Dr. Frido Mětšk dwě lubosći měł: šulu a wědomosć
Spěchowanske towarstwo za Serbski muzej Choćebuz bě na wopomnjenske zarjadowanje k česći wuznamneho historikarja, literarneho wědomostnika a wučerja dr. Frida Mětška minjeny pjatk do tamnišeho měšćanskeho muzeja přeprosyło. Zhladujemy lětsa na stote posmjertne narodniny Mětška.
Choćebuz (KF/SN). W lawdaciji spominaše předsydka spěchowanskeho towarstwa muzeja dr. Madlena Norbergowa na dalšeju wuznamneju Serbow Jurja Brězana a Herberta Nowaka, kotrajž byštaj lětsa tohorunja stote narodniny swjećiłoj. Wo přećelstwje jeje nana z Mětškom wona praješe: „Wonaj staj na polu serbskeje rěče dźěłałoj hromadźe. Přeco, hdyž chcyše Frido Mětšk něšto wo Delnjej Łužicy wědźeć, bě naš nan pomhał. Sym Frida Mětška hišće wosobinsce zeznała, a moja sotra Wanda přebywaše tam tež někotre razy w prózdninach. Dźensa so zwiski dale wjedu: Mój bratr Mato je přećel Jura, syna Frida Mětška.“
Wobydlerski filmowy swjedźeń
Šesty raz wotmě so sobotu we Wojerowskej Kulturnej fabrice (KuFa) filmowy swjedźeń „Sydom mjeńšin“. Pask „Music“ Kristin Neubecker je ekspertow přeswědčił. Publikum pak měješe film „Twoje město“, kooperaciju KuFa a Lessingoweho gymnazija, za najlěpši.
Wojerecy (MFü/SN). Što byštaj swět a čłowjek byłoj, by-li hudźba womjelkła? Za tam praša so Kristin Neubecker w swojim kedźbyhódnym filmowym debiće „Music“. Chce wědźeć, što by wot njeje zbyło bjez hudźby, nošerki jeje dopomnjećow. Film je za čas praktikuma w KuFa za jeje žiwjenjoběh nastał, wuswětli studentka medijowych wědomosćow a doda: „Sym jón tež činiła, zo bych swojemu nanej pokazała, kak jara jeho lubuju.“
Swoje kmanosće pokazali
Nazymski koncert dorosta 1. serbskeje kulturneje brigady
Radwor (SN/MkWj). Tójšto ludźi přiwabiło je zawčerawšim, njedźelu, přeprošenje na lětuši nazymski koncert na žurli Radworskeho hosćenca „Meja“. Zamołwići dyrbjachu samo přidatne stólcy nastajeć, zo by kóždy wopytowar na kopaće pjelnjenej žurli městno měł.
Koncert wuhotował je tónkróć dorost za 1. serbsku kulturnu brigadu Serbskeho gymnazija Budyšin. Konkretnje běchu to dźěćacy chór pod nawodom Bernadett Hencyneje, rejwarjo, kotrychž wuwučuje Constanze Wendisch, kaž tež instrumentalni solisća.
Reje a spěwy na předwječoru kermuše
Hórki (aha/SN). Do cyłkownje wot Załožby za serbski lud planowanych lětušich 14 nazymskich koncertow w Hornjej a Delnjej Łužicy je Serbski folklorny ansambl Wudwor a z nim spěwna skupina Přezpólni cyłkownje pjeć razow zapřijaty. Minjeny pjatk, na předwječoru Hórčanskeje kermuše, móžeše woblubowanej kulturnej cyłkaj předsydka tamnišeho agilneho wjesneho towarstwa Katharina Jurkowa na žurli Smolic statoka witać. Po tym zo běchu Hórčenjo loni w swojej wsy prěni raz ze skupinu Wólbernosće wuhotowane zarjadowanje dožiwili, su so lětuše naročne wočakowanja wjace hač 50 wopytowarjow znowa spjelnili. K zazběhej zarejwa šěsć porow dorostoweje skupiny – holcy w katolskej narodnej drasće – polonezu a na to štyri pory wulkeje skupiny temperamentnu Cypowu reju.
Čitajće w nowym rozhledźe (28.10.16)
W nowym Rozhledźe čaka na čitarja znowa pisana paleta přinoškow. Dušan Šołta praša so hladajo na septemberske rozestajenja mjez tudyšimi namócnymi a ćěkancami w Budyšinje za tym, kak móžemy z njeměrom wobchadźeć. Julija Šmidtojc rozkładuje, čehodla so runje tema ćěkancow w Němskej za wuknjenje serbskeje rěče hodźi a kak móžeš lyriku w dźěle ze šulerjemi zasadźeć. Dalši lyriski tekst Fryca Liba „Spomnjeśe“ njech wubudźi zajim za jeho nowu zběrku delnjoserbskich basni „Bóśon z mosta“.
Z mytologiju je so Wojciech Wochna zaběrał. Wón předstaja Radegasta z wida wuměłskich mytologow. Na zakładźe atributow Radegasta na rozdźělnych grafikach a reliefach přepytuje Wochna, hač mějachu Słowjenjo jeho za boha.
Měrćin Wjenk wěnuje so w swojim přinošku najaktiwnišej band serbskeje twjerdeje hudźby, DeyziDoxs z Wotrowa. Zhladuje na stawizny skupiny, jeje hudźbu a runje tak na teksty a temy, kotrež wona w spěwach wobjednawa.
Wjacori farske městno njedóstali
Zjawny přednošk wčera w Rörscheidtowej bašće zaběraše so z prašenjom, kajke bě połoženje dorosta ewangelskich fararjow we 18. lětstotku. K tomu předstaji referent Friedrich Pollack ze Serbskeho instituta žiwjenje fararja Johanna Petricha.
Budyšin (CS/SN). Pjeć króć bě so Johann Petrich wot lěta 1787 do 1808 njewuspěšnje wo městno ewangelskeho fararja požadał. Posledni raz – to bě hižo nimale połsta – prócowaše so wo městno fararja w Kotecach pola Wósporka a njeměješe hižo šansu młódšeje konkurency dla. Kaž Friedrich Pollack přitomnym wčera wuswětli, bě cyklisce widźane jónu wjac a jónu mjenje akademikarjow. Při sylnišim naprašowanju, dokelž bě snano farar schorjeł abo wumrěł, zapisowaše so na teologiskich a filozofiskich fakultach wyšich šulow abo uniwersitow wjace kandidatow. Wjacori z nich njejsu nihdy farske městno we wosadach dóstali.
Tež dźěsći knižnu premjeru Protyki sobu wuhotowałoj
Bukecy (SN/CoR). Jednaćelka Ludoweho nakładnistwa Domowina Marka Maćijowa je wčera wječor na wosadnej žurli Bukečanskeje ewangelskeje fary něhdźe 20 zajimcow na knižnu premjeru bestsellera swojeho domu, Serbskeje protyki, witała. „Wjeselu so, zo móžemy lětsa w Bukecach z hosćom być“, wona rjekny a dźakowaše so redaktorej Protyki Pětrej Šołće kaž tež lektorce Katrin Čornakec za poradźenu publikaciju, kotraž je tónraz wosadnej wsy na narańšej mjezy serbskeho sydlenskeho ruma wěnowana. Dźak dale dał je Šołta hnydom Bukečanskemu angažowanemu Serbej Arndej Zobje a rjekny: „Wón je mi jako eksperta za kónčinu z bohatymi, nic jeno serbskimi stawiznami z dobrej radu při zestajenju knihi poboku był.“
Domiznu sej zbližić
Na knižnych wikach w Krakowje
Eksistuje serbska aktowa fotografija?
Něhdźe dwaceći zajimcow je sej wčera w Budyskim Serbskim muzeju we wotewrjenym rozmołwnym kole ze simultanym přełožkom k temje „Fotografija jako dokument a dopomnjenka“ nazhonjenja wuměnjało a wo wuznamje fota tež w dźensnišim času diskutowało.
