Choćebuz (SN/CoR). Něhdźe pjatnaće zajim­cow je wčera dr. Tonijej Brukej, loni njejapcy zemrě­temu, wěnowane fil­mo­we popołdnjo do Choćebuskeho Serbskeho muzeja přiwabiło. W koope­raciji z telewiziju RBB pokazachu jeho film „Wenn Sprache stirbt – Die Kärntener Slowenen“, nastaty we wobłuku jeho dokumentaciskeho rjadu wo małych rěčach w Europje 2006. Pozadk zarjadowanja bě aktualna wustajeńca „WOBRAZY KRAJINY – PŘECHOD 03“. W přihotach třikrajoweho wuměłstwoweho projekta bě so tež Toni Bruk jako jedyn z dohromady 15 serbskich wuměłcow na wupisanju wobdźělił, a to z tymle filmom. Jury pak njeje so dokumentariskeho charaktera jeho přinoška dla za njeho rozsudźiła.

Słónčne ćopłe wjedro nam wšěm tyje a nas k dalšim předewzaćam pohonja.

Tuchwilne wolóženja w zwisku z koronapandemiju nam jako nakładnistwu zmóžnjeja skónčnje zaso wosobinski kontakt z předawarjemi, kupcami a čitarjemi wudźeržować.

Wjeselimy so, zo je Rěčny centrum WITAJ­ po lońšej přestawce zaso čitanske wubědźowanje za wuknjacych 3. lětnika serbskich a serbšćinu podawacych šulow přewjedł. Štož so hewak w Smolerjec knihar­ni wotmě, su lětsa znatych wobstejnosćow dla na žurlu Serbskeho mu­zeja w Budyšinje přepołožili. Smolerjec kniharnja bě wězo z najnowšimi edici­jemi přitomna. Hač nowe dyrdomdeje Findusa a Peterssona abo lóštne zabawne nowowudaće za dźěći, přitomni móžachu do knihow pokuknyć, a tójšto z nich zdoby sej dźěćace ruki.

Wokrjesny zwjazk Lěwicy je wutoru wječor do swojeho Kamjenskeho běrowa přeprosył, zo by stawiznu wo serbskej židowce Hanje znowa wotkrył. ­Jurij Koch bě hižo 1963 na zakładźe wěrneje stawizny spisał, što je so po ­lěće 1939 w jeho ródnej wsy Hórkach stawało.

Kamjenc (BG/SN). Młodostna Hana, dźowka Drježdźanskeje židowki, w Hórkach katolsce křćena, je pola serbskeju adoptiwneju staršeju wotrostła. Jeje njewobćežene žiwjenje pak so z nacistiskej ideologiju nadobo změni. Bě to čas, hdyž spytachu nacije tež serbski region podrywać. Druhdy so jim poradźi ludźi přeswědčić, abo sej jich z dobrej poziciju kupić. Naraz so tež přećelni ludźo Hany pasechu. Skónčnje dowjezechu ju do Drježdźan, hdźež so jeje slědy zhubja.

Studija Nicole Dołowy-Rybińskeje diskusiju mjez aktiwistami dźesać mjeńšinowych rěčow nastorčiła

Młodych zastupjerjow hnydom dźesać mjeńšinowych a małych rěčow je kniha „Nichtó to za nas nječini“ Nicole Dołowy-Rybińskeje njedawno wirtuelnje hromadu wjedła. „Naš cyły aktiwizm je z tej knihu zwjazany. Wuknjemy, wučimy, doku­mentujemy a wožiwjamy tak wilamowšćinu – rěč mojeho ródneho města Wilamowice, kotraž bě so po lěće 1945 nimale dospołnje zhubiła. Chcemy sej dźensa nazhonjenja z podobnymi aktiwistami wuměnjeć a tak nowu móc za dalše skutkowanje čerpać“, witaše předsydka towarstwa Wilamowianie Justyna Majerska-Sznajder dalšich dwanaće wobdźěl­nikow kaž tež 150 hosći webi­nara. Na zarjadowanje bě wona hromadźe z awtorku a zastupowacej direktorku Insti­tuta za slawistiku Pólskeje akademije wědomosćow Waršawa Nicole Dołowy-Rybińskej kaž tež z nawodu srjedźišća za keltiske studije prof. dr. Michaelom Hornsbyjom Poznańskeje Uniwersity Adama Mickiewicza přeprosyła.