Nic jenož na wsach, ale tež w městach maja mnozy doma skót. Něchtóžkuli nimo toho drobny skót plahuje. Wšitcy so wo strowotu swojich lubuškow ­prócuja. K tomu ­přinošować chce naša serija z pokiwami z weterinarneje ­mediciny. (68)

Kokoše su dźeń a woblubowaniše. Za někotrych je kokoš prosće móžnosć, na lochke wašnje k słódnym jejam přińć, druzy je rady wobkedźbuja a za dalšich su hižo kaž domjace zwěrjo. Mnozy sebi mysla, zo je dźerženje kokošow jednore a bjez wulkich narokow móžne. Dokelž pak liči kokoš k zwěrjatam, kotrež zežiwidła produkuja, měli so tři bytostne dypki wobkedźbować: Sprěnja ma so dźerženje kokošow pola kasy za skótne mrětwy (Tierseuchenkasse) přizjewić; zdruha wobsteji winowatosć, zo su ko­koše přećiwo chorosći Newcastle šćěpjene (štóž potajkim kokoše sam wulahnyć da, dyrbi sebi po wotpowědny srědk ­do skótnolěkarskeje praksy dóńć); střeća ma so wobsedźer na postajenja k wo­tedaću a wužiwanju medikamentow dźeržeć.

Na twarnišću hudźbneje šule časowe swědki namakali

Budyšin (SN). Při twarskich dźěłach za nowu wokrjesnu hudźbnu šulu Budyskeho wokrjesa su njewšědnu namakanku wuhladali. Pod drjewjanym špundowanjom w zadnim dźělu twarjenja na Budyskej Tzschirnerowej namakachu dwě tyzy. Wonej podatej zajimawy dohlad do lěta 1968, jako je jej něchtó na tymle městnje schował. W tym času je Němska železnica twarjenje wužiwała.

Jedna z tyzow bě w starej pjekarskej tiće. W njej běchu někotre zajimawe dokumenty kaž dźěłowa rozprawa ­brigady IV wo lěće 1968, eksemplar nowiny, w kotrejž rozprawjeja wo artiklach w sowjetskich medijach, tydźenska nowina němskich železnicarjow a słužbny zešiwk ze železniskimi zapiskami. Druhi časowy swědk bě schowany w starej tyzy za tablety. W njej bě rukopisna notica železnicarja Wilfrieda Teicha. Wón je tehdy hižo 15 lět na městnje dźěłał a rozprawja w powěsći wo swojim dźěle a dožiwjenjach.

Budyšin (CRM/SN). Serbski ludowy ansambl je tele dny na portretowy koncert komponista klasiskeje moderny a hudźbneho dramaturga Jana Cyža přeprosył, kotryž běše 3. junija swoje sydomdźesaćiny woswjećił. Dom SLA na Wonkownej Lawskej dožiwi tón wječor bohaty wopyt z mnoho znatymi wosobinami zbliska a zdaloka. W swjedźenskej atmosferje předstajichu kedźbyhódny koncert z reprezentatiwnym wurězkom přehlada wo žiwjenskim skutku wuměłca. Cyž běše dlěje hač štyri lětdźesatki w tutym domje serbskeje hudźbneje kultury skutkował a swójske slědy zawostajił. Kaž něhdy tak so tež dźensa tohorunja zwonka serbsko-hudźbno-kulturneho wobłuka a zwonka Łužicy jako načasny reprezentant klasiskeje hudźby Serbow předstaja.