Runje w času, hdyž so žně nachileja, je w blišej a dalšej wokolinje z domchowankami, žnjowymi dźaknymi swjedźenjemi abo z dnjom wotewrjenych durjow na burskich statokach wulka ličba poskitkow, hdźež ratarske dźěła a wudźěłki w srjedźišću steja. Mi so zda, zo zajim za nje kóžde lěto přiběra. Hinak njemóžeš sej rozjasnić wulku ličbu wopytowarjow pola Helmec w Jitku, pola Ladušec w Chrjebi a druhdźe. Tež při dźěłanju kisykała w Jaseńcy abo na rybarskim swjedźenju w Nowych Bóšicach je kóždy raz wjace ludźi. To wotbłyšćuje trend, zo sej woni strowe ratarske wudźěłki přiběrajcy waža, dokelž nochcedźa z chemiju poćežene a kumštnje zhotowjene produkty z wulkich kupnicow na blidźe měć. Wjetšina je tež zwól­niwa, za to trochu hłubšo do móšnje přimnyć. Na te wašnje potom tež ratar z toho profituje, tak zo kóždy něšto z toho ma. Marian Wjeńka

Přećiwo wotbagrowanju

Dubojce. Wobydlerjo a wobswětowi aktiwisća sćahnu 8. oktobra symbolisku liniju před priwatnej lěsnej ležownosću w Dubojcach (Taubendorf). Ležownosć ma so rosćaceje jamy Janšojce dla zhubić, a wobsedźerjam hrozy wuswojenje. Ma to symboliski wobraz być, nic pak masowa akcija. Tohodla wočakuja iniciatorojo jeno dźesać do dwaceći aktiwistow.

Naprašowanje rědke

Lipsk. Sakske stawnistwa su po swójskim posudku derje na „mandźelstwo za wšěch“ přihotowane. Dotal pak su naprašowanja a přizjewjenja wuwzaće. Prěnje stawniske wěrowanja jenakosplažnych porow wotměwaja so tónle tydźeń w Drježdźanach a Lipsku. Zakoń je wot 1. oktobra płaćiwy.

285 hektarow lěsa zničenych

Podstupim. W braniborskich lěsach je so­ zańdźenu sezonu 137 króć paliło. Dohromady bě 285 hektarow lěsa po­trjechenych. Najwjetši woheń wudyri kónc meje na 250 hektarach něhdyšeho wo­jerskeho zwučowanišća na mjezy wokrjesow­ Sprjewja-Nysa a Dubja-Błóta. 29 a zdobom najwjace wohenjow re­gistrowachu we wokrjesu Hornja Ha­bola.

Terminaj za turněraj jasnej

Jaseńca (LZ/SN). Na rybarskim swjedźenju při haće blisko Nowych Bóšic su tele dny Florian Rynč, jeho bratr a swak zajimcam zhotowjenje kisykała demonstrowali a jón bosy we wulkim sudźe teptali. Wčera su so přiwuzni, znaći a přećeljo w Jaseńcy pola Rynčec w něhdyšej bróžni zetkali, zo bychu sej tam za swójsku potrjebu hornc kisykała spřihotowali. Dopołdnja woni swoje prózdne sudobja do bróžnje nošachu. Tam stejachu hižo mnohe kašćiki połne kałowych hłójčkow, kotrež bě Jurij Rynč z bliskosće Budyšina na připowěšaku sobu přiwjezł. Mjeztym bě tež truhanska mašinka spřihotowana a procedura móžeše so započeć. Wotměnjejo mužojo nastroj wjerćachu a kał padaše w šlebjerdkach do dóńcy. Florianowa sotra Lejna Herbergowa přida kałej sól a kimjelčku, a kóždy sej kał po horšćach do swojeho hornca tykaše, a na to z ruku tołkaše a tołkaše, doniž juška nad kałom njesteješe. Tołkanje je drje tróšku napinace, wobradźa pak wulke wjeselo, předewšěm hdyž móžeš so při tym ze susodom rozmołwjeć a sej k tomu blešku piwa abo škelńčku sekta popřeć.

K zhromadnej bjesadźe při šalce kofeja zetkachu so tele dny bywši šulerjo, kotřiž su 1957, potajkim před 60 lětami na Budyskej Serbskej wyšej šuli maturowali. Něhdyša sobušulerka so hižo dołho zbrašenja dla na našich zetkanjach wobdźěleć njemóžeše, dokelž přebywa hižo něšto lět w Budyskim domje za starych a zbrašenych.­ Překwapichmy ju z tym, zo skazachmy sej za naše zetkanje w jeje dźensnišim přebywanišću takrjec towarstwowu stwu. Wjeselachmy so, zo móžachmy tež postrowić swojeho něhdyšeho wučerja Hansa Dybeka. W krótkej ćišinje wopominachmy swojich zemrětych sobušulerjow. Z něhdy 16 maturantow našeje rjadownje su hižo štyrjo na prawdu Božu wotešli.

Při bjesadźe wo tehdyšich dožiwjenjach a wo dźensnišich starosćach so čas spěšnje miny. Dźakowni, zo smědźachmy tajke zetkanje hišće dožiwić, smy wobzamknyli, bjez wulkich přihotow so snano klětu w někajkej korčmičce zaso zetkać. Terezija Kubašec