Předwjeselo na prěnju hru sezony we wokrjesnej wyšej lize běše předposledni kónc tydźenja pola mje chětro wulke. A jako Sokoljo z Ralbic jara dobreho přećiwnika z Łaza/Běłeho Chołmca w poslednich mjeńšinach z 2:1 přewinychu, bě wšo to zaso tu, štož w minjenych měsacach parowach – napjatosć hač do kónca, pozitiwne kaž tež negatiwne emocije a wulke wyskanje ze sobuhrajerjemi a přiwisnikami Sokoła. Najebać dobyće pak podach so z kolesom zaso trochu­ zrudny na dompuć, wšako běše to tež prěnja dypkowa hra bjez našeje starodawneje, wulkeje a nostalgiskeje tribuny. Tutu wšak su před něšto tydźenjemi wotba­grować dyrbjeli, dokelž dźeń a bóle rozpadowaše. Strach před móžnym nje­zbožom bě zamołwitym Sokołam prosće přewulki a tak bě to skónčnje tež prawy a najrozumniši rozsud, so z njej rozžohno­wać. Přiwisnicy profijowych klubow husto měnja, zo je stadion a wosebje stajna tribuna jich druha bydlenska stwa, dokelž dožiwjeja na njej wulkotne wokomiki.

Skónčnje, haj skónčnje zaso na našich hraj­ni­šćach za bulom honja. Zwjeselace to za wšitkich aktiwnych ale tež za přihladowarjow. Tak dožiwich wosobinsce zazběh do wokrjesneje wyšeje ligi. Jako sudnik běch we Wachauwje zasadźeny. Domjace mustwo je wšitko derje spřihotowało. Něhdźe 130 při­hladowarjow wobhlada sej jasne dobyće přećiwo Kulowčanam. Na kóncu rěkaše wuslědk 6:1. Snano wo dwoje wrota přewysoko. Na kromje diskutowachu wo zańdźenych měsacach, ale tež wo přichodźe. Wšitcy sebi přeja, zo so amaterska kopańca přez cyły hrajny čas přewjedźe. Njerjany zazběh wotmě so we Wojerecach. W hrě mjez Wojerowskim FC a Póst Germaniju Budyšin bu domjacy kopar wot Budyskich fanow swojeje čorneje barby­ kože dla křiwdźeny. Sudnik situa­ciju prawje posudźowaše a hru dočasnje zakónči. Nětko dyrbi so Zapadołužiski kopar­ski zwjazk z tutym padom roze­sta­jeć. Na kóždy pad dyrbi njeznjesliwy po­dawk kruće chłostany być.

Znowa je so horstka Serbow­ z Budyšina a wokoliny z kolesom do Južnych Alpow nastajiła, zo by tam kilometry po horje horje a zaso dele smaliła. Mjeztym je to hižo z tradiciju, zo jeno štyri abo pjeć dnjow intensiwnje kolesuja. Wčera su so z Dolomitow nawróćili, hdźež běchu sej přirodu na kole wotkryli.

Dale na serbske wsy. Kóždu póndźelu mjeztym młodźina tradiciju haji, zo so tohorunja na puć poda – a to na městnosć, hdźež je Sat­ku­la-bičtura. W času prózdnin je to stajnje póndźelu wječor tajke něšto kaž mały wjesny swjedźeń na serbskich bičwolejbulnišćach. Sta ludźi přichwataja sporta dla, ale tež na bjesadu. Dźensa, ru­nje­­, hdyž tele linki čitaće, su młodźi a starši po puću do Radworja. Tam při sportnišću su samo ekstra druhe hrajnišćo spřihotowali, dokelž jedne mjeztym wjace za póndźelniše turněry njedosaha. To rjane poprawom je, zo wo ničo njeńdźe. A tola přijědźe telko serbskich młodych sportowcow, kotřiž maja lóšt so hibać.

Před runje lětom jewjach so na foće swojeje kolumny prěni raz ze škitnym nahubnikom. Tehdy sej myslach, zo budźe to jónkrótne a w přichodnym přinošku budźe to zaso zwučeny wobrazk­. Běchmy runje w prěnjej žołmje pandemije, a nichtó njeje z tym ličił, zo so korona tak dołho dliji. Nětko so wšelake wobmjezowanja powólnjeja. Tak njetrjebamy na přikład při nakupowanju žadyn škit za hubu a nós. Přičiny tuchwilnych wolóženjow njemóžu sej wuswětlić. Snano dyrbi so ludźom w prózdninskim času něšto skićić, zo bychu po nawróće z tu- a wukrajnych wočerstwjenišćow swój křižik na prawym městnje wolerskeje lisćiny sadźili. Po mojim měnjenju je riziko dalšeje žołmy wotwidźomne, a ludźo su w tym nastupanju přelochkomyslni. Njejsym pak žadyn eksperta na tym polu, čehoždla wěnu­ju so radšo temam, w kotrychž so trochu lěpje wuznawam.