Dźěći serbsku drastu akuratnje woblec chce zwučowane być a žada sej wotpowědnu wědu. Tohodla je Rěčny centrum WITAJ kubłarkam dalekubłanje k hotowanju serbskeje narodneje drasty poskićił a přeprosy zańdźenu wutoru do Budyskeho Serbskeho domu. Angažował bě sej za to Bianku Trišbergerowu, něhdyšu nawodnicu šwalčernje SLA a nětko samostatnje skutkowacu šwalču-mišterku a hotowańču w Drježdźanach a Konjecach. Krok po kroku demonstrowaše wona jědnaće wobdźělnicam, kak so Budyska ewangelska rejwanska a swjedźenska kaž tež katolska „wuslěkana“ drasta hotuje. Při tym podawaše zajimawe informacije wo drasće a jeje jednotliwych dźělach, wo historiskich wosebitosćach a funkcijach. Wulku wažnosć kładźeše šwalča na to, wobdźělnicam wuwědomić, kak bytostna je dokładnosć při hotowanju drasty: „Wóčko wobhladowarja za­popadnje jako prěnje to, štož prawje njesedźi. Tohodla ma hotowańča tež najmjeńšemu drastowemu dźělej prawu kedźbnosć wěnować. Kritiski estetiski wid na woblečenu drastu je njesměrnje wažny“, Bianka Trišbergerowa potwjerdźi.

Choćebuz (SN/at). 73 šulerjow požada so wo to, wot noweho šulskeho lěta w 7. lětniku Choćebuskeho Delnjoserbskeho gym­nazija (DSG) wuknyć směć. To chcyła nawodnica kubłanišća Anke Hille-Sickertowa jim tež zmóžnić. „Na zakładźe wustawy, šulskeho zakonja kaž tež noweho Serbskeho zakonja Braniborskeje mamy wšitke přeća, serbšćinu wuknyć, sćěhować“, wona rozłožuje. Tak by třeća rjadownja trěbna była. Tuchwilna woprawdźitosć pak je hinaša. Wotsrjedź apryla předleži nawodnicy DSG list Choćebuskeje wotnožki krajneho šulskeho zarjada. Tam je rěč wo 56 šulerjach w dwěmaj rjadownjomaj noweho 7. lětnika. To nawoda wotnožki Gerald Boese wobkruća.

Štož so w běhu dnja w přirodźe stawa, chcemy sej dźensa zaso raz spřitomnić. Serbšćina ma za tele přirodne zjawy bohate­ słownistwo, zdźěla bohatše hač němčina.

Hdyž počina rano swětło być, rěčimy wo tym, zo swita. Němsce prajimy es dämmert; při tym wužiwa němčina za wječorny zjaw, hdyž swětło poněčim woteběra, samsne pomjenowanje. Serbsce to tak njeje, wo tym njech je dale deleka­ rěč. Rańši zjaw hodźi so wězo tež substantiwisce wuprajić, mjenujcy switanje, die Morgendämmerung.

Čerwjene barbjenje njebja po switanju mjenujemy zerja. Tu wšak jedna so wo rańši kaž tež wo wječorny zjaw. W Ćišinskeho znatej basni „Zerja so šěrja“, kotruž tež spěwamy, su měnjene wječorne zerja, němsce potajkim Abend­rot. Porno tomu rěčimy, chcemy-li rozeznawać, rano wo rańšich zerjach, Morgenrot­.