Tež přez swjate dny su sotry hladanskeje słužby maltezow swoje dźěło derje a dypkownje wukonjeli. Někotremužkuli, kiž žanych přiwuznych nima, zmóžnichu tak rjane hody.

Kamjenc (SN/mwe). Tójšto lět nawjeduje Marika Nowakowa hladansku słužbu maltezow, kotrejež sydło je nětko w Kamjenskej chorowni. Wona ma 47 kruće přistajenych, kotřiž so wo 260 pacientow staraja. Wšědnje jězdźa woni k hladanja potrěbnym w Kulowskej kónčinje, hač do Wós­linka a Běłeje (Biehla), dale do Bisch­heima a Porchowa. Wosebje pak so serbscy pacienća wjesela, hdyž móža w horjanskich abo delanskich wjeskach ze sotrami serbsce rěčeć. „To je jara wažne. Wšako smy to do kolebki połožene dóstali“, Marika Nowakowa praji. Tež w chorowni swj. Jana na to dźiwaja, zo móža so pacienća w swojej maćeršćinje zwuraznić, štož hojenju tyje.

Žada sej změnu zakonja

Drježdźany. Sakski ministerski prezident Michael Kretschmer (CDU) žada sej změnu zakonja wo wobnowjomnych energijach. Zdobom wupraja so přećiwo spěšnemu kóncej wudobywanja brunicy, kaž wón dźensa nowinarjam rjekny. Hladajo­ na brunicowu industriju we Łužicy a móžne zawrjenje twornje Siemens w Zhorjelcu pomina sej Kretschmer fairne hódnoćenje industrijnych stejnišćow.

Staw wody budźe niši

Choćebuz. Energijowy koncern LEAG chce bywšu wuhlowu jamu blisko Choćebuza klětu w nowembru zapławjeć započeć. To wuchadźa ze zjawnje wupołoženych podłožkow. Wobkedźbowane su tež pokiwy a kritiki wobydlerjow a přirodoškitarjow. Tak ma staw wody niši być hač předwidźane, zo je w padźe wulkeje wody wjac městna. LEAG so nadźija, zo zamołwići planam hač do oktobra přihłosuja.

Wótčenaš lědma znaja

Hdyž je Smjerdźečanske swójbne a kubłanske srjedźišćo LIPA w lěće 2009 prěni raz w Smochčanskim Domje biskopa Bena­ z někotrymi młodymi swójbami zhromadnje z jich dźěćimi kubłanski kónc tydźenja w adwentnym času zarjadowało, hódnoćachu jón wobdźělnicy z wjacorych přičin jako spomóžny a wunošny.

Spočatny zaměr wšak bě, zajimcam skićić móžnosć, wuměnjeć sej nazhonjenja při kubłanju dźěći, dale kubłać so přez fachowe přednoški a dźěćom zdobom składnosć dać, zo so z druhimi ze­znawaja. Dźiwajo na přeća staršich a wuchadźejo z nazhonjenjow, hdźe je pod­pěra prašana, je LIPA po prěnjotnym wotpohledźe wobsahi pokroknje rozšěrjała.

Swoje poslednje lětuše měsačne zarjadowanje su sej Budyscy katolscy serbscy wuměnkarjo 19. hodownika po tradiciji znowa sami jako swoju adwentničku we wotpowědnje rjenje wupyšenej rumnosći Carity pódla cyrkwje wuhotowali.

Kěrluše, ludowe adwentne kaž tohorunja hodowne spěwy, dostojne přednjesenje a čitanje adwentnemu kaž tež hodownemu časej wotpowědnych powědančkow a basnjow z tróšku staršich li­terarnych žórłow wšitkich zwjeselichu. Tak čitaše mjez druhim knjeni Žurkowa ze Serbskeje čitanki za horni schodźenk ludowych šulow „Kwětki“ (1921) powědančce „Hodowny wobraz z wulkeho města“ wučerja Korle Wyrgača (1883– 1956) a „Bože dźěćo“ duchowneho Handrija Dučmana (1836–1909). Knjeni Pinkawina přednjese žortnu baseń Bena Budarja „Njepraj dale“ ze Serbskeje protyki 1971, a knjeni Jurosowa recitowaše rjanu němskorěčnu baseń „Die vier Kerzen“. Tele a hišće někotre dalše přinoški kaž wězo tež tróšku bjesady wupjelnichu dopołdniše rozpominanske zarjadowanje při dobrym wo­sušku a dalšich hodownych přikuskach z kofejom.