Wjace hač 130 lubowarjow chóroweho spěwa je njedawno do Njeswačanskeje ewangelskeje cyrkwje na adwentny koncert přichwatało. Před wołtarnišćom nastupi so 18 spěwarjow Hornjohórčanskeho muskeho chóra ze swojej dirigentku Mariku Matthes-Hartmann a přewodnikom za keyboardom Janom Chlebníčekom.

Na popołdnjo wo serbskich kwasach w Slepjanskej wosadźe je njedawno tamniša Domowinska skupina přeprosyła. Do toho běchu wobydlerjow namołwjeli, stare wobrazy wo serbskich kwasach w Slepjanskim regionje zapodać. Wolfgang Kotisek z Brězowki je digitalizowaše. Na zarjadowanju samym widźachu wopytowarjo potom swoje wobrazy na wulkej płachće w Slepjanskim Serbskim kulturnym centrumje.

Při kofeju a samopječenym tykancu wjerćeše so rozmołwa wokoło nałožkow a tradicijow na serbskim kwasu. Zajimawe bě zwěsćić, štó bě na jednotliwych fotach widźeć a na čejim kwasu běchu wone nastali. Runje tak zajimawe bě, kak wulke kwasne hosćiny něhdy běchu, kotru drastu kwasni hosćo nošachu a kak je so wona w běhu časa přiměriła. Přede­wšěm widźeć běchu wobrazy tak mjenowanych čestnych kwasow. Ale tež fotowe dokumenty nječestnych kwasow kaž tohorunja kwasow w połněmskej drasće je sej něhdźe połsta wopytowarjow wobhladało. Pokazać pak móžachu tónraz jeno dźěl dohromady 160 wotedatych fotow. Stephanie Bierholdtec

Wo swojich dožiwjenjach w běhu nimale poł lětstotka jako zwóńk w najwjetšej simultanej cyrkwi Němskeje a jako sobudźěłaćer Budyskeho tachantstwa za najwšelakoriše nadawki je Handrij Njek wězo tójšto dožiwił. Njedawno wědźeše wón serbskich seniorow we wobłuku jich měsačneho zetkanja ze swojim fenomenalnym pomjatkom na něštožkuli dopomnić, štož běchu zdźěla tež sami dožiwili. Ze swojim šibałym wašnjom zamóže wón tež derje zabawjeć a někotružkuli zwažliwu naležnosć złahodźić. Byrnjež so po 47 lětach słužby loni do renty po­dał, „zaby wón na wuměnk hić“. Bydli dale na tachantstwje a spjelnja hišće kopicu nadawkow. Tak widźi w tymle powołanju swójske powołanje: jónu zwóńk – stajnje zwóńk.

Na kubłansku jězbu podachu so čłonojo župy „Michał Hórnik“ minjenu sobotu do něhdźe 300 kilometrow zdaleneho Wrócławja. Najmłódša wobdźělnica na wuprawje běše šěsć lět, najstarši wjace hač 80 lět. Po štyri hodźiny trajacej jězbje wočakowaše nas Piotr Gaglik, městopředsyda Wrócławskeho Towarstwa přećelow Łužiskich Serbow, kotrež přisłuša jako asociěrowane towarstwo Domowinje. Na wodźenju po starym měsće je wón nam zajimawostki a stawizny metropole pod serbskim hladanišćom wěcywu­stojnje rysował. Jemu poboku bě Jan Měškank, pochadźacy z Choćebuza, jako přełožowar. Towarstwo přećelow Łužiskich Serbow běchu 1994 załožili a zdobom Domowinje přistupili. Předsydka towarstwa je Ludmiła Gajczewska, kotraž nas tohorunja přewodźeše.