Z tymle hesłom wopisuje młody Franc Čornak z Chrósćic swoje wandrowanje po Europje a Južnej Americe. Přeprošenje na přednošk serbskim senioram Budyskeje katolskeje tachantskeje wosady běše wón z lóštom sćěhował. Kaž druhdźe zbudźi Francowy přednošk tež tu čiły zajim.

Hdyž běše snadź fascinacija zeznaća cuzych krajow młodeho serbskeho zamkarja do swěta wabiła, widźi wón dźensa přewinjenje sebje samoho, wuknyć wot druhich ludźi a jim tež něštožkuli spožčene zaso wróćo dać a nic naposledk dospołnje samostatny stać a tak zdobom swoje sebjewědomje skrućić, jako wažny facit z nazhonjenjow wandrowanja za rjadowanje swojeho cyłeho žiwjenja.

Kóždolětnje mjez hodami a Nowym lětom schadźuja so sobustawojo Domowinskeje skupiny Šunow-Konjecy k swojej hodowničce a hłownej zhromadźi­znje. Tak bě poslednju wutoru lěta 2015 něhdźe 50 skupinarjow přeprošenje předsydstwa sćěhowało.

Z wulkim lóštom předstajichu so nam naše wjesne dźěći z hru „Wjelk a (samo) dźewjeć kózlatkow“ a z někotrymi hodownymi spěwami. K pomocy při zho­towjenju drastow a kulisow běchu dźěćom jich starši. Na starosći měještej program pilnej čłonce skupiny Erika Maywaldowa a Anke Wowčerkowa. Za po­- radźeny a spodobny kulturny program so předsydka skupiny Kerstin Mauwowa w mjenje wopytowarjow wuhotowarjam programa wutrobnje dźakowaše.

Po słódnej wječeri dachmy so do ­wuradźowanja. W rozprawje předsydka zwěsći, zo su so nam wšitke předwidźane zarjadowanja poradźili. Mjez druhim ­běchu to poradźowanje wo serbskej ­narodnej drasće, přednošk wo dožiwjenjach Chróšćanskeho wandrowskeho Franca Čornaka, kolesowanje po domiznje, wulět do Žitawskich horin, wopyt dźiwadła, adwentne popołdnjo a nałožki, kotrež kóždolětnje hajimy.

Budyscy serbscy katolscy wuměnkarjo wuhotowachu sej poslednje lětuše ­mě­sačne zarjadowanje k nabožno-na­rodnej tematice jako adwentničku we ­wupyšenej wosadnej rumnosći na Róžowej. Při słódnym wosušku a dalšim hodownym pječwje slědowaše pisany program z poskitkami ze swójskich rjadow wotpowědnje ­adwentnemu časej. Zhromadnje spěwachu přitomni mjez ­druhim woblubowane serbske kěrluše a ludowe pěsnje. ­Basnje recitowaštej Wórša Šołćic a Ludmila Nawka. Ze zběrki powědančkow LND čitaštaj Jurij Nuk a Trudla Krancowa přikładaj. Běštej to po wobsahu kaž tež po rěči přewšo skutkownej a realistiskej hodownej powědančce, wosobinskej dožiwjeni serbskeju prócowarjow a literatow Jurja Wjele „Serbski wječork w Poršicach“ (1910) a Pawoła Grojlicha „Ježíšek pro Pavla“ (1943, Bože dźěćo za Pawoła).

Hornjohórčanske muske spěwne towarstwo je njedawno do tamnišeje sportownje na adwentny koncert přeprosyło. Zarjadowanje wuhotowachu dwacećo mužojo, štyrjo młodostni kaž tež 25 dźěći šulskeho chóra Hornjohórčanskeje zakładneje šule. Nimale 300 připosłucharjow bě z njeposrědnjeje wokoliny, ale tež z Budestec, Hnašec a Budyšina.

Wjelelětna wuměłska nawodnica Marika Matthes-Hartmann muske spěwne towarstwo wuběrnje dirigowaše. Na keyboardźe přewodźeše spěwarjow Jan Chlebníček. Jedyn z wjerškow bě přinošk sydomlětneho Ole Hartmanna. Wón zahra­ na huslach pěseń „Jingle bells“, a chór k tomu cunjo zynčeše. Ole žně­ješe owacije. Jeho sotra Lena hudźeše na akordeonje zhromadnje z Janom Chlebníčekom k smyčkowemu walčikej.

Slědowaše połhodźinski program šulskeho chóra pod nawodom hudźbneho wučerja Michaela Klöppela, kiž spěwarjow na harmonice přewodźeše. Za wuběrne přednjesenje a moderaciju kaž tež za dobry zwuk, wo kotryž so Jörg Mickel staraše, so publikum ze sylnym přikleskom dźakowaše. Na kóncu přeprosy Marika Matthes-Hartmann publikum do zhromadneho spěwa.