Budyšin (kl/SN). Lětuši dźeń wotewrjenych duri w Domje Měrćina Nowaka­Nje­chorńskeho 22. junija su čłonojo předsydstwa župy „Jan Arnošt Smoler“ na swojim wuradźowanju wčera w Bu­dy­šinje wuhódnoćili. A zwěsćichu přewšo spokojacy wopyt. Lěto wob lěto ličba wopy­towarjow přiběra. Tež to zwuraznja wě­stu wćipnosć, chcyć wjace wo serbskim publicisće a tworjacym wuměłcu zhonić. Přišli běchu Serbja a Němcy, wjes­njenjo a zajimcy z wokoliny. Po měnjenju župneho předsydstwa móhli we wobłuku klětušeho lětnika Sakskeho fondsa „Čiń sobu“ projekt nastupajo dom a zahrodu Měrćina Nowaka nastorčić a zapodać. Prěnje mysle za to hižo su.

Rozmołwa ze Sieghardom Kozelom, kiž swjeći 80. narodniny

Dźensa swjeći serbski žurnalist a pu­blicist, bywši šefredaktor Noweje doby a zapósłanc Sakskeho krajneho sejma, Sieghard Kozel, w Stróži pola Hućiny w kruhu swójby wosomdźesaćiny. Alfons­ Wićaz je so z nim rozmołwjał.

Kak čujeće so jako wosomdźesatnik?

S. Kozel: Kak so čłowjek čuje, hdyž ma za sobu wulku čaru žiwjenja, hdźež je tójšto dožiwił, wjele nazhonjenjow zběrał, bitwy bił a hdyž tomu napřećo steji přewidźomne mnóstwo dalšich žiwjenskich lět? Čuju so derje, dokelž njejsym čas žiwjenja lěnjeho pasł.

Jako hólčec sće w Stróži do šule chodźił, hdźež bě wot lěta 1842 do 1852 Korla Awgust­ Kocor wučerił. Serbskosć we Wašej ródnej wsy je pak so dźeń a bóle pozhubjała. Kak sće to doma, w šuli a we wsy dožiwił a kotry wuskutk měješe to na Wašu wosobinu?

Drježdźany (MDo/SN). Sobustawojo Drježdźanskeho towarstwa Stup dale sposrědkowachu mnohim zajimowanym wopytowarjam 29. łobjoweho swjedźenja minjeny kónc tydźenja Serbow a jich kulturu jako samozrozumliwy dźěl Drježdźanskeje kultury. Mnozy zajimcy wostachu před plakatom stejo, na kotrymž běchu wšitke měšćanske dźěle po prěnjotnym słowjanskim zmysle do němčiny wróćo přełožene, na přikład Sumpfstadt za Drježdźany abo Sandstätten za Pieschen. Nimo toho poskićachu Stupdalnicy serbske butřankowe plincy, samopječeny tykanc a měd z Łužicy.