Rozhłosowy technikar Steffen Kostorž hižo na wšelakich instrumentach hrał

W Serbach je wón na polu ludoweje kultury znaty jako allrounder, wob­knježacy wjacore hudźbne instrumenty. Steffen Kostorž z Budyšina hraje jako čłon folklorneje skupiny Sprjewjan na gitarje, dudach, na pobóčnej fleće a kontrabasu. Tak spožča wón spěwno-hudźbnemu cyłkej přeco zaso čerstwy kolorit. Wo swojich zamóžnosćach­ rady njerěči, je skromny, byrnjež so z nimi hordźić móhł. „Čehodla dyrbjał tole tež činić?“, so wón sam sebje a zdobom mje praša.

Christian Stoppel z Horow pola Wojerec je wuchodoněmski mišter w awtocrossu Trabantow. W šěsć wubědźowanjach měrjachu starterjo mocy w Frohburgu, Ort­randźe, Rötha a w čěskim Šluknovje.

Napjatosć knježeše hač do kónca. „Mějach drje do poslednjeho běha 23 dypkow předskoka. Bych-li pak na přikład wjetši techniski problem měł a mój kontrahent by dobył, by wón na cyłkownym prěnim městnje stał a nic ja“, powěda Christian Stoppel z Horow pola Wojerec. Na lońšich wuchodoněmskich mišterstwach w awtocrossu Trabantow ze 600 kubiknymi centimetrami je wón po šěsć wubědźowanjach w Frohburgu, Ortrandźe, Rötha a w čěskim Šluknovje cyłkowne hódnoćenje dobył. Krótko do kónca wěsty techniski dźěl zapalneje připrawy njejapcy wupadny. Awto wosta stejo. „Poslednje metry so wone přez cilowu liniju jenož hišće kuleše. Wšitcy smy wodychnyli. Tak bě wjeselo nad dobyćom dwójce tak wulke“, měni nan Christiana, Dieter Stoppel.

Zaćišće wo lětnjej jězbje po Balkanje dwaceći lět po wójnje (5. dźěl a kónc)

Wotležany sewjerny kónc małeje republiki Čorneje Hory je dźensa dosć turistiski – Tara je woblubowany cil kajakowarjam z cyłeje Europy. My pak chcemy do Durmitora, hač do 2500 metrow wysokich wjelhorin za wudrjeńcu. W pućowanskej knize sym čitał, zo kónčina tak wupada, kaž by někajki błudny miliardar nadawk dał, wulkotny krajinowy park wutworić. Horiny, kotrež njejsu wjetše hač Wysoke Tatry w Słowakskej, skutkuja na tymle dalokim platowje woprawdźe někak surealne – kaž by je něchtó kumštnje na městno sadźił. Jeničke wjetše sydlišćo pod Durmitorom je Žabljak, dźensa zwjetša z hotelow a hosćencow wobstejaca wulka wjes na wysokosći 1500 metrow a wuchadźišćo wšěch šćežkow do horin. Za něšto eurow přenocujemy na kromje horin w prózdninskej chaće. Na bliskim stanowanišću słyšiš zwjetša słowo „naški“, nimo toho tež wjele čěskich a słowakskich.

Młodźinske dźiwadło Serbskeho gymnazija w NSLDź je štwórtk, 21. januara, swoju nowu inscenaciju „Crux abo Zbóžnik pod łožom“ předstajiło. Kruch z pjera młodeje awtorki Hanki Jenčec dožiwi tak swoju hornjoserbsku prapremjeru. Prěni raz pokazali běchu kriminalku w němskej wersiji hižo lěta 2010 w Hannoveru we wobłuku mytowanja wot tamnišeho Młodeho jewišća a Delnjosakskeje lotoweje załožby zarjadowaneho wubědźowanja za młodych pisacych „Hry za mjezotu“. Hanka Jenčec běše hru tehdy jako swój přinošk zapodała a z nim prěnje městno dobyła. Nětko móže sej skónčnje tež serbski publikum hru, kotraž nawjazuje na wonječesćenje swjatych křižow we Łužicy, wobhladać a so wospjet z brizantnej temu rozestajeć.