Na korutanskim festiwalu byli
Nowa rěčnica předstajena
Budyšin (Łu/SN/JaW). Župa „Jan Arnošt Smoler“ Budyšin ma nowu regionalnu rěčnicu. Je to Sonja Hrjehorjowa z delnich Sulšec. Jednaćel Domowiny Bjarnat Cyž je ju Budyskemu župnemu předsydstwu wčera w Serbskim domje předstajił. „1. awgusta započnje wona w zarjedźe dźěłać“, Cyž rjekny. Sulšečanka zastupuje dotalnu regionalnu rěčnicu Katju Liznarjec hač do 31. januara 2018.
Jedne z ćežišćow wčerawšeho wuradźowanja Budyskeho župneho předsydstwa bě znowa wučba serbšćiny w šulach na hranicy regiona. Zo by njespokojacemu stawej wotpomhała, chce župa hišće w prózdninach ze zamołwitymi kubłanišćow a zarjadow jednać.
Rozjimali su tež planowanu kubłansku jězbu župy w septembru do Pirny a swójbne popołdnjo w oktobru w Rakecach, do kotrehož chcedźa šulerjow ze swójskimi projektami zapřijeć. Županka Jana Pětrowa dźakowaše so wšitkim na projekće składnostnje jubileja Jurja Brězana w Hornim Hajnku wobdźělenym a wupraji jim připóznaće.
Dźak za prócu
Jako zazběh do prózdnin a jako dźak za nałoženu prócu w běhu lěta je předsydstwo Chróšćanskeje lajskeje dźiwadłoweje skupiny swojich čłonow njedawno na mały swjedźeń do Hórkow přeprosyło. Při praženej kołbasce, škleńcy piwa abo wina njejsu tam jenož bjesadowali, ale tež zhromadnje spěwali.
Foto: Weronika Bulankowa
Najradšo mjez serbskimi młodostnymi był
Zrudźaca powěsć so po Serbach rozšěrja, zo je bywši wjelelětny wotrjadnik za młodźinu a šulstwo Domowiny Beno Pjetaš krótko po swojich 81. narodnin zańdźenu srjedu po krótkej chorosći w Budyskej chorowni zemrěł. Wón bě so 31. meje 1935 w Pěskecach swójbje skałarja a žiwnosćerja Jana Pjetaša narodźił. Z jědnaće lětami zhubichu Beno, jeho bratr Jurij kaž tež sotře Lejna a Hana nana na sćěhi wójnskich zranjenjow. Beno dyrbješe mać nětko při natwarje we wójnje zničeneho ródneho statoka podpěrać. Po wuchodźenju Njebjelčanskeje šule, hdźež běchu Handrij Cyž, Jan Žur a Jan Herman z jeho wučerjemi, dźěłaše wón jako lokomotiwnik a mašinist w Pěskečanskej brunicowej jamje.
Wučerka a kulturnica z ćěłom a dušu tehdy kaž dźensa
„Bjer sej Kurfürstec Róžu za přikład“, poruči mi w młodych lětach mój dźěd, něhdyši Radworski šulski nawoda Jan Andricki. Što bě jeho k tomu pohnuło?
Do serbskeje pjekarskeje swójby z třomi dźěćimi narodźena běše wona hižo jako šulerka tamnišeje šule njewšědnje zwědawa. Wučer Pawoł Delan podawaše jej tuž priwatnje stenografiju, při čimž jeje spěšnosć w krótkopisu powšitkownje wobdźiwachu. Wona pak njesta so stenotypistka, ale wukubła so w Radworju na pěstowarku. Přichodna etapa jeje studijow bě wučerstwo delnjeho schodźenka w Małym Wjelkowje. Slědowaše uniwersitny studij pedagogiki z kwalifikaciju za wyši schodźenk w předmjetomaj biologija a hudźba w Halle a Berlinje. Jeje dalši zaměr běštej diplom pedagogiki a psychologije na Humboldtowej uniwersiće w Berlinje a naslědna promocija. Jako w praksy nazhonita wučerka chcyše sama tohorunja pedagogow wukubłać. Tola to jej jako njestronjance a přeswědčenej křesćance zapowědźichu.
Angažowani młodźi ludźo prašeni
Łaz (AK/SN). We Łazowskim Domje Zejlerja a Smolerja ma so přichodnje zaso stajna dźěłowa móc wo wopytowarjow starać. „Wot toho časa, zo je wobydlerske dźěło před połdra lětom wuběžało, nimamy hižo žane zjawnje spěchowane městno“, podšmórny předsyda tamnišeho spěchowanskeho towarstwa Reinhardt Schneider na wčerawšej hłownej zhromadźiznje, na kotrejž so tež předsyda Domowiny Dawid Statnik wobdźěli. Woni chcedźa so nětko wo jednoeurowy job prócować. Dołhodobna alternatiwa by była, městno přez naprawu „socialne wobdźělenje“ spěchować dać.
Hordźi na serbskej wubrance
Domowina je horda na wobdźělenje serbskeju koparskeju wubrankow na 3. europeadźe w Južnym Tirolu. Tole zwuraznichu čłonojo prezidija zwjazkoweho předsydstwa wčera w Choćebuzu.
Choćebuz (SN/JaW). Serbske wobdźělenje na koparskich mišterstwach narodnych mjeńšin Europy europeadźe běše wuběrne. Toho běchu sej čłonojo prezidija Zwjazkoweho předsydstwa Domowiny na swojim wčerawšim zetkanju w Choćebuzu přezjedni. „Sće Serbow hódnje zastupowali. Gratulujemy žónskemu mustwu k ‚fairplay-pokalej‘. Wosebje so wjeselimy, zo je so telko fanow do Južneho Tirola podało – dźěći, swójby a přećeljo. Sće našimaj mustwomaj najlěpši pohon byli“, chwali sej předsyda Dawid Statnik serbsku euforiju w Italskej. W zdźělence Domowiny dale rěka, zo je europeada „wjac hač wubědźowanje w kopańcy. Wona je dźěl kultury a skruća narodnu identitu Serbow.“
Najrjeńša meja w Kokrjowje
Choćebuz (HA/SN). Domowinska župa Delnja Łužica spyta hižo dlěši čas wosebje młodych ludźi z němsko-serbskich wsow do swojeho dźěła zapřijeć. Zo by so to radźiło, organizuja tam mjez druhim wubědźowanja. Tak zarjaduja koparski turněr wo pokal Domowiny abo – mjeztym 20. raz – młodźinski wolejbulowy turněr, tohorunja wo pokal Domowiny. A k tomu słuša tež wubědźowanje wo najrjeńšu meju, kotrež přewjedźechu tam mjeztym wosme lěto w zamołwitosći Domowinskeho młodźinskeho aktiwa a redakcije delnjoserbskeho tydźenika Nowy Casnik.
Zhromadnosć sej zachować
Sylna łužiska delegacija na Strážničanskim festiwalu była
Hórki (MF/SN). Wuprawa do morawskeje Strážnicy, kotraž je za čłonow skupiny Čilak (Čłonstwo za integraciju ludoweje akordeonoweje kultury) mjeztym tradicija, bě tež lětsa zaso jara poradźena. Wo to postaraštaj so mandźelskaj Brita a Volkmar Šołćic z Hórkow, kotrajž jězbu kóždolětnje přihotujetaj. Tež hdyž měješe štwórtk w nocy bus w Chrósćicach ćeže zaskočić, njeje to dobru naladu 46 sobujěducych skazyło. Prěni króć su so pjećo nowi młodostni sobu na puć podali kaž tež staršej Budyšanaj.
Dwójny jubilej pod dubom
Židźino (ans/SN). 30. raz přeprošuje Židźinski chór jutře, pjatk, w 19 hodź. na wječorne spěwanje pod měrowym dubom. Składnostnje jubileja su woblubowane zarjadowanje wot tradicionalneje srjedy na pjatk přepołožili. Tak móža wopytowarjo tež po koncerće hromadźe ze spěwarkami a spěwarjemi rjany wječor dožiwić. Hižo 20. jubilej wječorneho spěwanja běchu na pjatk přepołožili, štož bě wulki wuspěch, kaž so Weronika Boswankowa z předsydstwa chóra dopomina. Lětsa su so tuž znowa za tule wariantu rozsudźili. Klětu wotměje so tónle wječor zaso srjedu.
Jutře pak so w Židźinom jenož wječorne spěwanje 30. raz njewotměje. Tež chór zhladuje na 30lětne wobstaće. Załožili běchu jón 1986 pod kmótřistwom Domowiny. Z nawodnicu Kerstin Liederowej chce 30 čłonow chóra předewšěm serbske pěsnje zanošować. „Smy sej nadawk stajili serbsku rěč w regionje zachować“, praji Weronika Boswankowa. Tohodla bě minjene lěta stajnje wjeršk, hdyž bě tam serbski chór z hosćom, kaž Radworska Meja abo mužojo chóra Delany. Tež Čornochołmčanski měšany spěwny cyłk bě časćišo ze serbskimi přinoškami zastupjeny.
