Ralbicy (SN/MiR). Skutkowanje za škit přirody a šěrjenje wědy wo ekologiskim a konwencionalnym ratarjenju je tuchwilny wobsah skutkowanja šulerskeje UNESCO-skupiny na Ralbičanskej wyšej suli. Wčera nawróćištej so čłonce skupiny z Wolfsburga, hdźež běštej w běhu dźěłarnički pola Němsko-Afriskeje młodźinskeje akademije w „Autostadt Wolfsburg“ wo swojim projekće „Jědź za bow“ rozprawjałoj. Přichodny tydźeń poda so dalša skupina šulerjow, kotřiž su čłonojo UNESCO-skupiny, runje tam na dźě­łarničku k temje „Climate-Active-Projekt“. Zhromadnje ze šulerjemi z Lipska a Drježdźan rozjimaja potom swoje dopó­znaća wo ratarjenju. Jich dźěło je wobsah projekta „Wohnišća přichoda – AGENDA 2030“. Te ma być tema klětušeho mjezynarodneho projektoweho dnja UNESCO-projektowych šulow. Ralbičanske kubłanišćo je we Wolfsburgu jedna z 25 wobdźělnych z cyłkownje 200 němskich UNESCO-projektnych šulow. Nowa tema slědźerjow z 5. do 10. lětnika je „Wliw ratarstwa na klimu – mamy swobodu jednanja?“ Podać chcedźa mjez druhim informacije wo energijowej bilancy zawodow.

Lětuše dalekubłanske zarjadowanje Serbskeho šulskeho towarstwa kónc oktobra w Chróšćanskej „Jednoće“ drje kubłarki a kubłarjo dźěćacych dnjowych zarjadnišćow njezabudu.

Chrósćicy (SN/MiR). Na kóncu wjacehodźinskeho zarjadowanja steješe přeco hišće prašenje, hač a kak kubłanje (Bildung) – nic woćehnjenje (Erziehung) dźěći – w žłobiku, pěstowarni a horće přichodnje rjadować. Tele prašenje a dwěle běchu w běhu přednoška prof. Malty Mienerta nastali. Z přednoškom rozestajeja so nětko w jednotliwych dźěćacych zarjadnišćach – wosebje internje mjez sobudźěłaćerjemi –, kotrež su w nošer­stwje Serbskeho šulskeho towarstwa. Wšako jewješe so hižo na zarjadowanju problem, hač móža docyła hišće po dotalnych pućach dźěći kubłać abo hač maja nošerjo kubłanišćow scyła dosć móžnosćow žadanjam wotpowědować. Malte Mienert poda přitomnym nastorki k rozrisanju.

Rozdźělne nadawki

Projekt „Přećiwo zabyću“ (Wider das Vergessen)“ zaběra so z časom nacionalsocializma. Wojerowscy šulerjo podawaja so na slědy přesćěhaneho ludu Židow do susodneje Pólskeje.

Dirk Szuszies rěči jasne słowa. „Tónle film njeje lochki. Wón apeluje na waše začuća, na waše swědomje“, měni ko-režiser lěta 2016 nastateho 108 minutow dołheho filma „Wir sind Juden aus Breslau“. Na žurli Wojerowskeje Kulturneje fabriki je 55 kedźbliwych šulerjow 9. a 10. lětnika z wokolnych wyšich šulow a gymnazijow. Režiserka Karin Kaper z Berlina je film nawjerćała, kotryž słuša do projekta „Přećiwo zabyću“. Na žurli Kulturneje fabriki hladaja rozmyslowacy, šokowani a nastróženi šulerjo kaž tež wučerjo na sćěnowinu. „Dajće so wot žiwjenskeje wole tychle ludźi wodźić“, podšmórnje Dirk Szuszies. „Pokažće ciwilnu kuražu. A wukńće z toho.“

Tuchwilne rozhorjenje mjez swójbnymi Gloriju Žurec z Róžanta scyła njemyli. 13. nowembra poda so 18lětna do Nowoseelandskeje. Lětsa w lěću bě sej młodostna wjacore europske města wotkryła, nětko chce so hišće „na tamnym kóncu swěta powětra nasrěbać“.

Gloria chce sej po maturje w prěnim rjedźe přestawku bjez wuknjenja popřeć a na swěće „něšto widźeć“, kaž praji. Mjeztym je wona tři tydźenje w Budyskim Rěčnym centrumje WITAJ dźěłała. „To je mi wulke wjeselo wobradźiło, a pjenjezy, kotrež sym sej zasłužiła, su mi dobra financna pomoc za jězbu na tamny kónc swěta.“ Do wotlěta zbywa jej tuž jenož hišće mało dnjow za wulke mnóstwo přihotow, mjez druhim za naležnosće při zawěsćenju přebytka w Nowoseelandskej. Tam chce so z přećelku zetkać a sej z njej we wobłuku poskitka Work and travel (dźěłaj a pućuj) pjeć měsacow kraj wotkryć.