Hdyž so z Lipšćanskich knižnych wikow wróćiš, so će ludźo zwjetša prašeja: Na, kak je było? Što mějachu tam noweho? Wudani so za was docyła, zo maće tam wustajenišćo? Najspěšniše wotmołwy na to su: Bě zajimawe a napinace. Wjele knihow mějachu w poskitku, sobotu bě najwjace ludźi. Hač so wudani, njehodźi so w ličbach rjec.

Ale sprawnje prajene – wiki maja atmosferu, kotruž njemóžeš tak bjeze wšeho wopisać. Hdyž rano na wustajenišćo přińdźeš, to zetkaš wjele znatych. Nakładnistwa w susodstwje so mjeztym znaja. Zwjetša ma kóžde swoje wustajenišćo hižo wjacore lěta na samsnej městnosći. Hdyž su wiki za publikum hišće zawrjene, móža wustajerjo, druhdy tež jenički króć na cyły dźeń, sej te abo tamne stejnišćo woměrje wobhladać. Tak dyrbiš so rozsudźić, hač dźeš k dźěćacym kniham do druheje hale pohladać, přez syłu čakacych wopytowarjow, abo wostanješ w hali, hdźež sy.

Składnostnje 20. posmjertnin Jana Pawoła­ Nagela (1934–1997) 21. meje chce Załožba za serbski lud nowu CD z twórbami we Łazu rodźeneho kom­ponista wudać.

Budyšin (SN/CoR). „Chcemy z albumom wšelake fasety Nagela pokazać – na jednym boku Serba, kiž so w spěwach k swojim korjenjam wuznawa. Na tamnej stronje pak je tež wažne, awantgardista 20. lětstoka předstajić“, rozłožuje Liana Bertók, kotraž so wo zwoprawdźenje cejdejoweho projekta stara. Jako mišterski šuler Rudolfa Wagnera-Régenyja na Berlinskej němskej akademiji wuměłstwa rozestaješe so Nagel tež z dwanaće­zwukowej techniku.

We Łužicy je so zrudźaca powěsć rozšěriła, zo je znaty serbski nakładnik a woblubowany dźiwadźelnik dr. Frank Stübner po krótkej chorosći 7. apryla zemrěł. Slěborny jubilej swojeho nakładnistwa Lusatia 1. jutrownika je wón hišće z interviewami za medije, kaž za Serbske Nowiny, přihotował. Na dnju 25lětneho wobstaća jara produktiwneho nakładnistwa pak dyrbješe bohužel hižo w Budyskej chorowni přebywać.