W treningowym lěhwje pobyli
Dwuskokowa reja wopřijima dwaj skokaj w jednym pohibje. Čłonojo Smjerdźečanskeje rejwanskeje skupiny hnydom cyłu reju z tym pjelnja a su ju kaž tež tamne naročne reje njedawno w Čěskej nastudowali a wufilowali. Pjatk popołdnju podachu so z busom, w kotrymž chowachu so mjez rejwarjemi tež tójšto rekwizitow, do čěskeho Janova nad Nisou. Pod nawodom Dietera Wendischa započinachu hnydom po wječeri z prěnjej pót ćěrjacej probu.
Wosebite wjeselo mějachu młodźi rejwarjo při sćoplenju. Při tym zaklinčachu mjenujcy spěwy Měrćina Weclicha, štož wubudźi dobru naladu, byrnjež jara napinace było. Sobotu rano hnydom po snědani startowachu do dalšeho treningoweho dnja, kotryž traješe hač do pózdnjeho wječora. Wječork dachu hišće zhromadnje wuklinčeć a tež tam wězo rejwachu a zhromadnje spěwachu. Treningowe lěhwo bě idealny přihot na nowu rejwansku sezonu, za kotruž je tójšto wustupow planowanych. Tak doleća sej Smjerdźečenjo mjez druhim na festiwal do dalokeho Peru. Chětro wučerpani, ale přewšo spokojni z wuslědkom lěhwa so wšitcy do domizny nawróćichu.
W mnohich naležnosćach je po puću
W interneće předstaji so Gerat Róbl ze Smjerdźaceje jako financny hospodar. Jako generalny zastupjer znateje zawěsćernje zasłuža sej swój wšědny chlěb. Komunikaciju z klientami poskićuje wuraznje serbsce a němsce. Rady skutkuje tohorunja jako braška. Tola hišće šěršo znaty, a to předewšěm w słowjanskim wukraju, je wón dla swojeho njewšědneho socialneho angažementa. Serbšćina je jemu kluč za durje k někotrymžkuli wutrobam.
Spytaja alternatiwnje žiwi być
Slepjanske a Wojerowske kónčiny běchu njedawno cil politiskeje ekskursije Serbskeje lěwicy. W Starej předźerni pola Noweho Města informowachu so hosćo z Hornjeje Łužicy wo alternatiwnym žiwjenskim koncepće pod „Stara předźernja“ zapisaneho towarstwa. Na 3 600 kwadratnych metrach spytaja sej swoje žiwjenje na hinaše wašnje zrjadować a stare rjemjeslniske tradicije regiona wožiwić. Tola při tym so ćeže nakopjeja, rjekny zastupjer towarstwa. „Štóž so přećiwo politiskemu aparatej staja, ma tež nablaku běrokratiski aparat přećiwo sebi.“
W Slepom rozmołwjachu so ze serbskej wobswětowej aktiwistku Edit Pjenkowej. „Wjace tajkich njepowalnych pjeńkow by serbstwo trjebało“, praji rěčnica Serbskeje lěwicy Měrka Kozelowa. Na městnje wobhladachu sej, kajke rany brunica do serbskeho kraja bije. „Krajina so zhubi a rěč na to sćěhuje“, měnješe spisowaćel Křesćan Krawc.
W Njeswačidle maja zaso póštowu wotnožku
Jako bu znate, zo optikarski wobchod na terenje BHG w Njeswačidle kónc januara 2018 zawru, njebě ludnosć runjewon zwjeselena. Nimo nawočow a pisanskeje potrjeby bě we wobchodźe mjenujcy tež wotnožka póšty zaměstnjena. Po jeničce dwěmaj lětomaj so młoda wobchodnica rozsudźi, do Rakec přećahnyć. Z tym bě Njeswačidło bjez póšty. Runje w dźensnišim času, hdyž bywa mnóstwo paketow wobstajnje wyše, bě to špatny signal wobydlerjam. Ludźo dźě pakćiki jenož njepřijimuja, ale je často zaso bjezpłatnje wróćo pósćelu.
Ćim bóle so wobydlerjo nětko wjesela, zo je so mandźelska Christiana Budarja, kotryž ma blidarstwo a wobchod za pčołarsku potrjebu na terenje BHG, rozsudźiła, póštowu wotnožku we wobchodźe sobu zaměstnić. Po tym, zo bě so za wažne dźěło wukubłać dała, posłužuje Beata Budarjowa nětko kupcow wšědnje popołdnju wot 14 do 17 hodź. a sobotu wot 9 do 11 hodź.
W rejach so dale wukmanjeli
Napinacy zwučowanski kónc tydźenja leži za čłonkami a čłonami rejwanskeje skupiny Serbskeho folklorneho ansambla Wudwor. Woni pobychu wot 6. do 8. apryla w treningowym lěhwje w krasnym měsće nad Nysu Zhorjelcu.
Jako běchu wšitke zmachi spakowane a skupinske foto třělene, podachu so rejwarki a rejwarjo z busom do napjateho kónc tydźenja. Do młodownje dojěwši so proby hnydom započachu. Z mócnym „Sportej zdar!“ Wudworčenjo swój zhromadny kónc tydźenja zahajichu. Hłowny fokus tónkróć bě, zwučować zakłady a skrućić wobstejacy repertoire rejow.
Pjatk trenowachu hišće hač do pózdnjeho wječora, doniž sprócni do łoža njepadnychu. Nazajtra, po rańšim joggingu w šesćich a po słódnej snědani započachu nowu treningowu jednotku z porjadnym sćoplenjom a wukmanichu so na to mjez druhim w rejach, kaž su to „Cypowa“, „Burska“, „Dumpańca“ a „Mazurka“. Po napinacym probowym dnju dachu sobotny wječor w bowlingowej hali wuklinčeć. Posledni dźeń zahajichu z rańšej nutrnosću, po kotrejž su hišće raz wšitke nazwučowane reje wospjetowali.
Powučny pućowanski dźeń
Dwaj dnjej do jutrownych prózdnin mějachu wuknjacy Kulowskeje Krabatoweje zakładneje šule pućowanski dźeń. Holcy a hólcy 2. lětnika wulećachu sej k Domanicom do Hózka. Tam jich Michał Domanja wutrobnje witaše. We wěcnej wučbje běchu woni hižo wjele wo strowych žiwidłach a regionalnych wudźěłkach zhonili. Nětko móžachu na městnje dožiwić, kak w tajkim zawodźe produkuja. Šulerjo zhonichu, kak Domanicy kórki plahuja, a wuhladachu hižo małe we wulkich plahowanskich stanach. Čas so spěšnje miny. K snědani móžachu tež hižo čerstwe kórki woptać. Michał Domanja předstaji jim dalši sad a zeleninu, kotrejž tu abo w regionje plahuja. Na kóncu móžachu sej dźěći w dworowym wobchodźe něšto kupić.
Wotewru historisku dokumentaciju
Spěchowanske towarstwo HELO wotewrje jutře, sobotu, w 11 hodź., w Hornjej Hórce historisku „Dróhu spomnjeća“ z třinaće wulkimi taflemi, kotrež dokumentuja wuwiće ratarskeho mašinotwara w Hornjej Hórce. „Dróhu spomnjeća“ natwarichu na zelenej łuce, blisko fabrikskeho twarjenja něhdyšeho papjernika, dźensnišeje firmy Gratotwar Raussendorf.
Woswjećimy 130 lět twara ratarskich mašinow w Dźěžnikecach a dźesaćlětne wobstaće spěchowanskeho towarstwa HELO. Wjesnjenjo Hornjeje Hórki a něhdyši sobudźěłaćerjo fabriki móža z wulkim dźakom na zdokonjane dźesaćlětne dźěło spěchowanskeho towarstwa a na „Dróhu spomnjeća“ zhladować. Gratulujemy tuž k 130 lětam wuwiwanja a produkowanja ratarskich mašinow w Hornjej Hórce a Dźěžnikecach.
Z kolesom w Andach po puću był
Wo tym, kotre horiny swěta su najrjeńše, so ludźo rady wadźa. Tola na tym, zo su horiny Himalaje najwyše swěta a Andy resp. Kordilery najdlěše, njeje žanoho dwěla. Kordilery wupřestrěwaja so přez cyły ameriski kontinent po dołhosći 15 000 kilometrow. Ronny Liebal je Jasčanam a hosćom njedźelu wo tym rozprawjał, kak bě z kolesom Andy w Peruwje, Boliwiskej a Chile přeprěčił.
W muzeju so kaž doma čuli
Składnostnje Mjezynarodneho dnja žonow je Nowowješćanske wjesne towarstwo swoje rentnarki tele dny na zhromadny wulět přeprosyło. W busu přeradźi Manuela Čornakowa sydomnaće wćipnym wobdźělnicam planowany program. Dobreje nalady jědźechmy do Budyskeho Serbskeho muzeja. Tam čakaše na nas hižo rjenje kryta kofejowa tafla ze słódnym tykancom z pjekarnje klóštra Marijineje hwězdy.
Po tym zo běchmy so posylnili, wodźeše nas nawodnica muzeja Christina Boguszowa po aktualnej wosebitej wustajeńcy „Krabat – Muž – Mytos – Marka“ a sposrědkowa nam wjele zajimawostkow. Štóž přehladku hišće widźał njeje, móže to hač do 15. apryla nachwatać. Móžu kóždemu jenož doporučić sej ju wobhladać. Wutrobny dźak hišće raz wšitkim sobudźěłaćerjam Serbskeho muzeja, smy so tam witani a doma čuli.
Šulerjo sněhakować nawuknyli
Ze wšědneho šulskeho dnja won do kruteje zymy je sej předwčerawšim 32 šulerjow Radworskeje Serbskeje wyšeje šule „Dr. Marja Grólmusec“ twochnyło, a to na horu do Rugiswalde blisko Neustadta. Dohromady tři dny so tam šulerjo 7. lětnika kóžde lěto w sněhakowanju wuspytuja, při čimž stej jim wučerce ze sněhakowanskim wukubłanjom Diana Wowčerjowa a Corinna Měrćinkowa profesionelnje poboku.
Prěnjej dnjej běchu šulerjo hižo do zymskich prózdnin přewjedli, špatnych sněhowych wuměnjenjow dla pak njemóžachu tam dalši dźeń wostać. To su nětko nachwatali. Wutoru su nětko nimale wšitcy šulerjo hižo samostatnje po horje sněhakowali a na swojej technice filowali. „Tajke dny su šulerjam jara wažna wotměna ke wšědnemu šulskemu dnjej a za zhromadnosć jara wažne. Woni so mjez sobu pohonjeja, so kritizuja a sej na horje pomhaja. Tele nazhonjenja zwonka šulskeho dnja su za šulerjow wulce wužitne“, měni wučerka Diana Wowčerjowa.
