Zajimawy skupinski wječor dožiwili su čłonojo Domowinskeje skupiny Šunow-Konjecy minjeny kónc tydźenja w Konječanskej Čornakec-Nowakec bróžni. Chróšćan Franc Čornak powědaše jim z wobrazami wo dožiwjenjach na swojim dyrdomdejskim wandrowanju. Hižo přihoty na to běchu hotowa procedura. Prjedy hač so doskónčnje na dyrdomdejske pućowanje poda, zetka so wón ze wšelakimi wandrowskimi, kotřiž jemu radźachu. Wšako maja wupokazy w porjadku być, lěkarske šćěpjenja maš dopokazać, powołanske wukubłanje dyrbiš wotzamknjene měć, wandrowsku drastu přihotowanu atd. Nimo toho dyrbiš přilubić, zo so tři lěta a dźeń do swojeje do­mizny njewróćiš ani ju njewopytaš.

Łužiska jězorina dźeń a wjace wopytowarjow a dowolnikow přiwabja. Na to so jenož hosćencarjo, mějićeljo pensijow a stanowanišćow njenastajeja, ale tež wobornicy a wuchowarjo.

Hory (AK/SN). Wosrjedź łužiskeje jězo­riny je orkan stanowanišćo zapusćił. 22 ludźi je so zraniło. Zadwělowani a wučerpani woni wo pomoc wołaja, mjez nimi samodruha žona a dźěći. Paleta zranjenjow saha wot złamanych kosći a hač k rozbitym hłowam. Wulku ličbu zranjenych přizjewjeja prěni pomocnicy sobotu w 11.15 hodź. Wojerowskej dispatcherni. Štwórć hodźiny pozdźišo je pomocna skupina maltezow na městnje.

Łuh 600. róčnicu wobstaća wulce swjećił

Łuh (ML/SN). Wjace hač 200 zajimcow dožiwi minjeny pjatk wječor pokazku na zańdźenosć­ Łuha, z kotrejž zahaji so swjedźeń k 600. róčnicy prěnjeho naspomnjenja dwurěčneje wsy w Njeswačanskej gmejnje. Studentka architektury na Drježdźanskej techniskej uniwersiće Julia Kretschmar ze wsy bě tak mjeno­wany časowy prud zdźěłała, z kotrymž předstaja na pjećapoł metra pło­niny wažne etapy a podawki stawiznow.

We wopismje z lěta 1415 wobkrući ryćer Kašpor von Luttitz ze Zdźěrje, zo přewostaji wón Budyskemu tachantstwu poł hriwny danje, kotruž měješe jemu bur z Lugka/Łuha płaćić. To je zdobom prěnje pisomne naspomnjenje wsy. Serbski pochad a wuznam wjesneho mjena kaž tež zasydlenje Serbow so na spočatku časoweho pruda jewja. Hakle 1550 mějachu we Łuze knježi dwór zemjana. Mjez jednotliwymi knježkami a wobsydnikami wsy bě tež w 19. lětstotku Serbam derje zmysleny baron Egon Heinrich Gustav von Schönberg, spěchowar serbskeho pismowstwa a čłon Serbskeho lutherskeho knihowneho towarstwa.