Jan Wjenk z Wotrowa wupraja so k přilopkej „Brach praktiskeje wědy“ Lizy-Marije Cyžec z 2. oktobra w SN:

Na powšitkownej wědźe njeklaca jenož mjez dźěćimi, ale tež pola dorosćenych, hdyž ani njewědźa, što je karp a hdyž družiny zorna njeznaja. Před mnohimi lětami dožiwich w jednej swójbje, jako nan na syna swarješe, zo njemóže sej seklu při črijach wjazać, na čož tón wotmołwi, zo maja črije tola hewak lěpjate zapinanje. Dalši pad bě, zo mać swarješe, dokelž jeje syn 5 hodźin dołho so z handyjom zaběra, ale w šuli ničo njewuskoči.

Před lětami wumyslichmy sej na swjedźenju Zwjazka serbskich rjemjeslnikow a předewzaćelow hódančko z dźesać wšelakimi družinami ptačkow a štomow, hdźež dyrbjachu so jenož ličby přirjadować. Njemóžu dźensa wjac prajić, štó bě prěni, ale z kompjuterom a handyjom to wšě dźěći móža.

Dr. Měrćin Wałda z Njeswačidła piše: Nic před wěrnosću ćěkać!

W Serbach je lědma emocionalnišeje temy hač šula. W stawiznach bě wosebje serbska wučba ćežki bojowy teren a centralny dypk potłóčowanja serbšćiny. W nowym socialistiskim staće mějachu Serbja drje wjetšu swobodu, ale tež to bě jenož přechod do nowych wotwisnosćow wot stata. Samo w dźensnišej demokratiji zapowědźa so jim zakońsce zaručene prawo na samopostajowanje. W sociologiji mjenuja so tajke zjawy „strukturelna namóc“. Z tym wopisuja so strukturelne mechanizmy, z kotrymiž hodźa so wěste skupiny wumjezować, bjez toho zo to wulce napadnje.

Najebać wobstejace mjeńšinowe zakonje so tež w zjednoćenej Němskej Serbam dale ćežko čini, so němskej wjetšinje wobarać. W knižnej prezentaciji swojeho masterskeho dźěła wěnowaše so njedawno Karoline Brützel (Bonn) w Radworju tutomu problemej. Přeco zaso, tak awtorka, su Serbja z rěčnym wumjezowanjom a diskriminaciju konfrontowani. Potajkim tež w zjednoćenej Němskej wostanje tema relewantna, nic jenož w serbskim šulstwje, ale tež we wšědnym dnju.

Berlin (ML/SN). „Młoda žónska a lubowarka žonopa“ – pod tutym titlom rozprawješe Berlinski tydźenik Super illu w swojim najnowšim wudaću w cyłostronskim přinošku wo wuzwolenju Vievien Lenzec za Budysku „Kralownu žonopa“. „Za jeje wuzwolenje sobu rozsudny bě jeje serbski pozadk, rozłoži měšćanski pisar. Přez wopyt serbskeje zakładneje šule rodźena Budyšanka serbsce rěči, móže tež hosći w tutej rěči powitać. Tole njeje wuměnjenje za tajke zastojnstwo, ale je bonus.“ Takle pisa Super illu wo wuprajenju měšćanskeho pisarja Albrechta Ludwiga, kiž je zawjedźenje „kralowny žonopa“ namjetował a zwoprawdźił.

Vievien Lenzec budźe nětko dwě lěće město Budyšin a jeho znaty žonop w zjawnosći reprezentować. Nastawkej su přidate tři barbne fota wo nowej kralowni na Mosće měra, w pozadku Michałska cyrkej, wo jeje krónowanju přez wyšeho měšćanostu Karstena Vogta (CDU) a foto wo rejowarjach a rejowarkach Serbskeho ludoweho ansambla na lětušim Staroměšćanskim festiwalu.

Wito Meškank z Berlina měni k při­noškej „Wědomosć so z tradiciju …“ ze 4. septembra 2024 w SN:

Rozprawa rěči wo mnohim, štož by so hodźało hižo loni abo předloni wo přeprošenju DZA do Konjec rjec. Lětsa pak, dwaj dnjej po wólbach do krajneju sejmow w Drježdźanach resp. Jarobrodźe, steješe zetkanje pod sćinom wólbnych wuslědkow za ekstremistiskej stronje parlamentariskeho systema. Sćin rěči wo straše před cuzym a wo njedowěrje. Kelkož tydźenja w Konjecach zhonich, chcyła strona pod wjednistwom komunistki skerje statne hač zwonka-uniwersitne organizacije kaž DZA spěchować.