Budyšin (SN/bn). Informelne rozmołw­ne koło zajimcow, kotrež chce serbske žiwjenje w Budyšinje kaž tež wosebje w narańšich kónčinach serbskeho sydlenskeho ruma wožiwić, je so sobotu druhi raz w Röhrscheidtowej bašće zešło. „Model Domowinskich skupin wuběži. Tohodla trjebamy nowe formy a puće, serbstwo znowa we wědomju zjawnosće zakótwić a sylnišu prezencu pokazać“, zjima Wuježčan Mato Krygar – hłowny iniciator koła zhromadnje ze Šulšečanku Sonju Hrjehorjowej – hišće raz wotmysł zet­kanja tež dla toho, dokelž su mjez 15 wobdźělnikami někotři prěni króć přitomni byli.

Michał Komarnicki je njeboh. Přećeljo, přiwuzni a něhdyši kolegojo su so z w starobje 93 lět zemrětym dźensa tydźenja srozžohnowali. Michał Komarnicki narodźi so 1925 w Jitku, přežiwi ze swojej sotru drje chuduške, ale z radosću a lubosću pjelnjene dźěćatstwo, doniž njebu do wójny ćěrjeny. Młodźenc dyrbješe wšu grawoćiwu wójnu jako wojak w nurjaku dožiwić a ju přetrawši smědźeše zbožowny być, zo je so žiwy a strowy domoj wróćił. Wón nawukny w Rakecach powołanje ćěsle. Něšto lět drje w tutym powołanju dźěłaše, doniž so jemu, kaž mnohim młodostnym jeho staroby, w nowym času móžnosće dalekubłanja njewotewrěchu. Zwaži so do wučerstwa. Kaž sta młodych Serbow sta so z nowowučerjom. To rěkaše, bjez wulkeho wukubłanja so před rjadownju stupić, w nocach so na přichodny dźeń přihotować a so za to angažować, zo njehladajo na pochad wšě dźěći dobre ­kubłanje dóstawaja. Sam so po swjatoku dale wu­kmanješe, najprjedy w Podstupimje a pozdźišo pedagogisce na Berlinskej Humboldtowej uniwersiće.

Budyšin (SN/MiR). Lětuši, mjeztym 17. Krabatowy swjedźeń je z wosebitoścu na so skedźbnił. Prěni króć w swojich stawiznach njeje so wón na wsy, ale w měsće přewjedł, a to zańdźenu njedźelu w Budyšinje. Hakle w januarje bě rozsud za sprjewine město padnył, zwjazać zakónčenje přewšo wuspěšneje wustajeńcy w Budyskim Serbskim muzeju „Krabat – Muž – Mytos – Marka“ ze swjedźenjom. Honorarny konsul Sakskeje za republiku Chorwatsku dr. Peter Neumann měješe ideju za poradźenu. „Ze serbskim ludom mamy słowjanski narod, kiž je zwjazany ze słowjenskim a chorwatskim narodom“, wón rjekny. „Mam za dobre, zo su swjedźeń w centrumje města wuhotowali. Nětko by było rozumne, by-li město Budyšin za swoje wuwiće wosobinu Chorwata, kiž je w měsće skutkował, za swoje turistiske poskitki wužiło.“ Mjez wosebje witanymi hosćimi bě tež sobuiniciatorka Krabatoweho hibanja Getrud Wincarjowa z Čorneho Chołmca. „Krasnje, kelko ludźi so wo Krabata prócuje. Je derje, zo so naše towarstwa takle anga­žuja. Widźu wuwiće regiona pozitiwnje. A Krabat je při tym wjele pomhał. Jeho kuzło skutkuje do dźensnišeho.

Budyšin (SN/bn). Chór Budyšin je na swojej hłownej zhromadźiznje póndźelu předsydku Janinu Krygarjowu w zastojn­stwje wobkrućił. Nowaj čłonaj předsydstwa staj Anne Pawlowski a Robert Lorenc. Sylwija Jancyna a Ilka Hauswald buštej znowa wuzwolenej. Cyłkownje bě sydom kandidatow k wólbam nastupiło.

„Mam za dobre znamjo, zo měješe lětsa wjace spěwarkow a spěwarjow zajim, so w předsydstwje našeho chóra angažować, hač mamy tam městnow“, so Krygarjowa wjeseleše. Hladajo na staw ćělesa wona wuzběhny, zo „je so nam poradźiło nowych, młodych čłonow sej zdobyć a muske hłosy zesylnić, štož bě minjene lěta trochu ćešo. Chemija a harmonija stej wokomiknje jara dobrej.“