Lětši 26. dźeń Saksow w Lubiju bě za serbskich wobdźělnikow jara wuspěšny. 25. króć je so Serbski muski chór Delany wobdźělił a po wjacelětnej přestawce tež zaso Budyska Serbska kulturna informacija.
Lubij (SN/JaW). 26. dźeń Saksow je nimo. Přiwabił bě najwjetši ludowy swjatk swobodneho stata kónc tydźenja w Lubiju wjac hač 250 000 ludźi, mjez nimi tež mnohich Serbow.
Choćebuz (SN/CoR). Hnydom na dwě nowej wustajeńcy přeproša Choćebuski Braniborski krajny muzej za moderne wuměłstwo, bywši wuměłstwowy muzej Dieselowa milinarnja zajimcow wot dźensnišeho wječora.
Tak pokazuja tam pod hesłom „Zwischen/Schritte“ skulptury a wulkoformatowe ćišće w Choćebuzu bydlaceho wuměłca Hansa-Georga Wagnera. W srjedźišću jeho tworjenja stejitej čłowjeske ćěło a prašenje, kak je ze wšelakorym materialom wuměłsce předstajić. W druhej wustajeńcy „Im Vorbeigehen: Von Städten, Männern und Frauen“ su widźeć twórby Otta Dixa. Paralelnje wustajeja tež na žurli radnicy w Frankfurće na Wódru Dixowe twórby.
Muzejej Dieselowa milinarnja w Choćebuzu a Junge Kunst w Frankfurće nad Wódru stej wot julija jako nowy Braniborski krajny muzej za moderne wuměłstwo fuzionowanej. Klětu chce Braniborske kulturne ministerstwo etat wobeju domow wo 450 000 na dohromady 1,3 miliony eurow zwyšić.
Powěsć wo doskónčnym zawrjenju Łužiskeje ćišćernje je nas jara trjechiła. Z tym kónči so za Ludowe nakładnistwo Domowina sydom lětdźesatkow trajace zhromadne dźěło na dobro serbskeho nowinarstwa. Dźakujemy so wšitkim nětčišim a bywšim sobudźěłaćerjam, kotřiž su so swěru wo zhotowjenje našeho wječornika starali.
Wot jutřišeho přewozmje ćišćernja Weiss na Horach ćišć Serbskich Nowin. Za čitarjow a roznošowarjow so ničo njezměni. Woni změja nowinu w zwučenym času. Dyrbjało-li tola k misnjenjam dóńć, informujće nas prošu hnydom z mejlku na abo telefonisce na 03591/577-266. Hač do 18 hodź. móžeće tež w Smolerjec kniharni pod čisłom 03591/577-288 zazwonić. Tež wšitkim čitarjam wutrobny dźak za zrozumjenje za njewšědnu situaciju.
Marka Maćijowa, jednaćelka
Ze słowjanskim pochadom němskich słowow zaběrachu so wčera Budyscy wuchowarjo rěče. Běše to zabawny přednošk. Mjezsobnosć susodnych narodow je k splećenosći rěčow wjedła.
Budyšin (CK/SN). Němske wopřijeće „Gurke“ za zeleninu ma swoje korjenje w pólskim słowje „ogórek“. Serbow to wulce njepřekwapja, Němcow skerje. Tole rozjasni wčera Ines Adler na přednošku pola Budyskich wuchowarjow rěče w rumnosćach towarstwa Majak. Wučerka Wjelećanskeho gymnazija, kotraž je čłonka předsydstwa we Wuppertalu zaměstnjeneho Zwjazkoweho zjednoćenstwa wučerjow za rušćinu, wěnowaše so słowjanskemu pochadej němskich słowow, předewšěm tym z ruskimi korjenjemi. „Fascinuje mje, kak splećene europske rěče mjez sobu su a kak so mjez sobu wobwliwuja“, wona wuzběhny.
Nuknica (tw/SN). Tež lětsa móžachu fanojo twjerdeje hudźby zaso na łuce při Nukničanskej skale na swoje kóšty přińć. Organizatorojo wokoło towarstwa Barakka přeprosychu dźewjeć kapałow z třoch krajow na tradicionelnje z přestrjencami wukładźene jewišćo festiwala Nukstock. Stoiska kontinuita, w kotrejž so tónle kónc tydźenja połny „kontrolowaneho chaosa“ wotměwa, kaž sobustaw Barakki Syman Deleńk zarjadowanje mjenuje, zda so wjele wobdźělenym kaž starodawna tradicija – kruće zašćěpjena do terminowych kalendrow wšitkich dołhodobnje zahoritych. Nimo nich sy tež wjele młodych ludźi widźał, kotřiž so k heavy metalej runje tak roztřasechu kaž hižo starša generacija pódla nich w črjódźe. Pjatk zahori žanrowa měšeńca eksperimentalno-psychedeliskeho punkrocka a metaloweje space- a industrialhudźby, wjeršk festiwala pak bě sobotny wustup skupiny Deathrite z Drježdźan. Tale band je po cyłej Europje znata za swój wosebity death metal – twjerdu hudźbu z krutymi zynkami.
Njedawno wotmě so mjezynarodne zetkanje Syće młodych akademikarjow- sorabistow w Budyskim Serbskim instituće. 21 referentow je tam wo swojich slědźenjach rozprawjało. Někotrych tule w małym serialu předstajamy.
Lěta 2011 zbóžnoprajeny Alojs Andricki budźe wažnu rólu w masterskim dźěle Anny Měrćinoweje hrać. Wšako rozestaja so rodźena Budyšanka, kotraž dźensa w Berlinje bydli a na tamnišej Humboldtowej uniwersiće studuje, z rjekowymi powědančkami serbskich antifašistow a jich wuznamom za serbsku identitu po Druhej swětowej wójnje. „Wabił je mje na temje zwisk mjez ‚wulkimi‘ stawiznami a serbskim aspektom. Ideja slědźenja nasta po wšelakorych wokołopućach, hłownje pak přez zajim za ‚serbskich rjekow‘“, rozłožuje Anna Měrćinowa. Při tym njeńdźe jej wo biografije, ale wo to, kak so w kotrym politiskim systemje rjekowe naratiwy tworja a kajku funkciju wone maja – wosebje za mjeńšinu.
Budyšin (SN/CoR). Na derje pjelnjenej žurli Budyskeho Serbskeho muzeja zakónčichu wčera popołdnju z literarno-hudźbnym programom po pjeć měsacach wosebita wustajeńca „Pjeć lětstotkow – Serbja a reformacija“. Dohromady 5 900 ludźi je ju widźało. Wčerawšim 70 zajimcam, mjez nimi bě tež farar Gabriš Nawka, wuwědomi Budyska awtorka Měrana Cušcyna hromadźe ze synom Stefanom hišće raz wosebity wuznam nabožinskeho podawka za alfabetizowanje Serbow a wuwiće jich kultury, při čimž wuzběhnyštaj wšelke drohoćinki přehladki.