Na filozofiskej fakulće Uniwersity Jana Ewangelista Purkyně w čěskim Ústíju nad Labem wotmě so wčera zarjadowanje na temu „Łužica a Serbja“. Přeprošenje filozofiskeje fakulty bě něhdźe 50 studentkow a studentow kaž tež nawjedowacych sobudźěłaćerkow a sobudźěłaćerjow dalšich fakultow sćěhowało.
Ústí nad Labem (BHR/SN). Na spočatku zarjadowanja witaše nawodnica instituta za germanistiku Renata Cornejo referentow zarjadowanja. Dr. Zdeněk Valenta z pedagogiskeje fakulty tamnišeje uniwersity přednošowaše wo stawizniskich temach Serbstwa, wosebje wěnowaše so wuwiću serbskeho pismowstwa a čěsko-serbskim stykam.
Přeco hdyž po Lipju chodźu,
začuwam swoju domiznu.
Słyšu zwuki našeje cyrkwje,
hdyž kěrluš so tam zaspěwa, čuju so tu schowana,
přetož swójbnych a přećelow tu mam ja.
Přeco hdyž po Lipju chodźu,
słyšu tu ptačinu.
Lydia Krječmarjec, šula Worklecy
Wětřik duje,
wětřik je zymny,
kwětki su rjane,
štomy su wulke,
łopjena čerwjene, zelene, žołte, oranžowe.
Dominik Pedrick, šula Slepo
W zelenej přirodźe ptački fifola,
a lochki wětřik mi přez kožu duje.
po parku mała rěčka běži,
w zelenym paradizu.
Maren Rinke, šula Radwor
Lipa
rjane mokre pisane lisćo mokre pisane lisćo
pisane lisćo
lisćo
Luis Hoge, šula Worklecy
Wětřik mje honi,
ptački fifola,
zwony klóštra zwonja,
ćišinu tu čuju ja.
Woda w rěce pluskota,
Bože słónco zeschadźa.
Zela wonjeja w zahrodce,
zbožo začuwam w přirodźe.
Syman Jan Klemenc, šula Ralbicy
Sedźu tu na zahrodźe
widźu tu wjele přirody.
W přirodźe to změruje
a powětr tu čisty je.
Słyšu tu w přirodźe
te ptački fifolić, haj wjesele.
Tak so ja tež wjeselu
nad tej rjanej přirodu.
Beno Bobka, šula Worklecy
Budyšin (SN/mwe/MiR). Najsławniše wubědźowanja za šulerjow hudźbnych šulow po cyłej Němskej je kóždolětne wubědźowanje „Młodźina hudźi“. Wot lěta 1964 je hižo přewjeduja. „Za wučerjow a wukonowych šulerjow našeje hudźbneje šule su přihoty a wobdźělenje wažna etapa we wobłuku šulskeho lěta a wukubłanja“, wuswětla nawodnica Budyskeje hudźbneje šule Charlotte Garnys. „Wšako steji nimo mysle, spěchować młodych hudźbnikow, tež postajowanje wuměłskeje hódnoty kubłanišća.“
Wot lěta 1992 bě na regionalnych wubědźowanjach kóžde lěto 35 do 55 šulerjow a šulerkow z Budyšina, lětsa 54 šulerjow. 22 z nich wobdźěli so na sakskim wurisanju. Jurorojo mějachu gitarowy kwartet a duwo z pianistom a hudźbnikom na blachowym instrumenće za hódnej, zastupować Budyske kubłanišćo a tak tež Saksku na cyłoněmskim wurisanju. „Z wulkim wjeselom smy dožiwili, zo dobychu woni w kruhu najlěpšich hudźbnych šulerjow na zwjazkowej runinje jedne druhe a jedne třeće myto.“
Što drje bě Jakub Bart-Ćišinski swój čas po Lipju w ródnej wsy w Pančicach-Kukowje ducy začuwał a zasłyšał? Z tym prašenjom su so šulerjo 9. a 10. lětnika wyšich šulow z Worklec, Ralbic, Kulowa, Radworja, Budyšina, Slepoho a Kulowa kónc septembra zaběrali. Projekt Domowinskeje župy „Michał Hórnik“ běše wužadanje wobdźělnikam a přihotowacym.
Pančicy-Kukow. Ćišinu ze swojimi zmysłami začuwać – móžemy to dźensniši dźeń scyła hišće? Šulerjo ze serbskich a serbšćinu wuwučowacych šulow na projektowych dnjach za wyše šule su dopokazali, zo njeje pytanje za potajnosćemi wobswěta na zajimje zhubiło. Zakład za wobsahowe dźěło bě temowy zešiwk „Jakub Bart-Ćišinski – Lećće z časom!“.
Bjezdwěla běchu wukony wobdźělenych šulerjow wšelakore. Skupiny tych, kotřiž serbšćinu wot doma njemóža, smy na ekskursiji w stopach Jakuba Barta Ćišinskeho w Pančicach Kukowje dožiwili. Šulerjo z Kulowa a Slepoho běchu wot swojich wučerjow derje na ekskursiju přihotowani.