Po tym zo bě Serbska protyka 2016 w Drježdźanach po puću, bu za aktualne wudaće dalša metropola zwonka Łužicy wuzwolena, a to stowěžata Praha. Kaž redaktor Pětr Šołta w předsłowje prawje zwěsća, bě Praha Serbam hižo lětstotki dołho město sonow a wočakowanjow. Tuž so tam ze serbskimi temami jenož tak mjerwi. Wo tym móža so čitarjo za někotre dny sami přeswědčić, hdyž nowa protyka wuńdźe. W njej zhonimy na přikład wot Edmunda Pjecha, kajki wliw je čěske kralestwo na Hornju Łužicu w srjedźo­wěku a zažnym nowowěku měło. Jana ­Tischerová wěnuje so skutkowanju rězbarja Maćija Wjacława Jakule. Franc Šěn pak rysuje situaciju Serbskeho seminara před sto lětami a jeho zawrěće po znowazałoženju Drježdźansko-Mišnjanskeho biskopstwa. Petr Kaleta rozprawja w swojim přinošku wo spočatkach serbskeho towarstwa „Adolf Černý“ a Timo Meškank zhladuje na Prahu jako městno eksila za Serbow do Druheje swětoweje wójny. Su to podawki, kotrež šěršemu čitarstwu cyle wěsće znate njejsu.

Pisany a wjelestronski program wopytowarjow po tysacach přiwabił, zabawjał a zahorił – Nóc poezije w nowym formaće

Prěni staroměšćanski festiwal „Woda – wuměłstwo – swěca“ je wot 30. awgusta do 2. septembra po trochowanju swjedźeń zarjadowaceho Budyskeho turistiskeho zwjazka něhdźe 20 000 wopyto­warjow přiwabił. Na 39 hrajnišćach po­kazachu hudźbnicy, lajscy kaž tež po­wołanscy dźiwadźelnicy, rejwanske sku­- piny a towarstwa wobšěrny spektrum zaba­wjaceho wuměłstwa resp. artistiki a sporta. Přidatne poskitki wopřijachu wustajeńcy, instalacije, dźěłarnički, rjemjesła wšelakich dobow a typow, wodźenja, modowe přehladki a nic naposledk najwšelakoriše regionalne žiwidła a napoje. Cyłe stare město ze swojimi wě­žemi bě w měnjacych so barbach wobswětlene a tworješe tak wulkotnu kulisu. A ta pokazowaše swoju skutkownosć wosebje na tak mjenowanym „puću swětła“ wot Mosta měra přez Hrodźiško a Židow hač na Hłowne torhošćo.

Nimale 40 lět je Ludwig Kola, žurnalist a wjelelětny nawoda serbskeje redakcije, stawizny Serbskeho rozhłosa sobu pisał. W nocy na 6. september 2018 so jeho žiwjenje po dołhej chorosći dokónči.

Kolebka Ludwiga Kole steješe w Ra­dworju, hdźež bě so 20. oktobra 1931 narodźił. Po gymnaziju w Čěskej a w Bu­dyšinje studowaše w Lipsku. Jako wukubłany diplomowy žurnalist dźěłaše najprjedy w redakciji dźěćaceho časopisa Płomjo. Jeho rozhłosowy čas zahaji so w tehdyšim Zhorjelskim serbskim studiju. Lěta 1957 bě Serbski rozhłós do Choćebuza přećahnył. Tam je młody rozhłosownik zamołwity nadawk za sebje namakał a pozdźišo zhromadnje ze swójbu druhu domiznu.