Do Budestec bě Serbske ewangelske towarstwo reformaciski dźeń na hłownu zhromadźiznu přeprosyło. Nimo rozprawnistwa wo minjenym skutkowanju towarstwa steješe wosoba Jana Michała Budarja w srjedźišću, na kotrehož pomnik při cyrkwi dopomina.
Budyšin (SN/at). Hdyž wotměchu so we Wittenbergu finalne swjatočnosće k 500. róčnicy reformacije w Němskej, zeńdźechu so čłonojo Serbskeho ewangelskeho towarstwa (SET) we wosadnym domje Michała Frencla w Budestecach k hłownej zhromadźiznje. Poćah k lětu reformacije w Sakskej poda předsyda SET Mato Krygaŕ w swojej dźěłowej rozprawje: Swjatočne zahajenske zarjadowanje 6. januara w Budyskej Pětrowej cyrkwi dósta swój přiměrjeny serbski raz na nastork Serbskeho ewangelskeho towarstwa. „Smy so z tymle namjetom na organizatorow wobroćili“, rjekny Krygaŕ. Serbski podźěl pak přinošowaše tež k poradźenju dalšich wjerškow, kaž běchu to póstny seminar w Smochćicach, fotowa wustajeńca Jürgena Maćija „Serbske cyrkwje mjez Lubijom a Luborazom“, reformaciska wustajeńca w Serbskim muzeju a zběrnik „Pjeć lětstotkow“ z LND.
Ćisk (JT/SN). Swoje 20lětne wobstaće woswjeći minjenu sobotu Serbska ludowa rejwanska skupina Ćisk na žurli tamnišeho hosćenca „K zelenemu wěncej“. Mjez 150 prošenymi hosćimi běchu wjelelětni fanojo a přewodźerjo, zastupjerjo města Wojerec, Domowiny a wjesnych towarstwow. Wo wosebje pisany wobraz postarachu so spřećelene rejwanske a drastowe cyłki z Wojerowskeho a Choćebuskeho regiona.
Slepo (AK/SN). Po „Slěpjańskim spiwniku“ 2013 wuda towarstwo Kólesko nětko přidatnje notowy zešiwk. „Tón ma so hišće lětsa ćišćeć. Pozdźišo chcemy jón z kulturnym programom předstajić“, podšmórny sobuzałožerka towarstwa a koordinatorka za serbske projekty w Slepjanskim regionje župy Jakub Lorenc-Zalěski Juliana Kaulfürstowa, „zešiwk wobsahuje 30 ludowych spěwow w slepjanskim dialekće, wobdźěłanych za akoredon a klawěr. Melodije a teksty su ze Slepjanskeho spěwnika.“
Čestnohamtske skutkowanje trjeba wjace připóznaća. To žada sej župan župy „Jakub Lorenc-Zalěski“ w Zhorjelskim wokrjesu Manfred Hermaš. Z jasnymi słowami na wuznamjenjenskim zarjadowanju Domowiny minjeny pjatk w Budyskim Serbskim domje, a tym, zo njeje čestnohamtske skutkowanje jenož z přikleskom, kwětkami a rjanymi zarjadowanjemi zwjazane, pohnu lawreat Myta Domowiny 2017 mnohich k rozmyslowanju.
Zakład za traće Serbow
Hladaš-li na to, kelko prócy a časa nałožuješ, kotryž móhł hinak wužiwać a hladajo na we wušomaj klinčacych mudračkow, kotřiž jeno swarja, što měło lěpje abo hinak być, njezadźiwa, zo so časćišo tež raz prašeš: „Čehodla sej tole wšitko hišće načinješ? A na kóncu so prašam, štó da hewak?“, tak župan. Dźe wo rěč, kulturu, naše nałožki a puć do přichoda. „Tuž praju cyle jasnje: Wšitke tele prócowanja so zadanja. Wone su zakład za traće Serbow“, podšmórny Hermaš w swojich dźaknych słowach.
Před něšto dnjemi roznjese so powěsć, zo je Erich Plack 9. oktobra zemrěł. Wón bě wot lěta 1959 čłon Rownjanskeje Domowinskeje skupiny.
Plack narodźi so 20. januara 1934 w Rownom. Čas žiwjenja wón na wšelakich runinach a w rozdźělnych zamołwitosćach za serbsku kulturu skutkowaše. Mjez druhim słuša wón k załožićelam Slepjanskeje swaŕby, Serbskeho kulturneho centruma w Slepom a Njepilic dwora w Rownom. Wjele lět bě sam z čłonom předsydstwa tychle cyłkow kaž tež župneho předsydstwa. Wosebite zasłužby bě sej ze swojim akribiskim přeslědźowanjom wjesnych stawiznow zdobył. Tež knihu wo wokrjesu Delnjošleska-Hornja Łužica bě sobu spisał a hišće naposledk dźěłaše jako wjesny chronist sobu na Rownjanskej chronice. Tuchwilu ju ćišća, tuž ju hotowu hižo widźeć njemóže.
W pomjatku nam wostanje, kak je Erich Plack jako Slepjanski družba-braška skutkował, wopytowarjow po Rownjanskej domizniskej stwě wodźił a so wo nju starał. Wobdźiwajomne bě, kak je hosćom zajimawosće posrědkował. Za swój angažement dósta lěta 2005 Myto Domowiny.
Žuricy (aha/SN). Spěchowanski kruh za serbsku ludowu kulturu ma nimale 40 čłonow z Hornjeje a Delnjeje Łužicy. Do wobšěrneje palety předewzaćow su zapřijate sparty molowanje, grafika, wušiwanje narodneje drasty, keramika kaž tež debjenje jutrownych jejkow. Nimo toho wěnuja so hižo wjacore lěta rězbarjenju. Pjaty raz je spěchowanski kruh ze swojim agilnym předsydu Eberhardom Zobelom minjeny kónc tydźenja zajimcow na rězbarsku dźełarničku k wuměłcej Alojsej Šołće do Žuric přeprosył. Hesło rěkaše tónraz „Serbske baje a bajki“. Najmłódša mjez dźesać wobdźělnikami bě wnučka předsydy, hakle dźewjećlětna Angelina Zobelec. Wona pospyta so na tafličce, kotruž móžeš sej při zachodnych durjach přičinić.