Wot dźěćatstwa so za jejka hori
Pjeć tydźenjow do jutrow njewabja zaso jenož najwšelakoriše jutrowne wiki, ale tež wosebite wustajeńcy. Jedna tajka je nětko w Serbskim kulturnym centrumje Slepo widźeć.
Slepo (JoS/SN). Lětušu jutrownu wustajeńcu su minjeny pjatk w Slepjanskim Serbskim kulturnym centrumje (SKC) wotewrěli. Wuhotowała je ju Erika Röseberg-Zosel z Běłeje Wody. Štyri dny do toho swjećeše wona 80. narodniny. W přehladce pokazuje něhdźe 700 debjenych jutrownych jejkow, kotrež je zdźěla sama debiła, zdźěla pak tež zezběrała.
Žiwjenski skutk debjerki so započa, jako bě jej dwanaće lět. Tehdy započa sama jejka debić. Nawuknyła je tele wuměłstwo wot swojeju staršeju. Mać staraše so wo barby, nan a wjetšej bratraj jejka debjachu. Wuměłske powołanje Erika Röseberg-Zosel nawuknyła njeje, ale skerje mužace. Wona bě zamkarka, pozdźišo techniska rysowarka a 1977 překubła so na zawěsćensku překupču.
Jutrowne jejka pokazuje Erika Röseberg-Zosel wot dźensnišeho w ...
Nowostka Jurja Kocha za dźěći
Wo knihach a kniharni (10.03.17)
Lětsa wšudźom ze wšelakimi naprawami na 500. jubilej reformacije spominaja. Tak bu Lutherowy přełožk biblije wobdźěłany a znowa nakładowany, po cyłej Němskej wotměwaja so zarjadowanja, a na titulach mnohich nowych knihow móžemy sławnych reformatorow widźeć. Tež w LND je wóndano kniha k temje wušła, wězo z fokusom na serbsku Łužicu. Publikaciju z titulom „Pjeć lětstotkow – Serbja a reformacija“, kotraž wopřijima 19 přinoškow awtorow Jensa Buliša, Ines Kelleroweje, Tadeusza Lewaszkiewicza, Jana Malinka, Lubiny Malinkoweje, Trudle Malinkoweje, Madleny Norbergoweje, Edmunda Pjecha, Friedricha Pollacka a Měrćina Wirtha, je serbski superintendent Jan Malink wudał.
Februarska rewolucija carja powaliła
11. měrca před sto lětami, po w Ruskej płaćiwym julijanskim kalendrje bě to 26. februar, wudyri w Pětrohrodźe generalny stawk dźěłaćerjow. Z nim docpěchu rozestajenja mjez ludom a knjejstwom carja Mikławša II. swój prěni wjeršk. Hižo wot spočatka lěta 1917 stawkowachu dźěłaćerjo w Pětrohrodźe, Moskwje, Bakuwje, Nižnym Nowgorodźe a druhdźe přećiwo zahubnym sćěham Prěnjeje swětoweje wójny, kotraž bě katastrofalne połoženje hospodarstwa a ludnosće w kraju zawiniła. Ludnosć tradaše hłód, a ju z tworami wšědneje potrjeby zastarać njebě hižo móžno. Po prěnich wuspěchach w 1. awgusta 1914 započatej wójnje přećiwo Němskej a Rakuskej je w lětomaj 1915 a 1916 wójsko Ruskeje ćežke poražki poćerpjeło.
Premjera z premjeru
Měrowa mša z muslimskim dźělom
Wulki chór Wojerecy zwučuje tuchwilu pilnje za koncert „The Armed Man: A Mass for Peace“ (Wobrónjeny muž – měrowa mša) Karla Jenkinsa, kotryž zaklinči 27. meje we Łužiskej hali. Na njedawnej probje je so muecin předstajił.
„Allahu Abkar. Allahu Akbar“, woła Drježdźanjan dr. Muhammed-Ronald Wellenreuther do směra na Mekka. Přewšo koncentrowany jeho hłós skutkuje. Zo by sej słowa hłuboko znutřkownił, sej při tym samo wuši zadźerži. Chóristam rozłožuje wón w awli Leona Foucaultoweho gymnazija nadawki muecina.
Reformacija tež Serbow wobwliwowała
„Reformacija a Serbja“ bě tema kubłanskeho zarjadowanja Wojerowskeje přirady za serbske naležnosće dźens tydźenja, na kotrež witaše jeje předsyda Dirk Nasdala tójšto dalšich zajimcow a přednošowarja-nowinarja Manfreda Laduša.
„Delnjoserbšćina je moja domizna“
„Sym přeco wo tym soniła, dźiwadło hrać“, powěda Anna Zacharijasojc. Jako elewka činohrajneho studija w Budyskim NSLDź ma Delnjoserbowka nětko składnosć, sej tónle són dźěćatstwa z profesionalneho boka zwoprawdźić. Na wuměłstwowym polu pak so w Baršću rodźena hižo dawno doma čuje. Wona je w Choćebuskim Němsko-serbskim ansamblu rejwała, w chórje Delnjoserbskeho gymnazija spěwała, w projektach Piccolo-dźiwadła hrała a je so w spěwanju wukubłać dała.
Připosłucharjo Delnjoserbskeho rozhłosa znaja ju tež jako moderatorku młodźinskeho magacina Bubak. „Sym Witaj-dźěćo, absolutnje – wot pěstowarnje přez zakładnu šulu hač k maturje“, 18lětna wuswětla. Mać je kubłarka w Žylowskej pěstowarni „Mato Rizo“, jeje dźěd Gerat Nagora bě wučer na Delnjoserbskim gymnaziju. Na kóždy pad chce so Anna „do Delnjeje Łužicy wróćić. Delnjoserbšćina je moja domizna. Chcu, zo tež moje dźěći pozdźišo z tej rěču wotrostu.“
„Stabat mater“ zaklinčała
Koncert duchowneje hudźby bě njedźelu w Budyskej Serbskej cyrkwi prawy zazběh do lětušeho póstneho časa. K tomu běchu sej twórbu wupytali, kotraž so do tohole časa derje hodźi.
Budyšin (CRM/SN). Loni prapremjernje w klóšterskej cyrkwi w Pančicach-Kukowje předstajena twórba „Stabat mater“ Budyskeho cyrkwinskeho hudźbnika Feliksa Brojerja zaklinča prěnju póstnu njedźelu w Budyskej cyrkwi Našeje lubeje knjenje. Běše to derje wopytany koncert. Hudźbne poskitki tajkeho razu su tu woblubowane, a młody Serb je hižo jako inowatiwny komponist wšelakich žanrow a nadarjeny improwizator na pišćelach dosć derje znaty.
