Róžant (CRM/SN). Kaž kóžde lěto składnostnje hodowneho nyšpora z chórom Lipa, běše tež wčera wječor Róžeńčanski Boži dom hač na poslednje městno wobsadźeny. Chór Lipa ze swojej dirigentku Jadwigu Kaulfürstowej ma dźě tež nastupajo tónle hodowny koncert jara dobre mjeno. Sep znatych a woblubowanych serbskich pěsnjow w swětle swěčkow w swjatnicy dožiwić, to hrěje připosłucharjam wutrobu a wokřewja dušu.
W zwučenej spěwnej kwaliće zaklinčachu tak dźěle z oratorija „Zyma“ Handrija Zejlerja a Korle Awgusta Kocora. Chórisća poskićichu wobkuzłace a zdobom wužadace sadźby Bjarnata Krawca na teksty Michała Nawki a Józefa Nowaka. K tomu předčita Katka Baierowa zeserbšćenu powědku Astrid Lindgren „Dobry wječor, knježe prošerjo“. A pokaza z nim na přećiwk mjez dźensnišim našim wašnjom zromantizowanja a komercionalizowanja hodowneho swjedźenja a jeho poprawneho zmysła.
Mnozy wopytowarjo kóždolětnje sobotu do 3. adwentna w Budyskej Michałskej cyrkwi přewjedźeneho adwentneho koncerta 1. serbskeje kulturneje brigady bychu zawěsće něšto parowali, njeby-li na kóncu kaž rozžohnowanje hač k přichodnemu tajkemu twórba „Knjezowy jandźel“ zaklinčała. Mjeztym jara woblubowanu a daloko rozšěrjenu mištersku kompoziciju je rodźeny Budyšan a dźensa w Drježdźanach jako profesor za kompoziciju skutkowacy Günter Schwarze spisał. „Knjezowy jandźel“ wšak njeje wězo dawno jenička přičina, zo je tele zarjadowanje stajnje jara derje wopytane. Wone je skerje zetkanišćo starych a nowych přećelow serbskeho gymnazialneho chóra. Ćěleso přetrjechi w dalokej měrje niwow někotrehožkuli šulskeho chóra. Jako adwentny koncert připowědźene je zarjadowanje pod nawodom Budyskeho cyrkwinskeho hudźbneho direktora Friedemanna Böhmy stajnje woprawdźe na adwent jako čas přihota na hody wusměrjene.
Nowosć w repertoiru: Serbska adwentna kantata
Serbski ludowy ansambl njehlada jenož z nowej intendantku-dirigentku Judith Kubicec optimistisce do noweho lěta, ale móže tež z lětušej bilancu spokojom dosć być.
Budyšin (SN/CoR). Něhdźe 39 000 přihladowarjow dožiwi lětsa programy Serbskeho ludoweho ansambla. Je to 5 000 ludźi wjace hač minjene lěto. Stopnjowali su ansamblowcy tež ličbu předstajenjow porno lońšemu wo 34 na dohromady 175 předstajenjow. Mjez nimi bě 21 premjerow a nowoinscenowanych programow. Na 21 předstajenjach pokaza so SLA jako pósłanc Serbow w starych zwjazkowych krajach Němskeje kaž tež w Šwicarskej a Awstriskej.
Ludwigsburg (BD/SN). W swojim najno- wšim wudaću spomina časopis za literaturu a wuměłstwo MATRIX, wuchadźacy w nakładnistwje Traiana Popa w Ludwigsburgu, na njeboh Kita Lorenca.
Wopominace fota a teksty na wu- znamneho serbskeho, němskeho a mjezynarodneho basnika, přełožowarja a wudawaćela serbskeje literatury pochadźeja wot Elke Erb a Benedikta Dyrlicha (spomnjeći) a Moniki Dyrlichoweje (fota). Někotre teksty z pjera Kita Lorenca pokazuja na wjacore jeho wažne a směrodajne serbsko- a němskorěčne zběrki, kotrež su minjene pjeć lětdźesatkow we wjacorych nakładnistwach wušli. Premjeru wopomnjenskeho wudaća a zjawne počesćenje planuje nakładnistwo z Ludwigsburga na klětušich Lipšćanskich knižnych wikach. Štóž ma ze serbskich koleginow a kolegow zajim, so na počesćenju basnika aktiwnje wobdźělić, njech so prošu přizjewi.
„... jenički woprawdźity komunist.“
„Komunist? Tebi so tola mući, kak da na to přińdźeš?“
„Nó, štó hewak je dospołnje čerwjeny a wšěm dźěćom po cyłym swěće wobradźa, njehladajo na jich pochad. Rumpodich je komunist. Dypk!“
Poněčim wróći so jeho wědomje. Bě wón spał? Bě wón do womory padnył? Wón to njewě. Před wočomaj je jemu čorne, ma jej hišće začinjenej a jej tež hnydom njewočini.
„Wón tola njeje komunist. Cyle nawopak, je najhórši kapitalist na swěće. Tajki prawy PPP-kapitalist. Přistojny, pěkny a pilny dyrbiš być, potom ći rumpodich něšto dari. To ničo njeje z ‚kóždy něšto dóstanje‘. To tola sam njewěriš. Rumpodich sej žada konformistow. KK! Kapitalistiskich konformistow.“
Što bě so stało? Štó rěči? Čehodla je wón runje tule, hdźežkuli je? Čehodla je jemu zyma? Čehodla w mokrym leži? Čehodla je jeho hłowa tajka tupa? Čehodla su jeho stawy tajke ćežke a jemu cuze, jako bychu někomu druhemu słušeli?
„Bla-bla-bla! Kažbrjek, zo sej komunizm konformistow nježada.“
Mjez wopytowarjemi adwentneho koncerta 1. serbskeje kulturneje brigady zańdźenu sobotu w Budyskej Michałskej cyrkwi běše tež Berlinjanka Rita Plaster-Poppenheger. Wona je mjeztym štwórty króć na tymle zarjadowanju była. Staršej běštaj jej před lětami při zhromadnej jězbje do Łužicy Zhorjelc a Budyšin zbližiłoj. Nětko jězdźi kubłarka, kotraž je njedaloko Bremena wotrostła, lěto wob lěto do sprjewineho města. „Začuwam tule wulku zhromadnosć, a to so mi spodoba“, wona powěda, „mam za spomóžne, zo dóstawaja młodźi ludźo na tymle koncerće tajku platformu, zo móža swoju wuměłsku dokonjanosć pokazać.“