Nowy princ w poslednim wokomiku

póndźela, 19. nowembera 2018 spisane wot:

Po tym zo je Serbskopazličanske karnewalowe towarstwo wčera tydźenja do noweje póstniskeje sezony startowało, dožiwi wone sobotu z wólbu noweho princa swój prěni wjeršk. A tón bě we wjacorym­ nastupanju chětro tur­bulentny.

Njebjelčicy (AKr/SN). Kaž kóžde lěto so tež sobotu w Njebjelčanskej „Bjesadźe“ prašachu, štó drje budźe lětsa nowy princ. Wšitko je dźě jara tajne. Kaž bě wot zamołwiteho za pytanje princa Chrystofa Cyža zhonić, bě lětsa jara ćežko zwólniweho za zastojnstwo namakać. Takrjec na posledni wokomik je wón tola kan­didata našoł. Na derje pjelnjenej žurli „Bjesady“ dožiwichu wopytowarjo najprjedy rjany a wotměnjawy program. Dźak wupraji prezident towarstwa Daniel Wätzig dotalnemu princowskemu porej Jensej I. a Sylviji I. kaž tež dźěćacemu princej Richardej za rjane lěto regentstwa. Kóžda bywša princesna dósta šerpu z lětoličbu a bywši princ dósta norsku kapu.

Hłownu zwołali

pjatk, 16. nowembera 2018 spisane wot:

Budyšin (kl/SN). Hłowna zhromadźizna župy „Jan Arnošt Smoler“ budźe 19. januara 2019 w Budyskim Serbskim domje. Župne předsydstwo je ju na swojim posedźenju srjedu w Budyšinje zwołało. Budźe to zdobom wólbna zhromadźizna. Štyri lěta po minjenych wólbach maja wobdźělnicy znowa županku abo župana wuwzolić a wo zestawje župneho předsydstwa rozsudźić.

Přihoty na zarjadowanje za staršich, dźědow, wowki a wšitkich zajimcow klětu w měrcu sej nětko hižo kedźbnosć žadaja. Župa planuje informaciski wječor wo dwurěčnym kubłanju dźěći wot pěstowarnje hač k šuli. Kak móhli za to wabić a staršich najlěpje zdobyć? W Malešanskej kónčinje su loni mysličku zrodźili, k tomu na wosebity staršiski wječor přeprosyć, wšako přećehnje w přichodnych lětach zakładna šula z Barta do Malešec. W susodstwje tamnišeje šule maja Witaj-pěstowarnju „K wódnemu mužej“. W přichodźe móhł to być bliski puć, dźěći w serbšćinje dale kubłać.

Informaciski wječork njebudźe jónkrótna naležnosć, dalše zarjadowanja maja w běhu lěta slědować.

Dnja 6. decembra wotměja tradicionalne kónclětne župne zetkanje.

Lubina Hajduk-Veljkovićowa je dźensa tydźenja šulerjam 12. lětnika Serbskeho gymnazija Budyšin swój kriminalny roman „Módre buny“ předstajiła. Hižo dźeń do toho prezentowaše spisowaćelka knihu, wušłu w Ludowym nakładnistwje Domowina, čłonam towarstwa Domizna w Chrósćicach (na wobrazu). Čitani bě Zwjazk serbskich wuměłcow organizował. Foto: Feliks Haza

Serbskich zastupjerjow wobdźěleć

štwórtk, 15. nowembera 2018 spisane wot:

Wojerecy (SN). Domowina wočakuje, „zo krajej Sakska a Braniborska struktury za cyłotnu Łužicu wuwiwatej, kotrež so na­ dobro žiwjenja našich wnučkow wuskut­kuja“. To podšmórny předsyda Dawid Statnik po posedźenju prezidija Domowiny wčera we Wojerecach.

Prezidij bě so z mjezyrozprawu ko­mi­sije za rozrost, strukturnu změnu, dźěło z 25. oktobra zaběrał. Tam mjez druhim zwěsća, zo su aktiwity wudobywanja brunicy we łužiskim rewěrje serbski lud wosebje poćežowali, wone su so jara na serbske prócowanja nastupajo zacho­wanje swojeje kultury a identity wuskutkowali. Serbska rěč słuša k tomu, měni prezidij. Tohodla je wosebita kedźbnosć trěbna, dźe-li wo přichodne wuwiće w regionje. „To zapřijima spěchowanje kultury a identity serbskeje mjeńšiny we łužiskim rewěrje.“

Pawšalizaciji zadźěwać pomhała

štwórtk, 15. nowembera 2018 spisane wot:

Wona wuznawa so jara derje z narodnej drastu Delnich Serbow a hori so za jeje eksaktne woblěkanje. To wšak zawěsće nikoho njezadźiwa, wšako je Doris Heinzowa wukubłana šwalča. 1946 rodźena Žylowčanka je jedna z tych mało ludźi, kotřiž delnjoserbšćinu jako maćernu rěč wobknježa. Minjeny měsac bě ju Domowina za čestnohamtske skutkowanje předewšěm nastupajo wědu wo narodnej drasće Delnich Serbow z Čestnym znamješkom počesćiła.

Křćizna na běrnjacym balu

srjeda, 14. nowembera 2018 spisane wot:

Hory (mka/SN). Mjeztym hižo 38. běrnjacy bal su minjenu sobotu na Horach pola Wojerec woswjećili. Tójšto hosći ze wsy a wokoliny bě přišło, zo bychu zabawny wječor ze serbskej a słowjanskej dujerskej hudźbu kapały Horjany dožiwili. Po tym zo běchu w minjenymaj lětomaj přihoty na serbski kwas a kwas samy předstajili, běchu křćizna tema lětušeho běrnjaceho bala.

Nimo turbulentnych podawkow, ke kotrymž móže na křćiznach dóńć, spo­srědkowachu wopytowarjam wjele zajimaweho kołowokoło tohole swjedźenja, kiž słuša w žiwjenju kóždeje swójby sobu k najwažnišim podawkam. Hosćom předstajichu wotběh wosebiteho dnja w małych zahratych scenach. Nimo kmótow a kmótrow přińdźe pisana bobrija hosći do swjedźenskeho domu. Mjez nimi bě samo potomnik něhdy do Ameriki wupućowanych Serbow. Na Horach bydlacy lutki tohorunja njeskomdźichu, zo bychu wukřćenemu dźěsću gratulowali. To činjachu woni na jara žortne wašnje z dwójnej negaciju, kaž je to wot lutkow powšitkownje znate.

Sami dosć lena plahowali

srjeda, 14. nowembera 2018 spisane wot:
Na Rownjanskim Njepilic statoku zetkachu so minjeny kónc tydźenja k zhromadnej přazy. Dźesaty raz je tamniše spěchowanske towarstwo na tajke zarjadowanje přeprosyło. Něhdy wuzwolichu na tymle wječoru młodu holcu, kotraž w adwenće jako dźěćatko po wsy chodźi a ludźom žohnowanje přinjese. Žana młodostna wšak tónraz přišła njebě. Předsyda towarstwa Manfred Nikel pak móžeše přitomnych změrować, zo w Rownom tež lětsa zaso dźěćatko změja. Na třoch kołwrótach demonstrowachu Ursula Dommaschk, Günter Hoffmann, Marlies Nagorka (wotlěwa) a dalši předźě­łanje lena. Loni běchu sami telko plahowali, zo změja za dwě lěće abo tři dosć lena za tajke a hinaše zarjadowanja. Foto: Jost Schmidtchen

W Hórkach so žurla čumpała

póndźela, 12. nowembera 2018 spisane wot:

Kermuška Kamjenskeje župy je wotnětka tradicija

Hórki (SN/MiR). Kermuška Kamjenskeje župy „Michał Hórnik“ stanje so z tradiciju. Lětsa wotměchu ju hižo třeći króć, druhi mjeztym w Hórkach. „Smy chcyli při wšěch nazymskich koncertach a dalšich zarjadowanjach měć swójske zarjadowanje za našu župu“, rjekny regionalna rěčnica Domowiny za teritorij župy Katharina Jurkowa. Zarjadownje wopokaza so jako přewšo woblubowane. Spočatnje běchu so kartki přepomałku předawali. Tuž bě župne předsydstwo sylnje za nje wabiło. Na kóncu bě sej na wšě 120 zajimcow na Smolic statok do Hórkow dojěło a při blidach njezwosta ani městna. Bjez dźiwa, wšako běchu so županka Zala Cyžowa, Katharina Jurkowa a Hórčanske towarstwo „Při skale“ wo zabawjacy program postarali. Zala Cyžowa witaše skupinu Wólbernosće. Tři žony a třo mužojo wědźachu kermušerjow z Hórkow, Njebjelčic, Pančic-Kukowa, Miłoćic, Chrósćic, ze Serbskich Pazlic, z Jaseńcy, Bóšic, Konjec, ze Šunowa a dalšich wsow přewšo wušiknje zabawjeć a z jich spěwami dobru naladu posrědkować.

Wo stawiznach wsow čitał

pjatk, 09. nowembera 2018 spisane wot:
Stawizny Lemišowa a Stróže su zawčerawšim wječor mnohich zajimcow do přednošowarnje biosferoweho rezerwata w Stróžanskim Domje tysac hatow přiwabili. Rodźeny Stróžan a tam dźensa hišće bydlacy Sieghard Kozel (naprawo) předstaji manuskript swojeje knihi „Stróža a Lemišow – po lětstotkach, před lětdźesatkami“. W njej zwjazuje dohlad do stawiznow wobeju wsow ze swójskimi dopomnjenkami. Wulku rólu hraje při tym serbske žiwjenje na wsomaj, kotrejž běštej před lětstotkom hišće serbskej. Kniha nastawa na próstwu domizniskeho towarstwa Radiška. Po čitanju wopytowarjo z awtorom bjesadowachu. Foto: Jurij Helgest

Publikum jeho lubuje

srjeda, 07. nowembera 2018 spisane wot:

Hižo wjacore lěta jeho předewšěm delanski publikum znaje. Dale a časćišo steji wón za Šunowsko-Konječansku lajsku dźiwadłowu skupinu na jewišću a je domjacy publikum kaž tež zajimcow po wšej Łužicy ze swojim dźiwadźelenjom zahorił. Rěč je wo Danielu Wjenku. 1973 rodźeny Smjerdźečan skutkuje dlěje hač 20 lět w Serbskej lajskej dźiwadłowej skupi­nje Šunow-Konjecy. Minjeny měsac bu wučeny blidar za swój angažement w skupinje z Čestnym znamješkom Domowiny wuznamjenjeny.

nowostki LND