Na knižnej premjerje
w Ludowym nakładnistwje
Domowina wušłeje zběrki „Paternoster 8“ štwórtk,
11. apryla, chcedźa młodźi awtorojo
swoje při-
noški w Smo-
lerjec kniharni
předstajić.
P ředposledni kónc tydźenja w měrcu poda so naš Wudworski folklorny ansambl do treningoweho lěhwa w čěskich Jetřichovicach.
Wjace hač 60 sobuskutkowacych je so tam na předstejace wustupy přihotowało a nowe reje nazwučowało. Po přijězdźe do hotela a zhromadnej wječeri započachmy z prěnjej połdrahodźinskej probu, při čimž zakłady a znate reje ze swojeho repetoira wospjetowachmy. Tež za nowozestajenu reju ,,Słowjanska suita“ pilnje zwučowachmy, štož běchmy hižo dlěši čas na našich stajnych sobotnych probach w Chrósćicach činili. Skupinski dorost nazwučowa w Čěskej dwě nowej a wospjetowaše hižo znate reje. Wječoraj zakónčichmy ze zhromadnym spěwanjom. Na kónčnej probje napinaceho treningoweho lěhwa wšitko wospjetowachmy a dorost a wulka skupina sej nazwučowane kruchi mjez sobu předstajištej. Nětko so ćim bóle na přichodne wustupy w tu- a wukraju wjeselimy. Lawrencija Hawšec
Spočatk februara zetkachu so čłonojo a čłonki młodźinskeje přirady w Budyskim Serbskim domje, zo bychu lěto 2019 planowali. Prěnjorjadnje rěčachu tam wo temach a wužadanjach swojich cyłkow a formulowachu přeća a potrjeby. Zo by sej gremij přehlad wo aktualnych temach, planach a zajimach młodźinskich cyłkow a klubow tworił a jim zdobom přiležnosć skićił so mjezsobnje zeznać a sej mysle wuměnjeć, přeprosy přirada sobotu, 23. měrca, na „młodźinski kofej“ do Radworskeho młodźinskeho kluba (hlej 1.stronu). Nimo toho wobzamknychu, zo ma so tež lětsa zaso wubědźowanje „Přimaj so gratu“ přewjesć, kotrež Partnerstwa za demokratiju spěchuja. Tak móža młodostni swoje ideje za akcije hač dosrjedź měsaca hišće zapodać a sobotu, 27. apryla, jury – wobstejaca z čłonow młodźinskeje přirady – potom w Budyšinje wo dobyćerjach rozsudźi.
Serbska murja rěka towarstwo, w kotrymž skutkuje jědnaće čłonow, a woni so jara za serbstwo horja. 28. julija 2016 cyłk załožichu. Zo maja samsne předstawy, to je šěsć młodostnych na swětowym zetkanju młodźiny w Krakowje zwěsćiło, so tak wokoło Pětra Dźisławka zhromadźiło a so jako Serbska murja zjednoćiło.
Do swojeho běrowa Serbskich Nowin w Budyšinje běch sej třoch z nich na rozmołwu přeprosył: 19lětneho Michała Donata z Chrósćic – studenta matematiki w Lipsku –, Mateja Marka z Noweho Łusča, tohorunja Lipšćanskeho studenta matematiki w samsnej starobje. Třeći bě 18lětny Pětr Dźisławk z Chasowa, kiž je „před krótkim wojak był“ a do toho abituru na Serbskim gymnaziju złožił.
Mórska łastojčka móže hač do 21 000 kilometrow wob lěto lećeć. „Wona zdokonja čaru wot sewjerneho k južnemu čopej a leći bjez přestawki. Wona samo při lětanju spi“, powěda Felix Höhne a so sam dźiwa. 15lětny šuler 9. lětnika Łazowskeje wyšeje šule čita we wěcnych knihach rady wo ptačkach. Hišće radšo pak wotkrywa sej jich swět wonka w přirodźe. W dźěłowym zjednoćenstwje „Juniorscy rangerojo“ pod nawodom Lorenza Richtera a Herberta Schnabela w Bjedrichečanskej (Friedersdorf) přirodoškitnej staciji w nošerstwje biosferoweho rezerwata Hornjołužiska hola a haty so wón ze wšeho spočatka angažuje. AG začuwa wón jako wurunanje k šuli a přećelam kaž tež jako wočerstwjenje. Bjedrichečanska AG Juniorscy rangerojo je dźěl zwjazkoweho projekta ze samsnym mjenom. Spěchowanje a podpěru dóstawaja wot towarstwa EUROPARK Němska.
Sernjany swjeća lětsa prěnje pisomne naspomnjenje wsy před 600 lětami. Rodźeny Sernjančan a dobry znajer stawiznow delanskich wsow Pawoł Rota je někotre stawizniske zajimawoski wo wsy zestajał, kotrež čitarjam Serbskich Nowin we wjacorych dźělach spřistupnjamy:
Najstarše statokowe powěsće
Znate stawizniske powěsće ze Sernjan započinaja so 1419 z prěnim pisomnym naspomnjenjom wsy. Wěsće je wjes starša a z njej knježi dwór. Tola staršich powěsćow drje so ani nadźeć njetrjebamy. Jenož tajke z pozdźišich časow so namakaja, byrnjež najprjedy tež spore byłe. Někotre najstarše powěsće wo Sernjanskich statokach sym zwuběrał.
Slědźer w cyrkwinskich knihach ewangelskeje wosady w njedalokim Wóslinku je mi přećelnje podał tole:
15.05.1685 wěrowanaj Jan Weclich, młynski w Sernjanach, syn młynka Handrija Weclicha w Porchowje, a Marja Matješkec, dźowka njeboheho Maćija Matješki, młynka w Reichenau.
Słódna wóń skapaleneho horceho pčolaceho wóska kóždemu znajmjeńša trochu wersěrowanemu wopytowarjej Budyskeho Serbskeho muzeja tele dny přeradźa: Tu najskerje jejka debja. Čemuž tež woprawdźe tak je: Na Hrodźe sprjewineho města wotměwa wustajenišćo, podpěrane wot Spěchowanskeho kruha za serbsku ludowu kulturu, prawidłownje kónctydźensce hač do 14. apryla dźěłarnički, na kotrychž so zajimcy pod fachowym nawodom z tradicionalnej techniku wóskowanja a bosěrowanja zeznajomjeja. W rjemjeslnisce hišće naročnišim škrabanju móža so zmužići po jutrach, dokładnje 27. apryla, na samsnym městnje wuspytać, při čimž wosebje wožiwjenje historiskich mustrow w srjedźišću steji.
China, Indiska, Kenia a Sri Lanka – nihdźe na swěće telko čaja njeplahuja kaž w tychle krajach. Hladamy pak na kónčiny swěta, hdźež najwjace čaja wupija, lisćina cyle hinaša wupada. Na čole steji mjenujcy kónčina, kotruž w prěnim wokomiku drje lědma štó z čajom zwjazuje, byrnjež tam mnozy z nas najskerje samo hižo jónu byli. Je to Wuchodna Friziska, hdźež po ličbach Němskeho čajoweho zwjazka z lěta 2016 wob lěto 300 litrow čaja na wosobu wupija. Telko kaž nihdźe druhdźe na swěće. Je to nimale jědnaće króć telko kaž přerěznych 28 litrow po cyłej Němskej.
Debjenje jejkow je w Serbach kruty wobstatk jutrownych přihotow. Tomu je zawěsće tež pola was tak, abo?
Kóžde lěto wotměwaja so we Łužicy tuž mnohe jutrowne wiki. Před dwěmaj tydźenjomaj běchu tajke w Budyšinje, hdźež je zaso tójšto ludźi přišło. Mjez nimi bě znowa wjele młodych swójbow, kotřiž wužiwachu składnosć, wuměłcam přez ramjo hladać a so sami w debjenju jejkow wuspytać. Hdyž rjane jutrowne jejka widźiće, maće zawěsće tež lóšt tajke debić. Nimaće-li doma žaneje přiležnosće za to, je dosć druhich móžnosćow. Tónle kónc tydźenja móžeće sej na jutrowne wiki we wokolinje dojěć. Tajke zarjaduja we Wojerowskej Łužiskej hali. Zdobom poskići Serbski muzej w Budyšinje wjacore terminy debjenja jejkow. Tam móžeće sej zdobom lětušu jutrownu wustajeńcu wobhladać. Bianka Šeferowa
Serbske dźěćace dźiwadło NSLDź pokazuje nětko swoju nowu hru „Mały Muk“. Dźewjeć šulerkow a třo šulerjo bajku Wilhelma Hauffa předstajeja. Na prašenje Franca Klimana, kiž hłowneho rjeka krucha hraje, hač chcedźa sej přihladowarjo młodych dźiwadźelnikow wobhladać, byrnjež stawiznu hižo znali, su wopytowarjo na premjerje wótře wotmołwili: „Haj!“
A nadobo su wšitcy zhromadnje w orienće, dokładnje wosrjedź přewšo stareho města Damaskusa. Na bazarje pyta Mały Muk za dźěłom. Knjeni Awazijowa jeho słužbu rady wužiwa. Wón ma so wo jeje kóčce starać a jej wšědnje snědań přihotować. Nažel pak njeje wona runjewon luba a přećelna žona. Nawopak, wuklukuje Muka a jemu ani jeničkeho swobodneho dnja njedowoli! Młody rjek chce swoje dźěło tuž wupowědźić, dokelž by jara rady swjedźeń wulkeho sultana dožiwił. To wšak so jemu tež radźi – ale lózyska knjeni Awazijowa so jemu město ze mzdu jeno ze starymi črijemi a křiwym kijom dźakuje. Nimo toho smě sej Muk jeje stareho psa Alija sobu wzać. Srjedź nocy w pusćinje pak počina tón nadobo rěčeć ...