Na wjesnym swjedźenju hosćom stawizny wsy znazornili

Prawoćicy. Minjeny kónc tydźenja wo­swjeći wjes Prawoćicy swoje 800lětne wobstaće z třidnjowskim swjedźenjom. Wot pjatka do njedźele su na łuce Langec swójby swjećili – z podpěru mnohich pomocnicow a pomocnikow ze wsy. Organizowało je swjedźeń wjesne towarstwo NuPraKo.

Wosebity wjeršk běštej historiskej wjedźeni po wsy pjatk a sobotu. Prawočance Anna Měrćinowa a Isabela Bulankowa běštej za to wjacore tydźenje rešeršowałoj a wjele zajimawych faktow ze stawiznow wjeski hromadu znosyłoj. Tak zhonichu wopytowarjo mjez druhim, zo woswjećištaj w lěće 1858 Hejnec mandźelskaj złoty kwas z dohromady 400 hosćimi, zo pochadźeše architekt Rudolf Cyž, kotryž je Chróšćansku kapałku naćisnył, z Prawoćic a zo bě prěni znaty serbski braška Bosćij Michał Wićaz Prawočan. Nowostka za někotrehožkuli wopytowarja běše, zo běštaj z Prawoćic tež dwaj měšnikaj wušłoj. Wodźeni po wsy zbudźištej wulki zajim a wjele ludźi bě so na nimaj wobdźěliło.

Domowina je spočatk apryla we Wulkich Zdźarach rěčny projekt DOMOJ zahajiła. To je intensiwny kurs serbšćiny, kiž dźewjeć měsacow traje. Dohromady jědnaće wobdźělnikow wuknje zhromadnje w tak mjenowanym rěčnym hnězdźe. W přichodnych tydźenjach jich w našim wječorniku předstajimy. Prěnja je Yana Humenna, kotraž chce młodym Serbam pomhać.

Rěkam Yana Humenna a sym Ukrainjanka. Dźěłam jako rejowarka, choreografka, performerka a dramaturgowka. W Kijewje mějachmy swójske dźiwadło PostPlayLab, kotrež sym ze swojim mužom natwariła. Tam smój 48 hodźin wob dźeń dźěłałoj, zo by dźiwadło financielnje přežiwiło. Sceniske čitanja načasneje dramatiki, zmužite eksperimenty režiserkow, nowe hłosy młodych dramaturgow, interdisciplinarne projekty, pytanje za ­nowymi formami a woznamami – wšo to a hišće wjele wjace so na jewišću na­šeho dźiwadła wotměwaše.

Krabatowy młyn trojorěčny

Wojerecy. Krabatowy młyn ma so w přichodźe z trojorěčnymi taflemi němsce, serbsce a jendźelsce woznamjenić. Wo tym informowaše Susann Wuschko, zamołwita za marketing a serbske naležnosće, wčera Wojerowsku serbsku přiradu na posedźenju gremija w Čornym Chołmcu. Rada witaše noweho jednaćela młyna Antona Fuchsa a dźakowaše so jeho předchadnikej Tobiasej Čižikej.

Łužiske dźiwadło najlěpše

Žitawa/Zhorjelc. Němski fachowy magacin „Die deutsche Bühne“ je Gerharta Hauptmannowe dźiwadło w Zhorjelcu/Žitawje jako najlěpše dźiwadło Němskeje wuznamjeniło. Z naprašowanja mjez 60 kritikarjemi wuchadźa, zo je dźiwadło w dźesać kategorijach dobyło. To je prěni raz w stawiznach naprašowanja. Lětnje magacin tajke naprašowanje přewjeduje a dobyćerja wuznamjeni.

Słaby zajim za nowostku

Zbigniew Masternak podawa swoje mysle wo serbšćinje, kotraž njeměła nihdy zańć

Ćah do Budyšina jědźeše pomału, jako nochce tam dojěć. Krajina změni so njenapadnje – wot cunich łukow Delnjeje Łužicy na hórkate pola a města z twjerdymi, kamjentnymi elementami. Tu rěčachu Serbja hinašu rěč. Hornjoserbšćina – wótriša, bóle pregnantniša, kaž, zo by skerje zwólniwa była, so zakitować. Snadź je tohodla tu tež dlěje přežiwiła. Wulězech na małej staciji. Dešćik sypaše so na mój nachribjetnik, a plestrowany chódnik wjedźeše mje do centruma. Budyšin – to bě serbske mjeno tutoho města, kotrež na zachodnej měšćanskej tafli pódla němskeho mjena „Bautzen“ steji. Dwě realiće w jednym rumje. Dwě dopomnjence, kotrejž nochcetej so stajnje dótknyć. W centrumje města – Pětrowa cyrkej. Jenička w Němskej, kotřiž sej katolikojo a protestanća dźěla. Jako zastupich, bě prózdna. Jenož wothłós kročelow a wóń worucha, kotryž je so přez kamjentne murje předobywał.