Wobrazowka jako dźiwadłowe jewišćo
Budyšin (SN/bn). Digitalizacija a inowacija stej hesle, kotrejž so w zwisku z pandemiju často jewitej. Tójšto zarjadowarjow kultury je w minjenych měsacach alternatiwne formaty wuwiło a tak spytało, swoje poskitki dale spřistupnjeć. Minjenu sobotu dožiwi něhdźe 70 zajimcow na Youtube-kanalu Budyskeho Kamjentneho domu dalšu, zajimawu wariantu. „Kak lodowu horu zapalich a tak nawuknych so nadźijeć“ rěka dźiwadłowa hra młodeje Zhorjelčanki Henrietty Ritz, kotruž bě na zakładźe zběrki poezije samsneho mjena z pjera Hamburgčanki Niny Ers spisała. Kaž Ritz po předstajenju přeradźi, trjebaše za to „tři dny, po tym zo běch mysličku w karantenje zrodźiła“. Na třoch runinach powěda sylnje alegorisce zapołoženy kruch stawiznu holčki, kotraž dyrbi swój strach před přichodom přewinyć. Byrnjež aktualne poćahi a podawki připódla rólu hrali, je žro scenarija uniwerselne a wotbłyšćuje najstaršej prašeni, kotrež sej wotrostowaca młodźina – a nic jenož wona – prawidłownje staja: Zwotkel sym a dokal du?
Stara tema, nowa šansa
Nowy dyrdomdej wroblika Frida
Dožiwjenja dźěći dokumentowane
„Dźěćatstwo w na dźěći najbohatšim měsće NDR“ je titul wjacedźělneje dokumentacije, nastateje we wobłuku zhromadneho projekta Wojerowskeje Kulturneje fabriki (Kufa) a Sakskeje młodźinskeje załožby „Spurensuche“. Prěni kapitl dožiwi minjeny pjatk swoju digitalnu premjeru.
Nimale třećina městnow skazana
Akciski plan za muzej
Prěnje konkretne naprawy za walorizaciju serbskeho namrěwstwa běža
Budyšin/Choćebuz (SN/CoR). Awtorski team dźělneho projekta „Wuwiwanje strategijow walorizacije“ wědomostneho předewzaća „Hódnoćenje imaterielneho kulturneho namrěwstwa Delnjeje Łužicy w němsko-serbskim konteksće“ (IKN) – su to dr. Fabian Jacobs a Gregor Schneider ze Serbskeho instituta kaž tež dr. Lutz Laschewski a Daniel Häfner z Łužiskeho instituta za strategiske poradźowanje – je wčera akciski plan za delnjołužiske muzeje a domizniske stwy předstajił. Mjez něhdźe 30 wobdźělnikami prezentacije běchu partnerojo ze zapřijatych muzealnych institucijow kaž tež ze serbskich institucijow.
Čitajće w nowym rozhledźe (30.04.21)
Foto ze serije „Statok“ Olafa Rößlera zahaja mejske čisło Rozhlada. W swojim slědźe rozestaja so z Łužicy pochadźacy a w Hamburgu bydlacy fotograf na intimne wašnje z hladanjom starych přez přiwuznych na statoku w južnej Hornjej Łužicy.
Lubina Malinkowa wopisuje w swojim přinošku dóńt Augusta Hermanna Francki, kiž bě Maćicar, tibetologa a dobroćel Serbskeho muzeja. Jako misionar w Tibeće sta so wón ze znajerjom tamnišich dialektow, stawiznow kaž tež nabožiny a je Serbskemu muzejej 1907 nahladnu ličbu indisko-tibetskich objektow a spisow darił. Rukopisy chowaja so dźensa w Berlinskej statnej bibliotece.
Naj(nje)wobstajniši zwjazk
Zwjazk serbskich studowacych (ZSS) je drje mjez wšitkimi towarstwami, kotrež su dźensa pod třěchu Domowiny aktiwne, drje najnjewšědniše zjednoćenstwo. Po wutworjenju najprjedy jako njezapisane towarstwo w aprylu 1991 přisłušachu jemu studentske skupiny „Bjarnat Krawc“ z Drježdźan a „Pawoł Nedo“ z Berlina kaž tež Sorabija Lipsk. Přez na kóncu naspomnjenu organizaciju směł so ZSS někak tež najstarša serbska, kontinuitu wopokazowaca institucija mjenować.
Wotpowědnje strukturam tohorunja runje hakle (nowo)załoženych, skerje informelnje organizowanych čłonskich cyłkow bě – a zdźěla je – chětro měnjate sobustawstwo wot najwšelakorišich faktorow wotwisne. Wustawki z lěta 2015 hodźa so wšako tak rozumić, zo słuša mjenje abo bóle kóždy přichodny serbski akademikar w jednym z mjenowanych městow takrjec awtomatisce k tomu. Přiwšěm wutworješe ZSS poněčim poměrnje krutu strukturu, wosebje w Drježdźanach a Lipsku.
Impresije wobswěta we woliju
Za wjace medijoweje kompetency
Budyšin (SN/CoR). Zazběh projekta Budyskeho Kamjentneho domu za spěchowanje medijoweje kompetency we wokrjesu je minjeny pjatk něhdźe 20 ludźi online dožiwiło. Wot lońšeho januara hač do nowembra zwoprawdźi sociokulturny centrum předewzaće „Dialogi – wuměnjenja za poradźene diskursy na realnym a digitalnym swěće“, kotrež spěchuje Sakski krajny medijowy wustaw we wobłuku programa „Digitalizacija a demokratija“. Po witanju jednaćela Kamjentneho domu Torstena Wiegela předstaji Iryna Yaniv projekt, wusměrjacy so hłownje na wjesnych wobydlerjow. Po tym rozmołwješe so Manja Gruhnowa na podijowej diskusiji z Budyskim ewangelskim fararjom Christianom Tiedu, z nawodnicu projekta „Krizy – dialog – přichod“ na Drježdźanskej Techniskej uniwersiće dr. Cathleen Bochmann a ze sociologu Benjaminom Winklerom z Amadeuwa Antonijoweje załožby.
