Drježdźany (SN/at). 21. wubědźowanje wo Němsko-Pólske žurnalistiske myto Tadeusza Mazowieckeho 2018 je wupisane. Wo tym informuje sakska statna kenclija. Namołwjeni su žurnalisća wobeju krajow, hač do 10. januara 2018 lětsa wozjewjene přinoški zapodać. Z nimi měli čitarjam wědu wo susodnym kraju posrědkować. Runje tak měli tomu dopomhać, zo so Polacy a Němcy dale a lěpje dorozumjeja. Lawreatow počesća we wobłuku 11. němsko-pólskich medijowych dnjow klětu spočatk junija w Mecklenburgsko-Předpomorskej.
Němsko-Pólske žurnalistiske myto Tadeusza Mazowieckeho spožča potom w pjeć kategorijach. Nimo dotalnych – print, rozhłós, telewizija a wosebite myto „žurnalizm w pomjeznym regionje“ – pytaja 2018 jako nowosć najlěpše přinoški w kategoriji multimedija/online.
Załožba Zeit Ebelin a Gerd Bucerius wubědźowanje prěni raz podpěruje, dale su to Załožba za němsko-pólske zhromadne dźěło, Załožba Bosch kaž tež Sakska, Braniborska, Mecklenburgsko-Předpomorska a wojewódstwa Delnja Šleska, Lubuski kraj a Zapadna Pomorska.
Swój studij stawiznow na Techniskej uniwersiće Drježdźany zakónčiwši spisa nětko w Budyšinje bydlacy Alexander Pólk swoje masterske dźěło „Marxistisko-leninistiska serbska stawizniska wědomosć wot 1945 do 1990“. Na přeprošenje Maćicy Serbskeje přednošowaše wón wčera w Budyskim hosćencu „Wjelbik“ k tematice.
Budyšin (JK/SN). Ze stawom a wuhladami nastupajo digitalizaciju kulturnych a wědomostnych dokumentow w Sakskej zaběrachu so wčera we wobłuku dźěłarnički w Budyskim Serbskim instituće tamniši wědomostnicy kaž tež zastupjerjo digitalne projekty wobdźěłacych a spěchowacych institucijow.
K zazběhej přednošowaše nawoda referata Saxonica w Sakskej krajnej bibliotece – Statnej a uniwersitnej bibliotece (SLUB) w Drježdźanach – Martin Munke wo tučasnym stawje digitalizacije w Sakskej. Přednošk sćěhowali su z wulkim zajimom nimo sobudźěłaćerjow instituta tež zastupjerjo Domowiny a Załožby za serbski lud. Munke skedźbni na hižo wysoki standard a wuspěchi, kotrež su fachowcy SLUB při digitalizowanju wosebje historiskich dokumentow docpěli.
Runje tak kaž wuměłstwowu hudźbu druhich narodow wobwliwuja tež serbske hudźbutwórstwo časowe podawki a aktualnosće. Tak rozestajeja so wězo serbscy awtorojo runja druhim z přitomnostnym žiwjenjom, a to w stilu klasiskeje moderny a postmoderny. Ći jedni činja to dosć intensiwnje, tamni skerje łahodnje. Hustodosć čerpaja z kužoła, kotryž njesměł tež w Serbach zaprahnyć: z ludoweje hudźby. Njeje jenož legitimne, ale tworićelstwo spěchowace, tež serbsku ludowu tradiciju z eksperimentalnymi móžnosćemi nowych kompozitoriskich technikow kombinować a tak indiwidualnosć zaručić.
Ludowe melodije wotcuzbnjene