoweho nakładnistwa Domowiny. Direktor Załožby za serbski lud Jan Budar je jeho dźensa w Budyskej Smolerjec kniharni zjawnosći oficialnje předstajił. Zdobom staj wobaj dźěłowe zrěčenje podpisałoj. Cyž, kiž tuchwilu hišće­ w Berlinje bydli, nastupi swoje zastojn­stwo 1. junija. Wón naslěduje Marku Maćijowu, kotraž so kónc meje na wuměnk poda.

Hižo do oficialneho termina je za­łož­bowy direktor sobudźěłaćerjam LND noweho šefa předstajił. „Nakładnistwo je najwjetše žórło serbskich tekstow na wysokim kwalitnym niwowje. Nakładnistwo je wulka drohoćinka“, rjekny Budar a skedźbni zdobom na to, zo je w LND „puć do digitalneho swěta zahajeny“.

Su tajke a hinaše móžnosće, Serbow a serbšćinu zjawnje prezentować a tak akceptancu mjeńšiny w němskim wobswěće zwyšić. Uniwersalnu rěč hudźby w starodawnej łužiskej stolicy za to nałožować bě jedna z přičin, čehoždla je Měrćin Weclich swój koncert w Budyšinje wuhotował. Byrnjež w publikumje mjeńšina tónraz wjetšina była, su němscy hosćo zarjadowanje bjez wuwzaća pozitiwnje hódnoćili. A što za „tři třiceći“ dóstanješ, nětko tež wědźa; dyrbi-li być, samo dwurěčnje à la carte. Po wašnju klasiskeje sobotneje (telewizijneje) zabawy njeje koncert jenož młodźinje podij zmóžnił, ale bě zdobom dramaturgisce wušiknje zestajany, nimale kóždy žanr wopřijacy přehlad serbskeje popularneje hudźby a defilej kompetentnych hudźbnikow kaž tež rejwarjow. Njech je to dalšim serbskim kulturnikam pohon, so tež raz na tele jewišćo zwažić – durje Kamjentneho domu su (hižo dawno) wotewrjene. Bosćan Nawka

Budyšin (SN/CoR). Na sedmym zarjadowanju rjadu Zwjazka serbskich wuměłcow tracTare minjenu srjedu w Budyskim hosćencu „Tirolske stwy“ tworješe loni nazymu w LND wušła zběrka basnjow Róže Domašcyneje „W času zeza časa“ srjedźišćo. Jěwa-Marja Čornakec witaše dwanaće přitomnych w mjenje předsydstwa ZSW a přepoda słowo Měranje Cušcynej za „ćežki nadawk“ zawoda do knihi – kotraž je wona z wočiwidnym lóštom zmištrowała. Jeje wobšěrnej analyzy w štyrjoch kapitlach strukturowaneje knihi a zdobom charakterizowanju specifiskeho wašnja literarneho tworjenja basnicy přizamkny so čiła rozmołwa, kotraž je po­date nitki dale pletła – faible spisowaćelki za paradoksy a za to, so „Pře wšě płoty“ (1994) pohibować, kaž tež typisku „swobodu basnicy, kotrejež rěčnu maćiznu njemóžeš přeco w słownikowym korseće namakać“. „Dźiwam so, što jej wšo dowoleš“, wobroći so basnica-kolegina Měrana Cušcyna lektorce Marce Maćijowej, kotraž Róžu Domašcynu hižo wot jeje prěnjeje zběrki „Wróćo ja doprědka du“ (1990) w LND přewodźa.