Wulki, wjelestronski kulturny swjedźeń tworješe wjeršk a zdobom zakónčenje lětušeho hudźbneho festiwala šesćiměstow „Přińć a woteńć“. Minjenu sobotu zahudźi w Zhorjelskej chłódźerni – planowana party na přibrjohu Bartonoskeho jězora (Berzdorfer See) njewěsteho wjedra dla móžna njebě – mjez druhim serbska tere­ministka Carolina Eyckec zhromadnje z łužisko-pólskim smyčkowym kwartetom Scharwenka. Mjez popołdnjo a wječor wobrubjacymi hudźbnikami běchu dale na při­kład Jerzy Owczarc, Christian Kühne a Samuel Wagner. Nimo toho čitaštaj ­Julia Malik a Jaroslav Rudiš wujimki ze swojeju aktualneju romanow kaž tež krótkopro­zu. Foto: Verónica Lagos

Kónc tydźenja połny kultury je nimo, a to trjechi wosebje hladajo na hudźbne po­dawki. Hudźbu serbskich akterow njejsy jenož w Budyskej Sundowner-barje słyšeć móhł, ale tež na festiwalu šesćiměstow „Přińć a woteńć“ w Zhorjelcu (ze serbskej tereministku Carolinu Eyckec), na koncertomaj we wobłuku wuměłstwoweho projekta „Wobrazy krajiny“ w awstriskim Pliberku/Bleiburgu a słowjenskim Slovenj Gra­decu (mjez druhim z kruchami Walburgi Wałdźic, Jura Mětška, Ulricha Pogody, Sebastiana Elikowskeho-Winklera, Jana Cyža) kaž tež na 20. swjedźenju noweje hudźby „intersonancy“ w Podstupimje (tohorunja z kompozicijemi Pogody, Elikowskeho-Win­klera, Cyža). Derje, zo su serbscy komponisća a hudźbnicy samozrozumliwy dźěl powšitkowneho hudźbneho swěta a zdobom Serbow zastupuja – tež hdyž Němcy to přeco njerozumja a Jana Cyža za Polaka maja, kaž nowiny Potsdamer Neueste Nach­richten. Cordula Ratajczakowa

Kompozicija dospołnje na wosebitosće dweju instrumentow spisana

Budyšin (CRM/SN). „Johannes Biehle (1870-1941) jako cyrkwinski hudźbny direk­tor njeje za swój čas jenož hudźbne žiwjenje w swojim ródnym měsće Bu­dyšinje formował, ale zdobom cyłeje Hornjeje Łužicy“, rěka w zdźělence měšćanskeho zarjadnistwa. Tohodla su jeho 150. po­smjertne narodniny z prapřed­stajenjom nadawkoweje kompozicije mi­nje­nu sobotu w tachantskej cyrkwi swj. Pětra hódnje wopominali. Runje regu­larne hudźbne nyšpory sobotu w 17.15 hodź. słušeja do jeho iniciatiwow, kotrež so přez lětdźesatki dale wjedu. Kompo­zitoriski nadawk za twórbu „In memoriam Johannes Biehle“ přewza Drježdźanski komponist a wysokošulski wučer, kiž je zdobom 1. předsyda krajneho zwjazka Sakskeje w Němskim zwjazku komponistow, prof. Matthias Drude.

Njeswačidło (CS/SN). Na slědy ćišiny je so minjene lěta Rakečanski zubny lěkar na wuměnku Andreas Weise ze swojej kameru podał. Wuslědki tohole pytanja pokaza wón nětko w swojej wustajeńcy „Ćišina“ w Njeswačanskim hrodźe. Motiwy k tejle temje njeje wón jenož na kěrchowach kaž w Ochranowje, Ralbicach abo na Praskim židowskim kěrchowje namakał, ale tež w zasněženych a słónčnych krajinach kaž tež w rozpadowacych twarjenjach.

We Wodowych Hendrichecach je Andreas Weise powołanje fotografa nawuknył. Jako přistajeny w rjemjeslniskim zawodźe je wjele hodźin w laborje dźěłał. Dokelž to wěčnje činić nochcyše, nachwata wón připódla abituru a studo­waše na to zubnu medicinu. Kamera pak je jeho cyłe žiwjenje přewodźała.

Z 63 lětami je jako zubny lěkar dźěłać přestał a so wot toho časa inten­siwnje swojemu wulkemu hobbyjej wěnuje. Mjeztym wšak na swojich jězbach stajnje kameru pódla nima, dokelž tež ze smartfonom dźensa nahladne wuslědki docpěješ, wón praji.