Bajkojte 1 034 000 kilometrow pokazuje tachometer busa, z kotrymž towarstwo Bibelmobil Bože słowo wot lěta 1992 po cyłej Europje šěri. „Jedna so wo mjeztym třeće tajke jězdźidło. W minjenych jědnaće lětach smy z nim něhdźe poł miliona kilometrow zmištrowali“, powědataj referentaj towarstwa Andreas Schmidt z Ullersdorfa a Stephan Naumann ze Zhorjelca. Wonaj staj jako wodźerjej busa hižo wjace hač 1 000 městow a městnosćow w Němskej, Pólskej, Čěskej, Madźarskej a Rumunskej wopytałoj. „Zastawamoj předewšěm tam, hdźež žanu cyrkej nimaja. Namaj je stajnje wažne připosłuchać a rozmołwu nastorčić. Chcemoj wćipnosć na a wotewrjenosć za wěru budźić.“
W awgusće 1346 dojednachu so města Budyšin, Zhorjelc, Kamjenc, Lubij, Žitawa a Lubań na to, wutworić zwjazk šesćiměstow, kotryž zhladuje tuž mjeztym na 675. róčnicu załoženja. Jedyn čłon zwjazka swjeći samo dwoje narodniny, wšako bu Lubijej před 800 lětami měšćanske prawo spožčene. Jubilejej stej wjacorym akteram přiležnosć, kónc tydźenja trójny swjatočny koncert we Łužicy wuhotować.
Kamjenc/Žitawa/Lubij (SN/bn). Swjedźenski program wuhotuja Nowa Łužiska filharmonija, dohromady pjeć spěwnych solistow, wokalny oktet chóra Budyšin kaž tež spěwarki a spěwarjo chóra eforalneho kantorstwa Lubij-Žitawa. Solisća su sopranistce Daniela Hazec a Donata Burckhardt, altistka Kerstin Domrös, tenor Peter Ewald a bas Florian Hartfiel. Wuměłski nawod a dirigat wukonja Lubijski cyrkwinski hudźbny direktor Christian Kühne.
Na 122. posedźenje bě předsyda kulturneho konwenta kulturneho ruma Hornja Łužica-Delnja Šleska Bernd Lange (CDU) minjeny pjatk do Budyskeho Kamjentneho domu přeprosył.
Budyšin (SN/CoR). Wo aktualnym napjatym prašenju, kak ma z Němsko-Serbskim ludowym dźiwadłom dale hić, hdyž so Budyski wyši měšćanosta Alexander Ahrens spjećuje swójski podźěl płaćić (SN rozprawjachu), wo tym njebě žana rěč w zjawnym dźělu posedźenja. Z internych žórłow pak bě słyšeć, zo so naležnosć změruje a město Budyšin swojej zamołwitosći wotpowěduje.
Berlin (Ku/SN). Hnydom štyri prapremjery je publikum minjenu wutoru w Berlinje-Steglitzu z wulkej dźakownosću dožiwił. Běchu to kompozicije Jana Cyža „Wokomik“, „List“ Ulricha Pogody, „Lubemu krajej“, wurězk z opery Petera Wittiga „Marie“, w kotrejž dźe wo katolsku publicistku a wojowarku přećiwo němskemu fašizmej dr. Marju Grólmusec, a „Wobrazy“ Heidemarje Wiesnerec.
Mjezynarodnje znata pianistka přeprošuje hižo wot 1995 kóžde lěto w januarje na „wosebity koncert na spočatku lěta“. Lětsa pak bě to koncert na spočatku lěća. Hakle minjeny tydźeń běchu hudźbnicy prěni raz zaso wustupili, mějo so po krutych postajenjach pandemije. Nimo prapremjerow zaklinčachu nětko – kaž přeco – twórby dalšich serbskich komponistow – Detlefa Kobjele, Jana Rawpa a Jana Pawoła Nagela, ale tež němskich, europskich komponistow a tajkich z USA.
Towarstwo Přećeljo ewangelskeje cyrkwje Łuty-město bu po kolokwiju a projekće studentow Braniborskeje techniskeje uniwersity Choćebuz w awgusće 2016 wot sydom ludźi załožene. Jich zaměr je cyrkej zachować a ju z kulturu wožiwić. Mjeztym dwójce telko angažowanych wobydlerjow sobu skutkuje. Korona je wjele přemjetała, přiwšěm towarstwo optimistisce za přichod planuje. Silke Richter je so z předsydu towarstwa, 54lětnym elektroinženjerom Torstenom Weißom z Tornowa, rozmołwjała.
Kak je so koronapandemija na situaciju kulturneje cyrkwje wuskutkowała?