Po Janšojskim lětnim swjedźenju loni w awgusće je Delnja Łužica nětko dalši wjeršk w serbskim kulturnym a Domowinskim žiwjenju dožiwiła. Z mnohich skupin a towarstwow župy Delnja Łužica přichwatachu ludźo do Hochozy na zarjadowanje folklorneho festiwala „Łužica“. Mnohe holcy a žony běchu so k tej składnosći zhotowali serbsku narodnu drastu – dźěłansku a swjedźensku. K nim słušachu młode čłonki Domowinskeje skupiny z Mosta a Barbuka kaž tež zastupjerki tradiciskeho towarstwa ze Žylowka (Merzdorf).

Hochožanski serbski wjesnjanosta Fryco Wojto – na jeho statoku bě tohorunja jewišćo za program spřihotowane – bě po wšěm zdaću najzbožowniši čłowjek na swjedźenju. Wulka próca cyłeje wsy je so wudaniła, a tak bě jemu festiwal najlěpše wabjenje za Serbow, Domowinu a Łužicu, kaž wón zwurazni.

Na jednotliwych dworach a jewišćach su tež lětsa zaso młodźi serbscy žurnalisća Anne Holzschuhojc a Katarzyna Fidek z RBB, Ines Neumannojc z Noweho Casnika kaž tež młody student hudźby Christian Kliem serbsce a němsce moderěrowali.

Serial Serbskich Nowin w jubilejnym lěće reformacije6. dźěl

Budestecy běchu prěnja serbska ewangelska wosada, w kotrejž je hižo­ 1520 farar Pawoł Bosak ewangelij w maćeršćinje wosadnym prědował a po lutherskim wašnju Bože wotkazanje z woblatkom a winom wudźělał. W Budyšinej podstejacej radnej wsy bě so tuž nowe wěrywuznaće prjedy pře­sadźiło hač w měsće. Tam bě so wot 1523 w cyrkwi swj. Pětra po lutherskim a 1524 w cyrkwi Našeje lubeje knjenje serbsce prědowało. Lěta 1525 bě wjetšina Budyšanow hižo ewangelska. Zo pak njebychu Serbja k nowej wěrje přestupili, přikaza tachantstwo hižo 1527, zo dyrbi jedyn měšnik w Mikławšskej cyrkwi Serbam stajnje w jich maćeršćinje prědować.

W Budyšinje simultana cyrkej nastała

Rentnar a što potom – wuměnkarsku swobodu wužiwać abo wužadanje přiwzać (10)

Někotři njemóža so tohole časa dočakać, tamni zaso nochcedźa scyła na njón myslić – na zastup do renty. Kajke maja wuměnkarjo žiwjenje abo starosće, to ze seriju „Rentnar a što potom?“ bliže wobswětlamy.

Hdyž so za Benom Nowakom doma w Róžeńće prašeš, da jeho tam lědma nańdźeš. Wjetše zbožo maš, podaš-li so do Nowoslic. Po tym zo je tam Šlosarjec mały tykowany domčk z rjanej zahrodu zdźědźił, wón nimale wšědnje w Nowoslicach přebywa. Tež njedawno zetkach jeho tam při rjanym słónčnym wjedrje, jako runje truskalcy šćipaše. Byrnjež ruce połnej dźěła měł, je sej chwile wzał a ze mnu rady pobjesadował. W chłódku stareho twarjenčka so posydnywši wón ze šibałym posměwkom měnješe, „zo wotpočink drje njeje čłowječi mordar“. Z tychle z jeho słowow hnydom wusłyšiš, zo je čas swojeho žiwjenja njepřestajnje pilnje dźěłał.

21lětny student mašinotwara Daniel Matka po cyłej Němskej jako saksofonist a DJ po puću – jutře budźe Madstep w Chrósćicach

W lěće 2014 je Lejnjan Daniel Matka na Serbskim gymnaziju w Budyšinje maturu złožił. Do pěstowarnje a zakładneje šule chodźeše wón w Pančicach-Kukowje. Dźensa studuje 21lětny mašinotwar w šestym semestrje, a to na Drježdźanskej techniskej uniwersiće. Z přećelku bydli we wyso­kodomje blisko hłowneho dwórnišća. Připó­dla wukonja wšelake nadawki za přede­wzaće energydrinkow RedBull.

Znaty – nic jeno w Serbach – je Daniel jako hudźbnik a DJ. Z dal­šimi serbskimi młodymi a nadarjenymi hercami je wón woblubowanu kapału SerBeat załožił.­ Před štyrjomi lětami su prěni króć jako skupina hudźili, a to na dumpańcy w Pra­woćicach.­ Mnohe serbske młode pory sej kapału rady za swoje kwasne reje ska­zaja, nic pak jenož. Dožiwichmy SerBeat tež hižo­ mjez druhim na schadźowance­ w Budyskej „Krónje“­ a na jolka­swjedźenju w Nuknicy. Druhich nadawkow a předewzaćow dla Daniel w skupinje hižo sobu njehraje, wostanje pak dale jeje­ „čestny čłon“.