Worklecy (SN/MiR). Šulerjo dweju rjadownjow 6. lět­nika Serbskeje wyšeje šule „Michał Hórnik“ Worklecy běchu wčera chětro napjeći. Wědźachu, zo maja, ně, zo chcedźa wosebity nadawk spjelnić. Su so tuž na wopyt z Ludoweho nakładnistwa Domowina wjeselili.

Lektorka Weronika Žurowa a zhotowjer Tomaš Šołta rěčeštaj ze šulerjemi wo zhromadnym projekće „Naša serbska kniha“. Ze stron kubłanišća budu jón ­wučerjej za serbšćinu Šćěpan Wjeńka a Katka Bukowa kaž tež wučerka za wuměłske kubłanje Claudia Čornakowa přewodźeć. „Z projektom jako LND swój wotpohlad dale wjedźemy, zwisk do šulow nawjazać a šulerjow wo nastaću serbskeje literatury informować“, zwurazni Weronika Žurowa, „zdobom chcemy jich zajimować za powołanja, kotrež móža pozdźišo w nakładnistwje wuknyć a wukonjeć. A nimo toho nam wo to dźe dźěći do pisanja tež literarnych tekstow zmužić.“ Zo by so to wšo radźiło, chcedźa šulerjo přichodne tydźenje w swojich wsach pytać za wosebitymi městnosćemi, kaž su to typiske statoki, małe a wulke haty, pomniki abo kamjenje a dalše.

Bjezdwěla budu dźensa někotři, čitacy w SN přinošk wo knize, kotruž chcedźa Worklečanscy šulerjo spisać, rjec: „Ow jej, hižo zaso baje a powěsće. Te tola znajemy. Što ma na nich nowe być?“ Měnjenje to, kotrež je zrozumliwe, hdyž jenož zwjeršnje na ideju šulerjow, wučerjow ­a iniciatorow Ludoweho nakładnistwo Domowina hladamy. Tola za njej chowa so wjace hač dobre žro. Hólcy a holcy su so we wobłuku wučby ze serbskimi powěsćemi a legendami zaběrali. Nětko dźe jim wo to, wotkryć sej wosebitosće swojeje wsy a sej wo nich baje wumyslić. To je prawdźepo­dobnje wužadacy nadawk. Ja znajmjeńša wěm sej předstajić, zo zhonju „nowosće“ wo Handrikec haće a Psyčim kěrchowje we Worklecach, wo wišninje na fararjec ladku a dźěrach na Winowej horje w Smječkecach. Snano čitamy wo wo­dźiznach w Nowej Wjesce, wo tykowanym statoku we Wěteńcy abo wo zhubjenej, ­lěpje njewidźomnej studni w Chrósćicach. Štó to hižo wě? Milenka Rječcyna

Dźěći Worklečanskeho horta su nowe lěto raz na hinaše wašnje zahajili. Někotre z nich běchu minjene dny jako hwězdni ­spěwarjo po puću. Kubłarki pokazachu jim tuž film, z kotrehož zhonichu, za kotre projekty budu nazběrane pjenjezy ­hwězdnych spěwarjow lětsa wužiwane. Na to podachu so po skupinkach do Worklečanskeje kapałki, zo bychu po kěrlušu a modlitwje wo třoch kralach a woznamje jich darow rěčeli. Foto: Chrystina Pašcyna

Mjeztym něšto wjace hač lěto skutkuje Serbske šulske towarstwo (SŠT) z nowym předsydstwom. W nim angažuja so wuče­rjo, kubłarjo kaž tež zastupjerjo staršich.

Chrósćicy (SN/MiR). Předsydka SŠT Katha­ri­na Jurkowa bilancuje: „Smy sej nowe nadawki stajili, při tym pak njejsmy dotal nadźěłane z wočow pozhubili. Pod dotalnymi wuměnjenjemi koronapandemije dla njebě stajnje lochko so w zhromadnosći namakać“, zwuraznja sobudźěłaćerka Domowiny, pola kotrejež skutkuje jako regionalna rěčnica za teritorij regionalneho zwjazka „Michał Hórnik“ Kamjenc. Přiwšěm pokazuje wona na pozitiwnu bilancu.