Dostojnu adwentničku swjećili
Swoje poslednje lětuše měsačne zarjadowanje su sej Budyscy katolscy serbscy wuměnkarjo 19. hodownika po tradiciji znowa sami jako swoju adwentničku we wotpowědnje rjenje wupyšenej rumnosći Carity pódla cyrkwje wuhotowali.
Kěrluše, ludowe adwentne kaž tohorunja hodowne spěwy, dostojne přednjesenje a čitanje adwentnemu kaž tež hodownemu časej wotpowědnych powědančkow a basnjow z tróšku staršich literarnych žórłow wšitkich zwjeselichu. Tak čitaše mjez druhim knjeni Žurkowa ze Serbskeje čitanki za horni schodźenk ludowych šulow „Kwětki“ (1921) powědančce „Hodowny wobraz z wulkeho města“ wučerja Korle Wyrgača (1883– 1956) a „Bože dźěćo“ duchowneho Handrija Dučmana (1836–1909). Knjeni Pinkawina přednjese žortnu baseń Bena Budarja „Njepraj dale“ ze Serbskeje protyki 1971, a knjeni Jurosowa recitowaše rjanu němskorěčnu baseń „Die vier Kerzen“. Tele a hišće někotre dalše přinoški kaž wězo tež tróšku bjesady wupjelnichu dopołdniše rozpominanske zarjadowanje při dobrym wosušku a dalšich hodownych přikuskach z kofejom.
W internaće na hody so přihotowali
Šulerjo internata Budyskeho Serbskeho gymnazija so runja tym, kotřiž wotydźenja doma pola staršeju bydla, na hody wjesela a so na nje přihotuja. Tak smy zhromadnje kónc nowembra hodownu pychu a hwězdy za hodowny štom paslili. Hižo k prěnjemu adwentej wopytachu šulerjo wobydlerjow bliskeje starownje a přednjesechu jim adwentne a hodowne spěwy. Hdyž wšak cyły tydźeń w Budyšinje bydliš, podaš so wězo tež na Wjacławske wiki. Chór 1. serbskeje kulturneje brigady pod wuměłskim nawodom Friedemanna Böhmy je so pola nas na swój adwentny koncert přihotował. Zwjeselace je, zo tójšto šulerjow internata na wšelakich instrumentach hraje a program tak wobohaća.
Často smy zhromadnje poprjancy pjekli a so na akciji Radija Satkula wobdźělili, jako fachowcy poprjančki woptachu a posudźowachu. Ćim bóle so wjeselachmy, zo smy 3. městno we wubědźowanju wobsadźili. Sydom šulerkow pod nawodom Hilže Zyndźineje tydźensce wušiwanski kurs wopytuje a sej rubiško za narodnu drastu wušiwa. Druzy wužiwaja swobodny čas za volleyball. To je dobra wotměna k šulskej wučbje.
Hober Sprjewnik sobu hrał
Po mjeztym sedmym beneficnym koncerće w Rynčec bróžni dožiwichu Jasčenjo minjenu sobotu swoju tradicionalnu adwentničku w kulturnym domje „Bjesada“. Do rjenje wupyšeneje rumnosće přichwatachu połni wočakowanja stari kaž tež młodźi wjesnjenjo. Dźěći wjeselachu so najbóle na wopyt rumpodicha a Božeho dźěsća, starši wšak na nowu hodownu hru.
Najprjedy dachu sej wšitcy kofej a wosušk zesłodźeć. Při bjesadźe so čas spěšnje miny. Hižo so wonka ćmičkaše a dojěli běchu – kaž kóžde lěto – dujerjo Njeswačanskeje wosady, zo bychu Jasčanow z dohodownymi a zymskimi melodijemi zawjeselili. Ze sylnym přikleskom a małym darom so jim dźakowachu.
Zasłužbneju čłonow počesćili
Předsydstwo Katolskeho zjednoćenstwa kubłarjow Sakskeje (KEG) je swojich čłonow tele dny na tradicionalne zetkanje w adwenće přeprosyło, a to tónkróć do Drježdźanskeho hosćenca „Kurhaus“. Mjez něhdźe 30 přitomnymi běše nimale połojca Serbow. Rjane, wjesołe a pokojne zetkanje je předsydstwo KEG pod nawodom swojeje předsydki Moniki Jurkoweje organizowało.
Po witanju, kofejpiću z dobrym hodownym pječwom informowaše městopředsyda sakskeho KEG Franz-Josef Fischer wšitkich wo předewzaćach, kubłanjach a dalšich zarjadowanjach w lěće 2018. Tak čakaja na čłonow w słužbje kaž tež na wuměnku klětu nimo tradicionelnych nowe poskitki a wězo tež nadawki.
Po tym počesći předsydstwo prěni raz třoch sobustawow za wjelelětne skutkowanje w zjednoćenstwje z medalju swjateho Bena-Mišnjanskeho, zhotowjenej z Mišnjanskeho pórclina. Dwě spožčichu so Serbomaj z Budyšina, a to Ludmile Bizoldowej a Jurjej Nukej.
Adwentny koncert w cyrkwi
Wjace hač 130 lubowarjow chóroweho spěwa je njedawno do Njeswačanskeje ewangelskeje cyrkwje na adwentny koncert přichwatało. Před wołtarnišćom nastupi so 18 spěwarjow Hornjohórčanskeho muskeho chóra ze swojej dirigentku Mariku Matthes-Hartmann a přewodnikom za keyboardom Janom Chlebníčekom.
Kwasne wobrazy sej wobhladali
Na popołdnjo wo serbskich kwasach w Slepjanskej wosadźe je njedawno tamniša Domowinska skupina přeprosyła. Do toho běchu wobydlerjow namołwjeli, stare wobrazy wo serbskich kwasach w Slepjanskim regionje zapodać. Wolfgang Kotisek z Brězowki je digitalizowaše. Na zarjadowanju samym widźachu wopytowarjo potom swoje wobrazy na wulkej płachće w Slepjanskim Serbskim kulturnym centrumje.
Při kofeju a samopječenym tykancu wjerćeše so rozmołwa wokoło nałožkow a tradicijow na serbskim kwasu. Zajimawe bě zwěsćić, štó bě na jednotliwych fotach widźeć a na čejim kwasu běchu wone nastali. Runje tak zajimawe bě, kak wulke kwasne hosćiny něhdy běchu, kotru drastu kwasni hosćo nošachu a kak je so wona w běhu časa přiměriła. Předewšěm widźeć běchu wobrazy tak mjenowanych čestnych kwasow. Ale tež fotowe dokumenty nječestnych kwasow kaž tohorunja kwasow w połněmskej drasće je sej něhdźe połsta wopytowarjow wobhladało. Pokazać pak móžachu tónraz jeno dźěl dohromady 160 wotedatych fotow. Stephanie Bierholdtec
Jónu zwóńk – stajnje zwóńk
Wo swojich dožiwjenjach w běhu nimale poł lětstotka jako zwóńk w najwjetšej simultanej cyrkwi Němskeje a jako sobudźěłaćer Budyskeho tachantstwa za najwšelakoriše nadawki je Handrij Njek wězo tójšto dožiwił. Njedawno wědźeše wón serbskich seniorow we wobłuku jich měsačneho zetkanja ze swojim fenomenalnym pomjatkom na něštožkuli dopomnić, štož běchu zdźěla tež sami dožiwili. Ze swojim šibałym wašnjom zamóže wón tež derje zabawjeć a někotružkuli zwažliwu naležnosć złahodźić. Byrnjež so po 47 lětach słužby loni do renty podał, „zaby wón na wuměnk hić“. Bydli dale na tachantstwje a spjelnja hišće kopicu nadawkow. Tak widźi w tymle powołanju swójske powołanje: jónu zwóńk – stajnje zwóńk.
Pólskich přećelow wopytali
Na kubłansku jězbu podachu so čłonojo župy „Michał Hórnik“ minjenu sobotu do něhdźe 300 kilometrow zdaleneho Wrócławja. Najmłódša wobdźělnica na wuprawje běše šěsć lět, najstarši wjace hač 80 lět. Po štyri hodźiny trajacej jězbje wočakowaše nas Piotr Gaglik, městopředsyda Wrócławskeho Towarstwa přećelow Łužiskich Serbow, kotrež přisłuša jako asociěrowane towarstwo Domowinje. Na wodźenju po starym měsće je wón nam zajimawostki a stawizny metropole pod serbskim hladanišćom wěcywustojnje rysował. Jemu poboku bě Jan Měškank, pochadźacy z Choćebuza, jako přełožowar. Towarstwo přećelow Łužiskich Serbow běchu 1994 załožili a zdobom Domowinje přistupili. Předsydka towarstwa je Ludmiła Gajczewska, kotraž nas tohorunja přewodźeše.
60 lět po maturje so zetkali
K zhromadnej bjesadźe při šalce kofeja zetkachu so tele dny bywši šulerjo, kotřiž su 1957, potajkim před 60 lětami na Budyskej Serbskej wyšej šuli maturowali. Něhdyša sobušulerka so hižo dołho zbrašenja dla na našich zetkanjach wobdźěleć njemóžeše, dokelž přebywa hižo něšto lět w Budyskim domje za starych a zbrašenych. Překwapichmy ju z tym, zo skazachmy sej za naše zetkanje w jeje dźensnišim přebywanišću takrjec towarstwowu stwu. Wjeselachmy so, zo móžachmy tež postrowić swojeho něhdyšeho wučerja Hansa Dybeka. W krótkej ćišinje wopominachmy swojich zemrětych sobušulerjow. Z něhdy 16 maturantow našeje rjadownje su hižo štyrjo na prawdu Božu wotešli.
Při bjesadźe wo tehdyšich dožiwjenjach a wo dźensnišich starosćach so čas spěšnje miny. Dźakowni, zo smědźachmy tajke zetkanje hišće dožiwić, smy wobzamknyli, bjez wulkich přihotow so snano klětu w někajkej korčmičce zaso zetkać. Terezija Kubašec
Na kubłanskej jězbje z reformaciju so zaběrali
Na kubłansku jězbu do Žitawy a Hrádeka nad Nisou je minjenu sobotu župa „Jan Arnošt Smoler“ přeprosyła. Połnje wobsadźeny bus dowjeze wobdźělnikow před muzej města Žitawy w něhdyšim klóštrje franciskanow.
