Tójšto dopisow z wuhódanjom lětušeje dowoloweje křižowki je redakciju Serbskich Nowin hižo docpěło. To drje redakciju serbskeho wječornika chětro zwjesela. Zrudźa pak nas jara, zo su mnohe dopisy bohužel anonymne – w nich njeje žana porjadna adresa podata. Tuž hišće raz wšitkim, kiž su abo kiž chcedźa so hišće na wuhódanju lětušeje dowoloweje křižowki wobdźělić: Prošu podajće z wuhódanjom stajnje tež swoju dospołnju adresu, z předmjenom, mjenom, dróhu a čisłom kaž tež póstowym wodźenskim čisłom a mjenom města abo wsy w kotrejž bydliće, zo bychmy wědźeli, dokal mamy myto za dobyćerja abo dobyćerku skónčnje pósłać. Wšitke dopisy bjez dokładneje adresy bohužel při wulosowanju myta wobkedźbować njemóžemy. Hišće hač do 18. awgusta móžeće wuhódanje z podaćom dospołneje adresy na póstać. Waša redakcija Serbskich Nowin

45. němsko-serbske wjesne swjedźenske hry wotměli

Brětnja-Michałki (KD/SN). Zo su Brětnja-Michałki aktiwna wjes, wo tym swědča Němsko-Serbske wjesne swjedźenske hry, kotrež běchu tam minjeny kónc tydźenja młodym a kaž tež starym znowa wulki podawk. Na naměsće před tamnišim wobydlerskim domom su so towarstwa a skupiny wsy předstajili, kiž su zdobom wšitke same k poradźenju swjedźenja přinošowali.

Na 18. Budyskich lětanskich dnjach w Lětonju zličichu zarjadowarjo na wšitkich třoch dnjach cyłkownje ně­hdźe 10 000 hosći, štož maja za wulki wuspěch.

Budyšin (CS/SN). Na njebju nad Budyšinom so minjeny kónc tydźenja tójšto hibaše a bě zdobom wjele widźeć. Na lětanišću w Lětonju wotměwachu so 18. lětanske dny. Nimo mnohich modernych móžachu sej zajimowani wopytowarjo a tež wopytowarki tójšto historiskich lětanskich nastrojow wobhladać – po informacijach zarjadowarjow bě jich lětsa cyłkownje něhdźe 10 000.

Nimo dalšich insektow su předewšěm tež pčołki za přirodu nimoměry wažne. Často pak sej małe stworjenčka prawje wažić njewěmy. Tohodla so w lětnjej seri­ji na lokalnej stronje lětsa pilnym ­pčołkam a pčołarjam wěnujemy. (13)

Čłonka Róžeńčanskeho kružka pisacych Kata Domašcyna z Hórkow napisa baseń „Nalětnje začuća“, w kotrejž mjez dru­him rěka: „... wšitko zynči, brunči, wob­lětuje štom. Potom spěšnje zaso tam pčołar hlada za prawom ...“.

Z pčołarjom je narěčany jeje mandźelski Měrćin, kotryž so mjeztym jako agilny wuměnkar z časa młodosće plahowanju starych sadowcow a pčołkow wěnuje. Woboje wobhladuje jako njedźělomny cyłk a woboje so mjez sobu wudospołnja.