Kołojězba abo pućowanje w pućowanju
Ze štyrjomi prapremjerami wot Kocora do přitomnosće a naspjet: Klasiska harmonika a atonalna awantgarda ruku w ruce
„Pućowanje po hudźbnym swěće Serbow“ – tele hesło koncerta za wiolinu a wiolu spočatk oktobra w Budyskim Serbskim muzeju dokładnje wopisuje, što je wopytowarjow wočakowało. Wšako wopřijimaše dramaturgisce wušiknje zestajany program wšitke štyri za tudyše wuměłske stawizny w tym zwisku najwažniše doby wot romantiki hač k nowej hudźbje. A tola zaklinčachu dohromady štyri kruchi prěni raz – dźakowano małemu trikej. „Klasikar serbskeje hudźby“, kaž husler Rostockskeje filharmonije a moderator wječora Malte Hübner Korlu Awgusta Kocora mjenowaše, „wšak nažel ničo za wobsadku, kajkuž tu dźensa mamy, skomponował njeje. Tuž je nam Jan Cyž pomhał a po motiwach stareho mištra twórbu ‚Dźewjaty dźeń‘ spisał. Słyšiće tuž najstaršeho a najmłódšeho komponista, potajkim Kocora a Cyža, takrjec simultanje.“ A tomu tež woprawdźe tak bě.
Wo młynach a wětrnikach w Błótach
17. wudaće protyki Stog – Der Schober
To bě nowinka: Předstajenje protyki Stog za lěto 2021 njebě ani w Bórkowskim Domje zetkanja ani we Wendigojc hosćencu, ale wonka na swjedźenišću. A prěni raz bě redakcija jako motiw na wonkownej wobalce zymsku krajinu z tónkróć małym stogom wuzwoliła. Synowe kopjeno je samo zawodźěte. Kaž přeco bě prezentacija protyki za Błóta tež lětsa we wobłuku domizniskeho a drastoweho swjedźenja.
Jenički serbski přinošk Łužiskeho festiwala zaklinča minjenu ...
Poetiske rozestajenja z łužiskej domiznu
Wojerecy (KD/SN). Njedawno w Lipšćanskim nakładnistwje Poetenladen wušła antologija „Weltbetrachter“ je „zběrka lyriki, w kotrejž so dohromady 154 ze Sakskeje pochadźacych, tu bydlacych abo wusko z njej zwjazanych lyrikarjow předstaja“, rjekny publikaciju sobu wudawaca spisowaćelka Róža Domašcyna minjenu wutoru we wobłuku čitanja na Wojerowskim hrodźe. Na zhromadnym zarjadowanju mjenowaneho nakładnistwa a wuměłstwoweho towarstwa Wojerecy, kotrež tworješe takrjec łužisku knižnu premjeru, staj nimo Domašcyneje basnica Andra Schwarz a poet Uwe Salzbrenner swoje twórby předstajiłoj.
Z Brětnje pochadźaca Andra Schwarz bě jako dźěćo wot Dubrjenskeho bahna přewšo fascinowana a dopomina so hišće na serbšćinu nałožowaceho pradźěda – pozadk to intensiwneho rozestajenja awtorki ze změnami w swojej domiznje: „Pytam w drjewinje za serbskim krajom“, kaž w jednej z čitanych basnjow rěka.
Serbowce pódla
Krabat – wot wojaka ke kuzłarjej
Nowostka w Rogowje premjeru měła
Wo knihach a kniharni (09.10.20)
Lěta 1990, spočatk decembra, w Nowym Casniku čitaš slědowacu rozprawu: „Naša Serbska pratyja da w tutym lěće dołho na so čakać. Tomu so nichtó njedźiwa w času wulkich přewrótow. Tuž podach so njedawno jako sobudźěłaćerka serbskeho nakładnistwa na puć do Delnjeje Łužicy, zo bych rěčała z ludźimi, kotřiž hižo dołhe lěta naš kalender w swojich wjeskach předawaja. Wuzwolich sej župu Gubin/Baršć, dokelž je tam sobu najwjace woteběrarjow Pratyje ... To so wě, zo njezetkach wšitkich předawarjow Pratyje doma, wšako bě to dźěłowy dźeń dopołdnja. Ale ći, z kotrymiž powědach, su wšitcy zwólniwi Pratyju dale předawać, tež hdyž wona tónraz trochu pozdźe přińdźe a najskerje tež kusk dróša budźe, jako smy to lěta dołho zwučeni byli.“
Són so (kusk) spjelni
Nowa Protyka mjez Hórčanami a hosćimi zajim budźiła
Hórki (JK/SN). Je z dobrym wašnjom, zo Ludowe nakładnistwo Domowina woblubowanu knižnu protyku přichodnym čitarjam hižo dočasa předstaji. Ta za lěto 2021 wěnuje so předewšěm Hórkam a wosebitosćam, wosobam a podawkam serbskeje wsy. Njezadźiwa tuž, zo bě rumnosć na Smolic statoku wčera wječor hač na poslednje městno wobsadźena, a to nic jenož wot Hórčanow. Jednaćel LND Syman Pětr Cyž přichwatanych witaše, wuprajejo nadźiju a přeswědčenje, zo budźe so klětuša Serbska protyka mnohim spodobać. Wón potwjerdźi, zo maja Hórki potencial, syły zabawjeć.
