Do Bockauwa styki dale wjesć

pjatk, 03. nowembera 2017 spisane wot:

Budyšin (SN/at). Za europsku wobydlersku iniciatiwu Minority SafePack ma so po słowach čłonow předsydstwa Domowinskeje župy „Jan Arnošt Smoler“ Budyšin hišće bóle wabić. Na swojim posedźenju zawčerawšim w Budyskim Serbskim domje woni měnjachu, zo maja Domowinske skupiny kaž tež medije wosebitu zamołwitosć za to, ludźi pohnuć ze swojim podpismom tule europsku akciju podpěrać. Wotpowědnje chcedźa swojich skupinarjow, ale tež dalšich zajimcow z wjesneje wokoliny za to zdobyć.

Hižo lěta pěstuje Budyska župa styki z Körnerowym towarstwom w rudnohórskim Bockauwje. Na njedawnej swjatočnosći k 300. narodninam mjenoweho patrona fararja Geor­ga Körnera (1717– 1772), kiž bě sej čěšćinu, pólšćinu a serbšćinu awtodidaktisce přiswojił, počesći towarstwo Domowinu z Körnerowym mytom (SN rozprawjachu). Hromadźe z předsydu Domowiny Dawidom Statnikom rozmyslowaše župne předsydstwo, na kotre wašnje hodźeli so spomóžne poćahi dale wjesć. Jedna mysl bě, přednoški wo skutkowanju Bockauskeho towarstwa w Budyšinje organizować. Namjet chcedźa nětko dokładnišo rozjimać.

Hódny přinošk k lětu reformacije

štwórtk, 02. nowembera 2017 spisane wot:

Do Budestec bě Serbske ewangelske towarstwo reformaciski dźeń na hłownu zhromadźiznu přeprosyło. Nimo rozprawnistwa wo minjenym skutkowanju towarstwa steješe wosoba Jana Michała Budarja w srjedźišću, na kotrehož pomnik při cyrkwi dopomina.

Budyšin (SN/at). Hdyž wotměchu so we Wittenbergu finalne swjatočnosće k 500. róčnicy reformacije w Němskej, zeńdźechu so čłonojo Serbskeho ewangelskeho towarstwa (SET) we wosadnym domje Michała Frencla w Budestecach k hłownej zhromadźiznje. Poćah k lětu reformacije w Sakskej poda předsyda SET Mato Krygaŕ w swojej dźěłowej rozprawje: Swjatočne zahajenske zarjadowanje 6. januara w Budyskej Pětrowej cyrkwi dósta swój přiměrjeny serbski raz na nastork Serbskeho ewangelskeho towarstwa. „Smy so z tymle namjetom na organizatorow wobroćili“, rjekny Krygaŕ. Serbski podźěl pak přinošowaše tež k poradźenju dalšich wjerškow, kaž běchu to póstny seminar w Smochćicach, fotowa wustajeńca Jürgena Maćija „Serbske cyrkwje mjez Lubijom a Luborazom“, reformaciska wustajeńca w Serbskim muzeju a zběr­nik „Pjeć lětstotkow“ z LND.

„Wjelčata“ rěka skupina serbskich skawtow, kotraž je so zawčerawšim na Ralbičanskej farje k swojej prěnjej skawtskej hodźinje zetkała. Dwanaće šulerjam w starobje wosom do dwanaće lět staj Katja Hrjehorjec a jeje bratr Matej wo skawtskim žiwjenju powědałoj­ a z nimi wšelake hry hrałoj. Kónc nowembra chcedźa so znowa zetkać. Foto: Feliks Haza

Čłonojo towarstwa Kamjenjak zetkachu so minjenu sobotu k nazymskej rjedźenskej akciji při Miłočanskej skale. Tam su Andreas­ Mros, Hubert Lange, Uwe Asch, Erika Bulankowa (wotprawa) a dalši čłonojo towarstwa mjez druhim lisćo hrabali a drjewjane­ kuluchi rumowali. Foto: Feliks Haza

Zhromadnje so dopominali

srjeda, 01. nowembera 2017 spisane wot:

Ćišćanska rejwanska skupina 20. róčnicu załoženja swjećiła

Ćisk (JT/SN). Swoje 20lětne wobstaće woswjeći minjenu sobotu Serbska lu­dowa rejwanska skupina Ćisk na žurli tamnišeho hosćenca „K zelenemu wěncej“. Mjez 150 prošenymi ho­sćimi běchu­ wjelelětni fanojo a přewodźerjo, zastupjerjo města Wojerec, Domowiny a wjesnych towarstwow. Wo wosebje pisany wobraz postarachu so spřećelene rejwanske a drastowe cyłki z Wo­jerowskeho a Choćebuskeho regiona.

Překwapjenka so poradźiła

póndźela, 23. oktobera 2017 spisane wot:
Sobotu je Jandytar Hajnk (3. wotlěwa) 80. narodniny swjećił. Nimo tójšto dobrych přećow swójbnych, přećelow a znatych móžeše Smječkečan w tamnišim towarstwowym domje cyle wosebitu gratulaciju přijimać. Bywši Smječkečanski muski chór, kotryž wšak bě Hajnk wjele lět nawjedował, je ekstra k jubilejej někotre pěsnje znowa nazwučował, zo móhł jubilara na čestnym dnju překwapić. A to je so spěwarjam wuběrnje poradźiło, kaž wobraz pokazuje. Foto: Feliks Haza

Slepo (AK/SN). Po „Slěpjańskim spiwniku“ 2013 wuda towarstwo Kólesko nětko přidatnje notowy zešiwk. „Tón ma so hišće lětsa ćišćeć. Pozdźišo chcemy jón z kulturnym programom předstajić“, podšmórny sobuzałožerka towarstwa a koordinatorka za serbske projekty w Slepjanskim regionje župy Jakub Lorenc-Zalěski Juliana Kaulfürstowa, „zešiwk wobsahuje 30 ludowych spěwow w slepjanskim dialekće, wobdźěłanych za akoredon a klawěr. Melodije a teksty su ze Slepjanskeho spěwnika.“

Ideja je dale žiwa

pjatk, 20. oktobera 2017 spisane wot:
Ze swojim wulkim zaměrom, docpěć korporaciju zjawneho prawa, nawjazujetej iniciatiwa za Serbski sejm a rada starostow na wonu strukturnu debatu Załožby za serbski lud. To je so wčera na nowinarskej konferency w Slepom zwobrazniło. Přičiny, za model korporacije zjawneho prawa wabić a so wo njón prócować, su dźensa skoro samsne kaž w juliju 2011, hdyž dokumentowaše wotpowědna dźěłowa skupina załožby wuslědki swojeho dźěła. Trěbnu wjetšinu tehdy dóstała njeje za pospyt, zastupnistwo serbskich zajimow z towarstwa zaso do tajkeho statusa wjesć, kotryž bě jemu kraj Sakska lěta 1949 do wutworjenja Němskeje demokratiskeje republiki spožčił. Ideja je dale žiwa a sym přeswědčeny, zo ma wona tež mjez Domowinjanami tójšto přiwisnikow a sympatizantow. Kak hewak maš to rozumić, hdyž bě wjetšina rozmołwnych partnerow wčerawšeje nowinarskeje konferency z čłonom Domowiny? Axel Arlt

Štó, hdyž nic my!

štwórtk, 19. oktobera 2017 spisane wot:

Wšitke prócowanja wo serbskosć su zakład za traće Serbow

Čestnohamtske skutkowanje trjeba wjace připóznaća. To žada sej župan župy „Jakub Lorenc-Zalěski“ w Zhorjelskim wo­krjesu Manfred Hermaš. Z jasnymi słowami na wuznamjenjenskim zarjadowanju Domowiny minjeny pjatk w Budyskim Serbskim domje, a tym, zo njeje čestnohamtske skutkowanje jenož z přikleskom, kwětkami a rjanymi zarjadowanjemi zwjazane, pohnu lawreat Myta Domowiny 2017 mnohich k rozmyslowanju.

Zakład za traće Serbow

Hladaš-li na to, kelko prócy a časa nałožuješ, kotryž móhł hinak wužiwać a hladajo na we wušomaj klinčacych mudračkow, kotřiž jeno swarja, što měło lěpje abo hinak być, njezadźiwa, zo so časćišo tež raz prašeš: „Čehodla sej tole wšitko hišće načinješ? A na kóncu so prašam, štó da hewak?“, tak župan. Dźe wo rěč, kulturu, naše nałožki a puć do přichoda. „Tuž praju cyle jasnje: Wšitke tele prócowanja so zadanja. Wone su zakład za traće Serbow“, podšmórny Hermaš w swojich dźaknych słowach.

Tójšto nazběrał a dokumentował

srjeda, 18. oktobera 2017 spisane wot:

Před něšto dnjemi roznjese so powěsć, zo je Erich Plack 9. oktobra zemrěł. Wón bě wot lěta 1959 čłon Rownjanskeje Domowinskeje skupiny.

Plack narodźi so 20. januara 1934 w Rownom. Čas žiwjenja wón na wšelakich runinach a w rozdźělnych zamołwitosćach za serbsku kulturu skutkowaše. Mjez druhim słuša wón k załožićelam Slepjanskeje swaŕby, Serbskeho kulturneho centruma w Slepom a Njepilic dwora w Rownom. Wjele lět bě sam z čłonom předsydstwa tychle cyłkow kaž tež župneho předsydstwa. Wosebite zasłužby bě sej ze swojim akribiskim přeslědźowanjom wjesnych stawiznow zdobył. Tež knihu wo wokrjesu Delnjošleska-Hornja Łužica bě sobu spisał a hišće naposledk dźěłaše jako wjesny chronist sobu na Rownjanskej chronice. Tuchwilu ju ćišća, tuž ju hotowu hižo widźeć njemóže.

W pomjatku nam wostanje, kak je Erich Plack jako Slepjanski družba-braška skutkował, wopytowarjow po Rownjanskej domizniskej stwě wodźił a so wo nju starał. Wobdźiwajomne bě, kak je hosćom zajimawosće posrědkował. Za swój angažement dósta lěta 2005 Myto Domowiny.

nowostki LND