Čiły zajim turistow za delnjoserbšćinu
Choćebuz (SN/MiR). Na kursu delnjoserbšćiny, kotryž wotměwa so hač do njedźele na Choćebuskej Šuli za delnjoserbsku rěč a kulturu, wobdźěla so 34 zajimcow z Braniborskeje, Berlina, Sakskeje, Pólskeje a Čěskeje. Jako docenća skutkuja tam Angela Šurmanowa, Franciska Šulcojc, Margot Hašcyna, Marcus Kóńcaŕ a Erwin Hanuš. Hižo zańdźenu njedźelu připosłuchachu wobdźělnicy w tamnišim Serbskim muzeju awtorej Jurjej Kochej. Wobhladali su sej tež wustajeńcu słowjenskeho wuměłca Karla Vouka a serbskeho molerja Jana Buka. Mjeztym zwučujetej skupinje započatkarjow a pokročenych kaž tež rozmołwny kurs, na cyle praktiskich přikładach rěč nałožować. „Program wopřijima ekskursije kaž tež přednoški wo stawiznach, wo narodnej drasće, přirodźe a načasnych temach. Při tym je stajnje tež składnosć, so z maćernorěčnymi ludźimi rozmołwjeć. Mam za wažne, zo so wobdźělnicy na mnohich runinach z Delnjej Łužicu zaběraja, hdźež su serbska rěč a tradicije žiwe“, rozłožuje nawodnica kubłanišća Marja Elikowska-Winklerowa.
Putace informacije posrědkował
Paweł Łachowski, doktorand stawiznow na Zielonogórskej uniwersiće, rozestaja so w swojich slědźenjach hłownje z wikowanskimi dróhami Wulkopólskeje a Šleskeje. Tak je so započał zajimować za zasydlenje Serbow na tym teritoriju.
Choćebuz (MEW/SN). Wobdźělnicy kompaktneho rěčneho kursa delnjoserbšćiny na Choćebuskej Šuli za delnjoserbsku rěč a kulturu zaběrachu so wčera z temu „Serbja w Šleskej a regionje Wulkopólska – zjawy emigracije.“ Wšelke městne mjena pokazuja na slědy zasydlenja serbskeje ludnosće w dźensnišej Pólskej. Jedna wjes w Delnjej Šleskej njedaloko města Głogów mjenuje so hač do dźensnišeho Serby. We Wulkopólskej su tři wsy z mjenom Sarbia. Nastaće wšitkich štyrjoch wsow zwjazuja wědomostnicy ze zasydlenjom něhdyšich jatych z Łužicy.
Wuměłsku dźěłarničku přewjedli
Hižo dźewjaty króć wotmě so lětsa třinarodne wuměłske wubědźowanje pod hesłom „Legendarni rjekojo pomjezneje kónčiny“. Biblioteka Karkonoska w pólskej Jelenjej Górje kaž tež Towaršnosć za kulturu a dalekubłanje wokrjesa Zhorjelc je mjeztym hižo dlěši čas za dźěći a młodostnych přihotuje a přewjeduje.
Na mjezynarodnym projekće wobdźěleja so dźěći a młodostni z euroregiona Nysa. Zaměr wubědźowanja je zwyšić popularnosć rjekow, serbskeho kuzłarja Krabata a hórskeho ducha Kyrkonoša, kiž so čěsce Krakonoš a pólsce Rzepiór mjenuje.
Šulerjo Kulowskeje wyšeje šule „Korla Awgust Kocor“ wobdźělichu so lětsa druhi króć na tymle wubědźowanju, kotrež so hižo wot lěta 1996 wotměwa. Póndźelu, 29. smažnika, zetkachu so woni k wuměłskej dźěłarničce. K tomu běchu sej tež zastupjerjow z partnerskeje šule w pólskim Lubomierzu přeprosyli. Zhromadnje zaběrachu so z temu „Krabat a Kyrkonoš“. Poboku bě jim při tym Budyski wuměłc Marko Bruk, kotrehož bě sej nawodnistwo šule za wuměłskeho nawodu dźěłarnički zdobyło.
Cokorowu titu derje pjelnić
Studenća Serbski dom wopytali
SŠT swój poskitk w prózdninskim lěhwje rozšěrja
Budyšin (SN/MiR). Rěčne a prózdninske lěhwo Serbskeho šulskeho towarstwa steji lětsa hišće bóle pod hesłom intensiwna zaběra z rěču. „Móžemy rjec, zo změja wobdźělnicy składnosć, sej serbšćinu ze wšěmi zmysłami přiswojić“, rjekny předsydka SŠT Ludmila Budarjowa. Hladajo na wukmanjenje dźěći a młodostnych w serbšćinje je SŠT přebytk wot 31. julija do 9. awgusta we wočerstwjenišću KieZ Querxenland we Wodowych Hendrichecach znowa koncipowało. 30 zajimcow wjacorych serbskich šulow je so za lěhwo přizjewiło. Studenća wučerstwa njeskutkuja lětsa jenož jako přewodźerjo, dohladowarjo a partnerojo, ale budu zdobom rěčni amaterojo. Su to třo studenća wučerstwa z Lipska a Drježdźan. Nawod lěhwa změje Šunowčan Matthias Möller.
Zamołwitosć rěka sobu dźěłać
Sobu postajeć a so nutř měšeć je jeho naležnosć. „Jako šulerski rěčnik móžeš sobu rozsudźeć. Móžeš na njedostatki a problemy skedźbnjeć“, měni 25lětny Patrick Tanzer z Tornowa pola Łutow. Wón je lětsa na Wojerowskim Powołanskošulskim centrumje Konrad Zusy wukubłanje na kubłarja zakónčił. Do toho bě so hižo na socialneho asistenta wukubłał. „Po pisomnych a praktiskich pruwowanjach su mi mnohe durje wotewrjene. Rady bych ze zbrašenymi dźěłał“, sej wón přeje. Prěnje nazhonjenja na tym polu je wón hižo w spěchowanskej šuli „Dr. Friedrich Wolf“ za ćělnje zbrašenych we Wojerecach zběrał.
Plincy wšěm słodźeli
Šulerjo wosebite popołdnjo dožiwili
Wojerecy (HH/SN). Rjad serbskich popołdnjow na Wojerowskej dźěćacej a młodźinskej farmje, hdźež so zwjetša dźěći w hortowej starobje ze serbskej rěču a kulturu zeznajomjeja, je so wčera za tele šulske lěto skónčił. Zežiwjenska poradźowarka Křesćansko-socialneho kubłanskeho skutka Rafaela Wićazowa tajke popołdnja něhdźe wot spočatka tohole lěta dwutydźensce poskića a je nawjeduje. Předewšěm na praktiske wašnje spyta wona šulerjam, kotřiž wobstajnje na farmu přichadźeja, zakłady serbskeje rěče a kulturne wosebitostki zbližić. Za wčerawše popołdnjo bě sej něšto wosebite wumysliła. Hromadźe z njej su dźěći butřankowe plincy pjekli. K tomu měješe poradźowarka hišće wosebity tip swojeje wowki. Ta bě mjenujcy tyhel do toho z połćom wumazała, zo so plincy přilěpili njebychu.
Na dobro Witaj
Rowno (FW/SN). Kóždu srjedu popołdnju zetkawaja so kubłarki Rownjanskeje pěstowarnje „Milenka“ a jedna kubłarka pěstowarnje „Lutki“ k zakładnemu kursej serbšćiny w Rownom. We woběmaj dźěćacymaj přebywanišćomaj nałožuja Witaj-koncept. Personalne změny, wosebje w Rownjanskej pěstowarni, žadaja sej nětko wukubłanje nowych kubłarkow w serbšćinje, zo móhł so koncept w přichodźe dale zwoprawdźić a zaručić. Nimo srjedownišeho kursa wopytuje dźěl kubłarkow hišće kóždy štwórtk wječor kurs na ludowej uniwersiće pola Juliany Kaulfürstoweje. Tón je so minjeny tydźeń zakónčił a w nowym semestrje dale póńdźe. Srjedowny kurs wotměwa so tež za čas lětnich prózdnin.
Nimo rěčnych kursow poskićeja Rownjanskej pěstowarni tydźensce tež maćernorěčny přewod, kotryž je jara derje přiwzaty. Tu wobdźěleja so maćernorěčni Serbja něhdźe dwě hodźinje w skupinach, hdźež přewodźeja dźěći a pěstowarki při rěčenju, spěwanju abo wuhotowanju projektow a programow.
Njehladajo wšěch prócowanjow maja kubłarki hišće dołhi puć před sobu.
Čěšćinarjo a rušćinarjo z wulkotnym zaćišćom wo Praze
Jězba do stolicy Čěskeje republiki, złoteje Prahi, so wudani. Wosebje, hdyž tam jědźeš, zo by rěč susodneho kraja lěpje nawuknył. Šulerjo-čěšćinarjo 7. lětnika Serbskeho gymnazija Budyšin su w juniju tam pobyli a nam wo swojich dožiwjenjach pisali.
My, skupina čěšćinarjow 7. lětnika Serbskeho gymnazija, smy jězbu do čěskeje stolicy planowali, zo bychmy swoje rěčne znajomosće polěpšili a sej krasnu metropolu nad Wołtawu raz cyle zbliska wobhladali. Tohodla bě kóždy z nas krótki přednošk wo zajimawostce města spřihotował. Zhromadnje ze šulerjemi rušćiny nastajichmy so na puć.
